Τεράστιο το πρόβλημα στον Αμβρακικό.
Να προσέχουν τις τσούχτρες καλεί τους Βρετανούς τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών, με ταξιδιωτική οδηγία που εξέδωσε.
Η αύξηση στον πληθυσμό των μεδουσών αποδίδεται σε διάφορες αιτίες ανάλογα με τη γεωγραφική περιοχή.
Ένας λόγος είναι η αύξηση των θερμοκρασιών στην επιφάνεια της θάλασσας, αλλά και οι επεμβάσεις στα παράκτια οικοσυστήματα. Ένας ακόμα λόγος είναι η υπεραλίευση των μεγάλων ψαριών, η οποία έχει ως συνέπεια τη μείωση του αριθμού των “ανταγωνιστών” και τη δημιουργία περισσεύματος τροφής για τις τσούχτρες.
Σε βάθος χρόνου, προειδοποιούν οι ειδικοί, η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια κυριαρχία των μεδουσών εις βάρος των ψαριών στις θάλασσες και τους ωκεανούς του πλανήτη. Στον Αμβρακικό κόλπο, πάντως, δεν απέχουμε και πολύ απ’ αυτό….
Οι μέδουσες, τα «κορέλια», όπως τις λένε οι ψαράδες του Αμβρακικού, αυξάνονται και πληθύνονται. Σε βαθμό μάλιστα που να αποτελούν τη μεγαλύτερη ίσως απειλή για το επάγγελμά τους… και σίγουρα για τα δίχτυα τους, που συχνά σπάνε απ’ το βάρος των χιλιάδων μεδουσών.
Οι μέδουσες, οι γνωστές μας «τσούχτρες» ,είναι κατά τους ειδικούς επιστήμονες και τους θαλάσσιους βιολόγους ένδειξη διατάραξης της περιβαλλοντικής ισορροπίας. «Όσο περισσότερες είναι οι μέδουσες, όσο πιο ισχυρό είναι το σήμα ότι κάτι έχει αλλάξει». Αυτό είναι το βασικό αξίωμα σε σχέση με την αύξηση του πληθυσμού των μεδουσών και στην περίπτωση του Αμβρακικού Κόλπου… θα έπρεπε προ πολλού να έχουμε αρχίσει να ανησυχούμε!
Τα μικρά ασπόνδυλα, χωρίς καρδιά, χωρίς εγκέφαλο καν, αυτά θαλάσσια είδη παρατηρούνται πλέον σε υπερβολικά μεγάλους πληθυσμούς στον Αμβρακικό.
Η εμφάνιση βέβαια μεγάλων πληθυσμών από μέδουσες στις ελληνικές θάλασσες είναι συνηθισμένη. Τις περισσότερες φορές το τσίμπημα της «τσούχτρας» είναι οδυνηρό, στην περίπτωση του Αμβρακικού, όμως, αν και υπάρχουν ερεθισμοί, ιδιαίτερα στα μάτια, το τσίμπημα δεν γίνεται καν αισθητό! Λόγω της θολότητας του βυθού μάλιστα, οι τσούχτρες του Αμβρακικού δεν γίνονται αντιληπτές εύκολα…
Οι «εισβολές» μεδουσών είναι φυσικό φαινόμενο, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η συχνότητα και η διάρκειά τους έχουν αυξηθεί. Δεδομένα που έχουν συγκεντρωθεί για τους τελευταίους δύο αιώνες δείχνουν ότι οι πληθυσμοί των μεδουσών αυξάνονται απότομα κάθε 12 χρόνια, παραμένουν σταθεροί για 4-6 χρόνια και στη συνέχεια υποχωρούν.
Το φαινόμενο είναι τα τελευταία χρόνια σε έξαρση σε όλη τη Μεσόγειο. Η Βρετανία, άλλωστε, εξέδωσε τη σχετική οδηγία και για άλλες χώρες της Μεσογείου. Όπου εμφανίζονται υπερπληθυσμοί, πάντως, οι επιπτώσεις είναι άμεσες στην οικονομία, λόγω της μείωσης του τουρισμού. Για την περίπτωση του Αμβρακικού,… απλώς δεν μπορεί κανείς να ελπίζει σε ανάκαμψη.
Να σημειωθεί ότι η παρουσία κορελιών ή οποιοδήποτε άλλου είδους μεδουσών σε θάλασσες, σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει μόλυνση. Διαταραχή ναι, μόλυνση όμως όχι. Όπως ήδη εξηγήσαμε, οφείλεται στη θερμοκρασία και στη μείωση των φυσικών θηρευτών, συνεπεία της υπεραλίευσης.
