Γράφει ο Βαγγέλης Κωνσταντίνου
Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, οι οποίες υλοποιούνται πάνω στις κατά καιρούς υποδείξεις του ΟΟΑΣΑ και των απαιτήσεων της ντόπιας ολιγαρχικής οικονομικής ελίτ, έχουν βρει πρόσφορο έδαφος από την εποπτεία των τροικανών στην οποία έχει υπαχθεί η χώρα ως απότοκος των φιλοπατριωτικών αισθημάτων του Κόμματος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας.
Προχθές στην επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Βουλής, όπου συζητιόνταν το Πολυνομοσχέδιο, η κυρία Πατριανάκου ( δεν περιμένει κανείς και τίποτε καλλίτερο) πρότεινε ή αλλιώς υπέδειξε νέου τύπου εργασιακών σχέσεων, που όλως περιέργως τα συνδικάτα δεν αντέδρασαν. Προφανώς διότι, είτε δεν γνώριζαν ( σήμερα που γνωρίζουν τι έχουν κάνει;) είτε δεν έχουν πάρει καθοδήγηση.Τι πρότεινε η κ. Πατριανάκου;...
Α. όσοι απολύονται από μια επιχείρηση και πρόκειται να προσληφθούν σε μιαν άλλη, να μην δικαιούνται αποζημιώσεως.
Β. όσοι Δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται να μην λαμβάνουν την κανονική όπως ορίζεται από τις κείμενες διατάξεις αποζημίωση, αλλά με οροφή συγκεκριμένη μικρότερη, διότι δεν μπορεί το εργατικό δίκαιο του ιδιωτικού τομέα ( Τζαμτζής) να ισχύει και για τον δημόσιο τομέα.
Το κακό δεν είναι η ταξική καταγωγή της Νέας Δημοκρατίας και του προσφάτως υιοθετηθέντος ΠΑΣΟΚ στην Δεξιά πολυκατοικία, αλλά η αμάθεια, η αμορφωσιά, η αγραμματοσύνη των οπαδών και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Αυτοί ψηφίζουν.
Βεβαίως το δικαίωμα της ψήφου δεν αποτελεί δικαίωμα των εγγράμματων.
Ναι, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί και άλλοθι για τα «ζώα».
Διότι μπορεί να εμφορούνται κάποιοι , και μάλιστα πανεπιστημιακοί, από φασίζουσες αντιλήψεις κατά των δημοσίων υπαλλήλων ( εγώ είμαι ιδιωτικός υπάλληλος) και να καθοδηγούν την συνείδηση των αλόγως σκεπτόμενων , εντούτοις αν θυμηθώ πως με τρεις χιλιάδες ευρώ μετά την πύρινη καταστροφή στην Ηλία, ο Καραμανλή εξαγόρασε μια ακόμη κυβερνητική θητεία, προφανώς πρέπει να μπαίνει ένα μέτρο αξιολόγησηςστο ποιοι ψηφίζουν και στο ποιοι όχι.
