ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ - ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
(ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΟΑΕΔ)
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ - ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
(ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΟΑΕΔ)
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
Τα Υπηρεσιακά Συμβούλια ασχολούνται με ζητήματα
διοίκησης και με τις υπηρεσιακές μεταβολές των εργαζομένων.
Πρόκειται
για κρατικά όργανα που αποτελούνται από τρία (3) «διορισμένα στελέχη»της
Διοίκησης και από δύο (2) αιρετούς εκπροσώπους των εργαζομένων.
Το
θεσμικό-νομικό πλαίσιο των Υπηρεσιακών Συμβουλίων κινείται στα προκαθορισμένα
πλαίσια που κάθε φορά χαράζουν το αστικό κράτος και οι...
κυβερνήσεις του.
Είναι ένας ακόμα μηχανισμός χειραγώγησης των εργαζομένων που επιχειρεί να πείσει, επιπλέον, ότι το σύστημα δουλεύει δήθεν δημοκρατικά, σε συνθήκες «συμμετοχικής δημοκρατίας» και «λαϊκού ελέγχου».
Είναι ένας ακόμα μηχανισμός χειραγώγησης των εργαζομένων που επιχειρεί να πείσει, επιπλέον, ότι το σύστημα δουλεύει δήθεν δημοκρατικά, σε συνθήκες «συμμετοχικής δημοκρατίας» και «λαϊκού ελέγχου».
Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι το Υπηρεσιακό
Συμβούλιο μπορεί να λειτουργεί με όρους «αξιοκρατίας» και «δικαιοσύνης», σ’
αυτές τις συνθήκες που ζούμε στο πετσί μας, στο πλαίσιο της ματωμένης πολιτικής
που στηρίζεται στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την επέκταση των
ελαστικών-κακοπληρωμένων μορφών απασχόλησης, τον αυταρχισμό, στην
εντατικοποίηση,την καταβαράρθρωση του ασφαλιστικού.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
Βασικό
κριτήριο της ψήφου και για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια πρέπει να είναι ποιο κίνημα μπορεί σήμερα
να αντιπαλέψει και να ανατρέψει την αντιλαϊκή πολιτική.
Κίνημα που
-Θα
δίνει ανυποχώρητο αγώνα για την κάλυψη των απωλειών των εργαζομένων και την
ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.
-
Δύναμη ανατροπής κάθε αντιλαϊκής πολιτικής και όχι πρωταγωνιστής και
στήριγμα στην εναλλαγή αντιλαϊκών κυβερνήσεων.
· Κίνημα που να παλεύει κατά των αντιδραστικών
αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, όχι να σπέρνει αυταπάτες για μια «άλλη,
καλή,δικαιότερη» διαχείριση της κατάστασης, στα πλαίσια της κυρίαρχης
αντιλαϊκής πολιτικής και του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης.
·
Κίνημα που θα παλεύει για αποκλειστικά
Δημόσιο ΟΑΕΔ στην υπηρεσία των ανέργων και εργαζομένων, που θα υπερασπίζεται τη
σταθερή και μόνιμη δουλειά, που δεν αποδέχεται την ανακύκλωση της ανεργίας και
την εγκαθίδρυση των ελαστικών βάρβαρων μορφών απασχόλησης, όπως είναι ο
προσανατολισμός του ΟΑΕΔ σήμερα.
Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,
Αυτή είναι η αντίληψή μας για το ρόλο των
Υπηρεσιακών Συμβουλίων και το ρόλο των αιρετών. Είμαστε η μόνη δύναμη που δεν καλλιεργούμε
αυταπάτες για το ρόλο των Υπηρεσιακών Συμβουλίων, η μόνη δύναμη που λέμε ότι
χωρίς ισχυρό κίνημα που θα συγκρούεται αποφασιστικά με κάθε
αντιδραστική-αντιλαϊκή πολιτική, δεν μπορείς να υπερασπιστείς τα δικαιώματα των
εργαζομένων και στο πλαίσιο των Υπηρεσιακών Συμβουλίων.
ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΕ
Όλους αυτούς που είναι το μακρύ χέρι του
κρατικού μηχανισμού -και στα Υπηρεσιακά Συμβούλια- για την προώθηση των
αντιδραστικών αλλαγών. Οι αιρετοί τους αποδείχτηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια
«κρατικοί υπάλληλοι», αρχιμάστορες των πελατειακών σχέσεων, της συναλλαγής και
του ρουσφετιού. Πουλάνε εκδούλευση για πράγματα που είναι αυτονόητα δικαιώματά
μας. Μη δέχεσαι να σου τσαλακώνουν την αξιοπρέπεια και τη συνείδηση σου.
Μην εμπιστεύεσαι αυτούς που έχουν
συγκεκριμένη πολιτική ταυτότητα που σκόπιμα κρύβουν, αφού όλα τα προηγούμενα
χρόνια στήριζαν τον αντιδραστικό θεσμό των Υπηρεσιακών Συμβουλίων ασκώντας
συνδιοίκηση.
Μην εμπιστεύεσαι αυτούς που εκπαιδεύουν τους
εργαζόμενους να ζουν με ψίχουλα, με μειωμένες απαιτήσεις, να συμβιβάζονται με
τη λογική του μικρότερου κακού.
Συνάδελφοι,
Σήμερα υπάρχει αρκετή πείρα, δοκιμάστηκαν μια σειρά
επιλογές που υποτίθεται πως θα έδιναν λύση στα λαϊκά προβλήματα ή έστω θα
ανέκοπταν τη σφοδρή επίθεση των επτά τελευταίων χρόνων.
Εναλλάχτηκαν κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων αλλά η
αντιλαϊκή επίθεση δεν ανακόπηκε ,αντίθετα δυνάμωσε, γιατί παραμένουν οι αιτίες
που γεννούν την καπιταλιστική οικονομική κρίση.
Ενίσχυσε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. που
παλεύουν για τα δικαιώματα των συναδέλφων μέσα και έξω από τα υπηρεσιακά
συμβούλια.
Που δεν έχουν καμιά δέσμευση απέναντι στη
διοίκηση,δε λειτουργούν στη βάση προσωπικών εξυπηρετήσεων και ρουσφετιών.
Που δεν υπηρέτησαν από κανένα πόστο και με κανένα
τρόπο τις αντιλαϊκές πολιτικές καμιάς κυβέρνησης, δεν τους συνδέει κανένας
ομφάλιος λώρος με αυτές.
Που αντιπαλεύουν ανυποχώρητα την αντιλαϊκή
πολιτική, την ευνοιοκρατία και τον αυταρχισμό. Είναι οι μόνες δυνάμεις που, με
ταξική πυξίδα, μπορούν να μάχονται από κάθε μετερίζι, για την ενημέρωση των
εργαζομένων, την αποκάλυψη των σχεδίων της διοίκησης, την υπεράσπιση της
αξιοπρέπειας των συναδέλφων απέναντι στην αυθαιρεσία και την αδικία.
ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
ΤΑΚΤΙΚΟΙ
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ
ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ (ΚΠΑ2 ΠΑΤΗΣΙΩΝ)
ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ (ΚΠΑ2 ΒΟΛΟΥ)
ΔΟΒΡΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΔΙΟΙΚΗΣΗ)
ΖΟΥΜΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΚΠΑ2 ΑΘΗΝΩΝ)
ΜΑΡΟΥΣΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΔΙΟΙΚΗΣΗ)
ΣΙΟΥΣΙΟΥΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΕΠΑΣ ΚΑΛΑΜΑΚΙΟΥ)
ΣΧΙΖΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ (ΠΔΑΝ)
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ
ΑΓΡΑΦΙΩΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΑ (ΚΠΑ2 ΠΑΛΛΗΝΗΣ)
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ (ΚΠΑ2 ΚΑΒΑΛΑΣ)
ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΦΩΤΕΙΝΗ (ΚΠΑ2 ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ)
ΧΑΡΝΤΑΜΠΙΛΑΣ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ (ΚΠΑ2 ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΘΕΣ/ΚΗΣ)
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2016
"ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ
ΕΝΟΤΗΤΑ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
Ο.Α.Ε.Δ"
Κόβουν παντού
από
τη
δημόσια
εκπαίδευση
Τα μέτρα τα οποία υλοποιεί ήδη στο δημόσιο σχολείο υπηρετούν και προετοιμάζουν την εκ βάθρων αναδιάρθρωση της Παιδείας. Με μηδενικούς διορισμούς αυξάνει και επεκτείνει την ελαστική εργασία στην εκπαίδευση, γεγονός που ισοδυναμεί με άρση της μονιμότητας. Οι αλλαγές στο σχολείο έχουν ως στόχο την εξοικονόμηση προσωπικού, με ωρομίσθιους να οδηγούνται στην ανεργία και τους μόνιμους εκπαιδευτικούς να βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους ευελιξίας και κινητικότητας. Η νέα δομή της ΤΕΕ σε συνδυασμό με τις καταργήσεις ειδικοτήτων, η αλλαγή ωρολογίων προγραμμάτων, οι αλλαγές αναθέσεων, εξυπηρετούν τον δήθεν "εξορθολογισμό" στη διαχείριση προσωπικού και υπονομεύουν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.
Το όραμα του Υπουργείου για τη δημόσια Παιδεία είναι η ευελιξία, η αυτονομία, οι εξατομικευμένες και διαφοροποιημένες σπουδές, η μετατροπή γνωστικών αντικειμένων σε "εκπαιδευτικούς χυλούς". Η μεταρρύθμιση που ευαγγελίζεται ταυτίζεται με τις "καλές πρακτικές του ΟΟΣΑ και της ΕΕ". Κατάρτιση, δεξιότητες, και σκόρπιες γνώσεις θα είναι το εκπαιδευτικό εφόδιο των μαθητών για να αντεπεξέλθουν στο ρόλο του υποταγμένου, ελαστικά απασχολούμενου, με αμοιβή στο ύψος του ταμείου ανεργίας, χωρίς δικαιώματα που του επιφυλάσσουν για το μέλλον του στα πλαίσια της "δίκαιης ανάπτυξης".
Υπηρεσιακά Συμβούλια - Ιμάντες προώθησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής
Συνάδελφε,
Η συμμετοχή στις εκλογές των γίνεται χωρίς ψευδαισθήσεις για το χαρακτήρα αυτών των οργάνων. Τα Υπηρεσιακά συμβούλια δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για όργανα διαχείρισης και προώθησης της κυβερνητική πολιτικής και η παρουσία των αιρετών δεν αλλάζει τον ρόλο αυτό. Όμως μπορεί να τους ταράζει τα νερά με τη δύναμη και την παρέμβαση.
Πολύ δε περισσότερο στη σημερινή συγκυρία, που γενικεύεται η ελαστική εργασία και η αδιοριστία γίνεται καθεστώς, την ώρα που εκπαιδευτικοί υποχρεώνονται σε μετακινήσεις για να βρουν ώρες να συμπληρώσουν το ωράριο τους, το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί αξιοποιούν ακόμα πιο εντατικά τα Υπηρεσιακά Συμβούλια ως εργαλεία για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Οι αυταρχικές διαδικασίες τύπου "fast track" και η επιβολή του λεγόμενου "διευθυντικού δικαιώματος", στις υπηρεσιακές μεταβολές της φετινής χρονιάς, απέδειξαν πως το υπουργείο εργασίας επιδιώκει να απαξιώσει τον κυρίαρχο ρόλο των Συλλόγων Διδασκόντων και να αφαιρέσει ακόμα και το δικαίωμα του στοιχειώδους ελέγχου των διαδικασιών. Στον καιρό των μνημονίων, αποκαλύπτεται πλήρως τόσο ο αντιεκπαιδευτικός όσο και ο αυταρχικός ρόλος των Υπηρεσιακών Συμβουλίων.
Η παρουσία αιρετών του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού ενισχύουν την προσπάθεια χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και τη δημιουργία πελατειακών σχέσεων. Αυτονόητα δικαιώματα εμφανίζονται ως ρουσφέτια, για να δεσμεύουν ψήφους και συνειδήσεις. Συμμετέχουν σε κάθε είδους αξιολόγηση μοιράζοντας με "χειρουργικό" τρόπο τις διευθυντικές θέσεις. Είναι όργανα που επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις των εκπαιδευτικών τις διοικητικές λογικές, τις συνδιαχειριστικές αντιλήψεις και την ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στους μηχανισμούς του κράτους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλοί από τα στελέχη του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που τώρα ζητούν την ψήφο σου.
Γύρνα την πλάτη σου στο
παλιό και νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό.
Απόρριψε τις σειρήνες.
Διεκδικούμε τους αιρετούς
Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια και το ρόλο τους. Μόνο η ισχυρή παρουσία του συνδικαλιστικού κινήματος, οι μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, οι επιτροπές αγώνα, μπορούν να ορθώσουν εμπόδια και να βάλουν φραγμό στο διοικητικό μηχανισμό και να αναχαιτίσουν την εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής.
Αγωνιζόμαστε για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού
κινήματος.
Βρισκόμαστε στον αντίποδα του υποταγμένου, γραφειοκρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Θέλουμε αιρετούς που:
·
Η δράση τους στα όργανα θα υπακούει, θα υποτάσσεται και θα υλοποιεί στις συλλογικές αποφάσεις του κλάδου, θα ενώνεται με τις αγωνίες και τους αγώνες των συναδέλφων.
·
Θα λογοδοτούν στα σωματεία μας και όχι ως παράγοντες.
·
Θα είναι ανακλητοί και θα υπάρχει εναλλαγή στις θητείες.
·
Θα καταγγέλλουν δημόσια τα προβλήματα που συσσωρεύει η κυβερνητική πολιτική.
·
Αρνούνται κάθε ρουσφέτι και υπερασπίζουν όσους συναδέλφους υφίστανται αδικίες, διώξεις και αυθαιρεσίες. Διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε ώστε να υπάρχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα για όλους.
·
Απέχουν από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, μπλοκάρουμε -μαζί με τους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς - κάθε τέτοια πράξη.
Είναι αυτονόητο για μας ότι ο αιρετός δεν μπορεί να είναι υποψήφιο στέλεχος εκπαίδευσης.
Μπροστά στις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια τι "μήνυμα" θα στείλεις;
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
·
Θα αποδεχθείς να σε "μετρήσουν" ως στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής; Θα ανεχθείς να σε στοιχίσουν πίσω απ' όλους αυτούς που διέσυραν το όνομα και τους αγώνες της Αριστεράς;
• Θα δεχθείς να σε "υπολογίσουν" ως ψήφο υπέρ εκείνων που ετοιμάζουν την κυβερνητική τους επάνοδο βαδίζοντας πάνω στα συντρίμμια που αφήνει πίσω της η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ;
• Θα επιτρέψεις να σε θεωρήσουν "δεδομένο" και "υποταγμένο" έτοιμο να αποδεχθεί την νέα αντιλαϊκή θύελλα;
Με τους αγώνες μας διεκδικούμε
·
Γενναία κρατική χρηματοδότηση της Εκπαίδευσης! Όχι στη χρεοκοπία του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου!
·
Ενιαίο Δημόσιο Δωδεκάχρονο Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά!
·
Αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης! Όχι στη μαύρη ανήλικη εργασία της μαθητείας!
·
Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας! Πραγματικές αυξήσεις! Κανένας εκπαιδευτικός με λιγότερα από 1000 €! Να ξεπαγώσουν άμεσα όλα τα κλιμάκια! Να επανέλθουν άμεσα ο 13ος και 14ος μισθός!
·
Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών εδώ και τώρα! Φραγμός στην ελαστική εργασία! Κάλυψη όλων των πραγματικών κενών. Κάθε Εκπαιδευτικός στο Σχολείο του! Κάθε παιδί να έχει το Δάσκαλό του!
·
Να αποσυρθούν όλα τα κυβερνητικά μέτρα που αλώνουν τα εργασιακά μας δικαιώματα, συρρικνώνουν τα σχολεία και παράγουν "δεξαμενές πλεοναζόντων" εκπαιδευτικών!
·
Να επανέλθει άμεσα το ωράριο μας στα προηγούμενα επίπεδά του 2013!
·
Καμία υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού! Δεν θα μετατρέψουμε τις ζωές μας σε "λάστιχα"!
·
Τμήματα με 20 μαθητές, 10 στα εργαστήρια!
·
Σίτιση - περίθαλψη - φροντίδα για όλα παιδιά!
·
Δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στα σχολεία! Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και τα σωματεία μας!
Ενώνουμε τις φωνές και τις γροθιές μας με τον κόσμο της εργασίας, τα πλατιά λαϊκά στρώματα!
Μπορούμε να μετατρέψουμε την οργή και την αγανάκτηση σε ένα παλλαϊκό τείχος αντίστασης και πάλης!
Στις εκλογές αυτές, στείλε μήνυμα καταδίκης και αντίστασης ενάντια στη συνεχιζόμενη αντιλαϊκή πολιτική,
Ενίσχυσε παντού την
ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ο.Α.Ε.Δ.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΑΙΡΕΤΟΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ
Α' ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
"ΔΗΜΟΣΙΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΗ
ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ο.Α.Ε.Δ."
Α/Α
|
ΕΠΩΝΥΜΟ
|
ΟΝΟΜΑ
|
ΟΝ. ΠΑΤΡΟΣ
|
1
|
ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΗ
|
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
|
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
|
2
|
ΠΑΝΟΓΕΩΡΓΟΣ
|
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
|
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
|
3
|
ΠΛΙΑΤΣΙΚΑΣ
|
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
|
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
|
4
|
ΨΩΜΙΑΔΗΣ
|
ΙΩΑΝΝΗΣ
|
ΗΛΙΑΣ
|
Υ.Γ.: Παρακαλούμε να λάβουν γνώση όλοι οι συνάδελφοι
εκπαιδευτικοί και να μπει στον Πίνακα Ανακοινώσεων. Ευχαριστώ.
Μπροστά σε νέο κύκλο αντιδραστικών αλλαγών στην Εκπαίδευση
ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ
ΕΕ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Στόχος τους να προωθήσουν πιο αποτελεσματικά το «νέο
σχολείο της αγοράς»
Μια σειρά εξελίξεων το τελευταίο διάστημα δείχνει ότι μπροστά μας έχουμε ένα νέο γύρο αντιδραστικών αλλαγών στην Παιδεία. Οπως θα δούμε παρακάτω, και αυτές οι τομές θα γίνουν στην κατεύθυνση της πιο αποτελεσματικής σύνδεσης της Εκπαίδευσης με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας γενικά, αλλά και πιο ειδικά στην Ελλάδα. Παράλληλα, θα επιδιωχθεί από τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα να επιταχυνθεί η επίλυση μιας σειράς προβλημάτων που έχει συσσωρεύσει η διαχρονική αντιλαϊκή διαχείριση της κρίσης και στην Παιδεία.
Μια σειρά εξελίξεων το τελευταίο διάστημα δείχνει ότι μπροστά μας έχουμε ένα νέο γύρο αντιδραστικών αλλαγών στην Παιδεία. Οπως θα δούμε παρακάτω, και αυτές οι τομές θα γίνουν στην κατεύθυνση της πιο αποτελεσματικής σύνδεσης της Εκπαίδευσης με τις ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας γενικά, αλλά και πιο ειδικά στην Ελλάδα. Παράλληλα, θα επιδιωχθεί από τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα να επιταχυνθεί η επίλυση μιας σειράς προβλημάτων που έχει συσσωρεύσει η διαχρονική αντιλαϊκή διαχείριση της κρίσης και στην Παιδεία.
Φυσικά, και για να μην ξεχνιόμαστε, το τοπίο στην
Εκπαίδευση είναι ήδη αλλαγμένο προς το χειρότερο. Μια σειρά νομοθετικές
ρυθμίσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχουν διαμορφώσει μια αρνητική
αντιπαιδαγωγική κατάσταση, όπου το πρόγραμμα στα σχολεία διαμορφώνεται με ό,τι
περισσεύει, με εκπαιδευτικούς να διδάσκουν σε άσχετα προς την επιστήμη τους
γνωστικά αντικείμενα. Αλλωστε, η κυβέρνηση, δυόμιση μήνες μετά την έναρξη της
σχολικής χρονιάς, έχει προσλάβει περίπου 16.000 αναπληρωτές, αντί των 23.000
περσινών προσλήψεων, που κι αυτές δεν αρκούσαν.
Η φράση «κάθε πέρσι και καλύτερα» επιβεβαιώνεται, άλλωστε,
και από τον κρατικό προϋπολογισμό του 2017. Πρόκειται για σταθεροποίηση της
υποχρηματοδότησης στα ίδια χαμηλά επίπεδα, που λειτουργεί σωρευτικά στην ήδη
υπάρχουσα άθλια κατάσταση, ενώ διαφαίνεται μια τάση μείωσης στις δαπάνες που
αφορούν τις Σχολικές Επιτροπές. Η πενιχρή αύξηση εντοπίζεται κατά βάση στους
στρατηγικούς τομείς του κεφαλαίου για τη δια βίου μάθηση, τη ΓΓ Ερευνας και Τεχνολογίας...
Δεν πρέπει, επίσης, να διαφεύγει από το νου μας ότι η
κυβέρνηση συνεχίζει και υλοποιεί νόμους και μέτρα ψηφισμένα από τις
προηγούμενες κυβερνήσεις επί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Μάλιστα, για ορισμένες πλευρές των
νόμων όπως οι αλλαγές σε ΕΠΑΛ και η επέκταση της μαθητείας, η κυβέρνηση
εγκαινιάζει την υλοποίησή τους.
Θέλουν να διαμορφώσουν κλίμα συναίνεσης
Θέλουν να διαμορφώσουν κλίμα συναίνεσης
Εχουμε καταρχήν την επιλογή του νέου υπουργού Παιδείας, ο
οποίος ως πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, έφερε - είναι
αλήθεια - τη ΝΔ σε αμήχανη θέση για το συναινετικό πνεύμα των πορισμάτων που ο
ίδιος «συνέθεσε», λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις θέσεις των υπόλοιπων αστικών
κομμάτων.
Βασική ένδειξη για το πού πάει το πράγμα στην Εκπαίδευση,
είναι η «Εκθεση παρακολούθησης της Εκπαίδευσης και της Κατάρτισης του 2016» για
την Ελλάδα, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τα βασικά σημεία της έκθεσης αυτής
αποτέλεσαν αφορμή για μια αντιπαράθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και αυτούς που
την υποστηρίζουν από τη μία, και από την άλλη εφημερίδων και άλλων που
υποστηρίζουν τον άλλο πόλο της αστικής διαχείρισης, τη ΝΔ.
Ετσι, από την πλευρά της κυβέρνησης διαβάζουμε σε απάντηση
του υπουργείου Παιδείας ότι η Εκθεση αποτυπώνει τα αποτελέσματα των «πρώτων
πέντε χρόνων των μνημονίων» (!), λες και μετά όλα είναι μέλι γάλα. Η δε «Αυγή»
σχεδόν πανηγυρίζει επειδή ο νέος υπουργός Παιδείας συμφώνησε με τους «θεσμούς»
να προχωρήσει η αυτοαξιολόγηση των σχολείων... Από την άλλη, δημοσιεύματα
μιλάνε για καμπανάκι της Κομισιόν προς την κυβέρνηση, για έκθεση - κόλαφο
κ.τ.λ.
Για να 'μαστε ξεκάθαροι: Η ουσία της αντιπαράθεσης στο
αστικό στρατόπεδο είναι το πόσο γρήγορα και αποτελεσματικά προχωρούν οι αλλαγές
και όχι το φιλολαϊκό ή μη πρόσημό τους. Κοινή βάση και για τα δυο μέρη αποτελεί
η ψήφιση του 3ου μνημονίου, που περιλαμβάνει για πρώτη φορά δομικές αλλαγές για
την Παιδεία. Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκαν και οι μέχρι τώρα παρεμβάσεις της
κυβέρνησης και ο διάλογος που έστησε. Σε αυτή τη ρότα κινούνται και οι
τοποθετήσεις της ΝΔ.
Τι λέει η έκθεση;
Τι λέει η έκθεση;
Στην έκθεση αποτυπώνονται βασικές τάσεις στην πορεία της
Εκπαίδευσης στην Ελλάδα μέσα στην κρίση και δίνεται το πλαίσιο στο οποίο πρέπει
να κινηθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις στη συνέχεια. Τονίζουμε ότι η Κομισιόν
δίνει οδηγίες και κρίνει τις παρεμβάσεις των ελληνικών κυβερνήσεων και όχι μόνο
αυτής των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Ορισμένα παραδείγματα: Θετικά κρίνεται η μείωση της
μαθητικής διαρροής και των χρόνων ολοκλήρωσης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
Επίσης, θετική είναι η τοποθέτηση για μια σειρά στρατηγικές που έχουν
θεσπιστεί, αλλά, όπως επισημαίνεται στο κείμενο, «η εφαρμογή τους θα αποτελέσει
πρόκληση». Ταυτόχρονα, υπάρχει προβληματισμός για την καθυστέρηση στην προώθηση
της αξιολόγησης στα σχολεία. Σημειώνουμε εδώ ότι αυτή η καθυστέρηση δεν αφορά
μόνο την τωρινή κυβέρνηση. Αλλωστε, και επί κυβερνήσεων ΝΔ, οι σχετικές
νομοθετικές προσπάθειες έμειναν στα χαρτιά. Στο ίδιο μήκος κύματος, η Κομισιόν
κρίνει ανεπαρκές το σχέδιο «Αθηνά» που υλοποιήθηκε επί συγκυβέρνησης ΝΔ -
ΠΑΣΟΚ. Για να είμαστε δίκαιοι, λοιπόν. Η Κομισιόν δεν έχει κανένα δογματισμό,
ούτε κόμπλεξ να «τραβήξει το αυτί» εκεί που πρέπει και να αποδώσει τα εύσημα,
αντίστοιχα. Αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος της. Να καθορίζει το γενικό πλαίσιο
των εκάστοτε αλλαγών στην Εκπαίδευση, το οποίο εξειδικεύουν τα κράτη - μέλη της
ΕΕ.
Ως προς την Ελλάδα, το πλαίσιο αυτό καθορίζεται από το
μνημόνιο του 2015 και τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ, οι οποίες ελέγχουν - σε συμφωνία
με τις ελληνικές κυβερνήσεις - την πορεία των μεταρρυθμίσεων. Η Εκθεση τονίζει:
«Η επανεξέταση πρέπει να καλύψει όλα τα επίπεδα
εκπαίδευσης, μεταξύ άλλων: την υλοποίηση της μεταρρύθμισης του "Νέου Σχολείου",
τα περιθώρια για περαιτέρω εξορθολογισμό (τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων),
τη λειτουργία και τη διακυβέρνηση των ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, την
αποδοτικότητα και την αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων, τους
δεσμούς μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης, καθώς και τη συνεργασία μεταξύ
πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων με σκοπό την ενίσχυση της
καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας, την αξιολόγηση των σχολείων και των
εκπαιδευτικών, καθώς και τη διαφάνεια σε όλα τα επίπεδα».
Αφού, λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας μετά τη δημοσίευση της
Εκθεσης αυτής δεν είπε τίποτα για το περιεχόμενό της, αλλά βρήκε μόνο λόγια για
να υπερασπίσει το «έργο» του, δεν μας μένει παρά να διαπιστώσουμε ότι όχι μόνο
συμφωνεί με τις προτάσεις της Κομισιόν, αλλά και ότι θα προχωρήσει στην
υλοποίησή τους.
Στο δια ταύτα της Εκθεσης
Στο δια ταύτα της Εκθεσης
Τα ζητήματα που θέτει η Εκθεση αφορούν όλη την γκάμα της
Εκπαίδευσης. Το περιεχόμενο της σχολικής γνώσης και των σπουδών σε πανεπιστήμια
και ΤΕΙ, την παραπέρα επιτάχυνση της λειτουργίας με όρους επιχειρηματικούς και
την πιο στενή σύνδεση της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με την αγορά, τη διαμόρφωση
ενός νέου τοπίου στη σχολική εκπαίδευση, όπου τα σχολεία θα λειτουργούν με
διαφορετικές ταχύτητες γιατί θα αξιολογούνται, ανάμεσα στα άλλα και με βάση την
απόδοση των μαθητών (!).
Α) Ηδη από το διάλογο για την Παιδεία και τις δηλώσεις του
προέδρου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, ξεχωρίζουμε την κατεύθυνση
για νέα σχολικά βιβλία και αναλυτικά προγράμματα, προκειμένου να προχωρήσει πιο
αποτελεσματικά στην πράξη το πνεύμα του «νέου σχολείου της αγοράς». Να
επιταχυνθεί ο προσανατολισμός για ακόμα πιο βαθιές αντιδραστικές αλλαγές στη
φιλοσοφία, τη μεθοδολογία και το περιεχόμενο της σχολικής γνώσης. Αποθεώνουν
τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ την ταξικά κατηγοριοποιημένη μόρφωση. Επιτίθενται
ξεκάθαρα στον όποιον ενιαίο χαρακτήρα του σχολικού προγράμματος έχει απομείνει,
που φυσικά δεν μπορεί να διασφαλιστεί σε συνθήκες καπιταλιστικής κοινωνίας.
Αναπαράγουν το αντιδραστικό ιδεολόγημα των διαφορετικών τύπων ευφυίας, ενός
εκσυγχρονισμένου δαρβινισμού στην Εκπαίδευση, που θέλει τελικά οι ταξικές
παράμετροι και οι κοινωνικά διαμορφωμένες εμπειρίες να καθορίζουν το «ευέλικτο,
εξατομικευμένο πρόγραμμα κάθε μαθητή».
Στα πανεπιστήμια και ΤΕΙ, παίρνονται όλα τα αναγκαία μέτρα
σε επίπεδο Τμημάτων προκειμένου τα προγράμματα σπουδών να εναρμονιστούν με το
πλαίσιο προσόντων, προκειμένου να διευκολυνθεί η κινητικότητα του επιστημονικού
δυναμικού. Οι συνέπειες από αυτές τις εξελίξεις θα είναι ολέθριες. Εδώ δεν θα
έχουμε μόνο κατηγοριοποίηση σχολών και τμημάτων, αλλά κυριολεκτικά, κάθε
φοιτητής και σπουδαστής θα βαδίζει μόνος του... με ευθύνη για το πρόγραμμά
σπουδών του, τα σεμινάριά του κ.ά., προκειμένου να βρει μια άκρη, ένα δήθεν
ξέφωτο στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας.
Από τη μια, λοιπόν, ενισχύεται η τάση οι νέοι στα ΑΕΙ να
μαζεύουν προσόντα, γεγονός που οδηγεί και στην αύξηση των μεταπτυχιακών
προγραμμάτων, από την άλλη η ανεργία αυτών των «προσοντούχων» νέων να
εκτινάσσεται στα ύψη. Αυτή η ταξική πραγματικότητα δίνει τη δυνατότητα να
θέσουμε στο επίκεντρο του προβληματισμού, με πολλά παραδείγματα από κάθε χώρο,
πώς γίνεται η κοινωνία να έχει ανάγκη τόσους και τόσους ειδικευμένους
επιστήμονες και εργαζόμενους και αυτοί να μένουν στα αζήτητα;
Για παράδειγμα, μέσα σε μια δεκαετία (από το 2003 έως το
2014) αυξήθηκε ο αριθμός των μεταπτυχιακών φοιτητών ανά έτος, από 16.972 σε
37.298, των κατόχων μεταπτυχιακών ανά έτος από 4.283 σε 9.231, των υποψήφιων
διδακτόρων ανά έτος από 12.169 σε 23.156 και των κατόχων διδακτορικού ανά έτος
από 949 σε 1.596. Ταυτόχρονα, η ανεργία των πτυχιούχων από 7,3% το 2007 έφτασε
στο 20,3% το 2015, ενώ των κατόχων μεταπτυχιακών από 6% το 2007 έφτασε στο
13,7% το 2015. Με λίγα λόγια, η ανεργία των αποφοίτων και των υψηλά ειδικευμένων
πτυχιούχων ακολουθεί την αντίστοιχη αύξηση των γενικών ποσοστών ανεργίας, η
οποία το 2007 βρισκόταν στο 8,3% και το 2015 έφτασε στο 25%, εκφράζοντας τη
σχέση οικονομίας - εκπαίδευσης και σε αυτό το ζήτημα.
Β) Ενα άλλο κρίσιμο ζήτημα που θέτει η Εκθεση της Κομισιόν
είναι - επί της ουσίας - τι είδους εκπαιδευτικές δομές θα έχουμε από 'δω και
πέρα. Σε αυτό το πλαίσιο επικεντρώνει στο ζήτημα του εξορθολογισμού, την
αποδοτικότητα, την αυτονομία, την αξιολόγηση. Δηλαδή, ανοίγει ο δρόμος σε
παραπέρα συγχωνεύσεις τάξεων και σχολείων, τίθεται επί τάπητος το ζήτημα ενός
«νέου σχεδίου Αθηνά» με επίκεντρο τα ΤΕΙ. Υπάρχει σοβαρός προβληματισμός για
την καθυστέρηση στο να γενικευθεί ένα «πνεύμα αξιολόγησης» στην Εκπαίδευση, το
οποίο πρέπει να συγκεκριμενοποιηθεί.
Σημειώνουμε ότι η προηγούμενη Εκθεση της Κομισιόν για το
ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, το 2015, αναφερόταν θετικά στο νόμο 4327/2015
«Εκτακτα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»
που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στις 14 Μάη του 2015, γιατί όπως υποστήριζε,
«προωθεί τις κατευθύνσεις της μεγαλύτερης αυτονομίας και των διαδικασιών
εσωτερικής - εξωτερικής αξιολόγησης σχολείων και εκπαιδευτικών».
Οι αλλεπάλληλες «τροχιοδεικτικές βολές» από τον Γαβρόγλου,
τον Λιάκο και άλλους, όπως «δεν πρέπει να φοβόμαστε την αξιολόγηση» ή ότι «το
σχολείο πρέπει να απογαλακτιστεί από το κράτος», ενισχύοντας όμως την παρέμβαση
της αστικής τάξης και των μηχανισμών της στο περιεχόμενο του σχολικού
προγράμματος, δείχνουν ότι το κεφάλαιο βιάζεται να ολοκληρώσει το νέο σχολείο
της αγοράς. Ενα σχολείο στα λόγια δημόσιου, επί πληρωμή (βλ. κουπόνια και
δίδακτρα για επιπλέον δραστηριότητες), στο οποίο θα παρεμβαίνουν επιχειρήσεις
και τοπική διοίκηση πιο αποφασιστικά και με βαρύνοντα λόγο, για σοβαρές πλευρές
της εκπαιδευτικής διαδικασίας (δραστηριότητες, υποδομές, εκπαιδευτικό
πρόγραμμα). Η δε αξιολόγηση, με τους όρους και κριτήρια της αγοράς, θα μετρήσει
ως «μαθησιακά αποτελέσματα» την έκφραση - μέσα στο σχολείο - των κοινωνικών
ανισοτήτων, των ταξικών φραγμών.
Ως προς την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, η Εκθεση της Κομισιόν
τονίζει ότι η στρατηγική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αν και σωστή, είναι γενική
και πρέπει παρθούν ειδικά και στοχευμένα μέτρα, γιατί αλλιώς «καθίσταται
δύσκολη η πλήρης και αποτελεσματική υλοποίησή της». Την εξειδίκευση αυτής της
στρατηγικής μπορούμε ήδη να την προβλέψουμε από τις αναφορές των εξωτερικών
αξιολογήσεων των Τμημάτων. Είναι πολύ σημαντικές οι αρνητικές αναφορές (95,3%)
στον υπερβολικό όγκο μαθημάτων, γεγονός που ανοίγει το δρόμο στη μεγαλύτερη
ευελιξία των προγραμμάτων σπουδών, στην απόσπαση αναγκαίων γνώσεων από το
προπτυχιακό στο μεταπτυχιακό επίπεδο. Στις αδυναμίες, επίσης, τονίζεται ότι δεν
υπάρχουν στα περισσότερα από τα πανεπιστήμια «εναλλακτικές πηγές
χρηματοδότησης», μιλώντας ουσιαστικά για την πιο βαθιά διασύνδεση με το
κεφάλαιο. Στο πνεύμα αυτό, ο κ. Λιάκος δήλωσε ωμά ότι στόχος είναι η
«ελαχιστοποίηση της δημόσιας χρηματοδότησης», ώστε να καλύπτει μόνο λειτουργικά
έξοδα, μισθοδοσία και το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων!
Υπενθυμίζουμε επίσης ότι ο κ. Γαβρόγλου, ως πρόεδρος της
Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και με τη συναίνεση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,
Ποταμιού και ΑΝΕΛ, τον Απρίλη του 2016 έστειλε ένα ερωτηματολόγιο προς τους
προέδρους των Συμβουλίων, όπου τα ερωτήματα επικεντρώνονται στο κατά πόσον
έχουν προχωρήσει τα «μπίζνες πλαν» των Ιδρυμάτων (στρατηγική ανάπτυξη,
οργανισμοί, κανονισμοί κ.τ.λ.), η χρηματοδότησή τους από τις επιχειρήσεις
(εξωτερικές πηγές) και η ιδιωτικοοικονομική τους λειτουργία (αξιοποίηση
κληροδοτημάτων).
Γ) Κλασική είναι πια η αναφορά στην ανάγκη να γίνει πιο
ελκυστική η ανώτερη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση στην Ελλάδα, δηλαδή τα ΕΠΑΛ. Είναι
γνωστό, άλλωστε, ότι στην Ελλάδα η συμμετοχή σε αυτές τις δομές είναι 31% των
μαθητών, ενώ ο μέσος όρος στην ΕΕ είναι 48%. Αυτό που έχει, όμως, ιδιαίτερη
αξία να τονίσουμε είναι ότι παρόλο που οι απόφοιτοι αυτών των εκπαιδευτικών
δομών είναι και σχετικά λίγοι και θα περίμενε κανείς να απορροφούνται από την
αγορά εργασίας, τα ποσοστά απασχόλησης για τους πρόσφατα αποφοιτήσαντες (το 2015)
στην Ελλάδα είναι μόνο 37,5%, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ φτάνει στο 73%.
Αποδεικνύεται και από αυτή την αναφορά ότι το πρόβλημα της ανεργίας δεν αφορά
τα προσόντα. Ανεξάρτητα αν αυτά είναι διδακτορικού επιπέδου ή άμεσα συνδεδεμένα
με την παραγωγή, με τη γνώση μιας «τέχνης». Το πρόβλημα για τους νέους των ΕΠΑΛ
είναι ότι οι αστικές κυβερνήσεις τούς θέλουν έρμαιο της αγοράς, από μικρή
ηλικία. Γι' αυτό και διατηρείται η πρόβλεψη του νόμου της ΝΔ για καθορισμό
ειδικοτήτων με βάση τις προτάσεις των κοινωνικών εταίρων. Και επειδή η
Εκπαίδευση για τους νέους αυτούς δεν πατάει σε ένα στέρεο θεωρητικό υπόβαθρο,
οδηγούνται οι γνώσεις και οι δεξιότητές τους να απαξιώνονται πιο γρήγορα και
γίνονται κυριολεκτικά έρμαιο της αγοράς. Θα πιστοποιείται συνεχώς (κάτι που
προφανώς δεν καταργεί η κυβέρνηση) από τις επιχειρήσεις.
Φυσικά, οι αλλαγές στα ΕΠΑΛ πάνε χέρι - χέρι με τις τομές
στο Γυμνάσιο και κυρίως στο Λύκειο. Ολα δείχνουν ότι παρά την αλλαγή σκυτάλης
στο υπουργείο, παραμένει η κεντρική κατεύθυνση για ένα δύσκολο και ελιτίστικο
Λύκειο, ένα συνεχόμενο εξεταστικό κέντρο, που επί της ουσίας θα αποθαρρύνει
τους νέους από το να το επιλέξουν μετά το Γυμνάσιο.
Στο επίκεντρο οι σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των νέων
Στο επίκεντρο οι σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες των νέων
Οι εξελίξεις στην Εκπαίδευση θα είναι ραγδαίες το επόμενο
διάστημα. Το Κόμμα μας και η ΚΝΕ έχουν όλα τα φόντα να βάλουν στο επίκεντρο την
πάλη για την ικανοποίηση των αναγκών για ολόπλευρη μόρφωση, για δουλειά με
πλήρη δικαιώματα. Εχουμε όπλο τις θέσεις μας για το σχολείο, για το πώς
αντιλαμβανόμαστε εμείς την επαγγελματική εκπαίδευση, τόσο σε ανώτατο επίπεδο
όσο και σε αυτό των Επαγγελματικών Σχολών. Από αυτές τις θέσεις προκύπτουν
μάχιμες διεκδικήσεις για το σήμερα.
Γιατί σήμερα είναι ανάγκη η Εκπαίδευση να παρέχεται
αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν σε όλους. Με κατάργηση της επιχειρηματικής
δραστηριότητας σε όλες τις δομές της Εκπαίδευσης και παροχής της σύμφωνα με τις
ανάγκες των νέων. Γιατί το μικρόβιο του κέρδους φέρνει την Παιδεία να πουλιέται
και να αγοράζεται σαν εμπόρευμα. Γιατί το μικρόβιο του κέρδους είναι αυτό που
οδηγεί χιλιάδες νέους και νέες να βρίσκονται στα ράφια της ανεργίας, να
οδηγούνται στην ετεροαπασχόληση, στην απαξίωση της ειδικότητάς τους.
Εχοντας αυτή τη σταθερή πυξίδα στη δράση μας, πρωτοπορούμε
στην οργάνωση της πάλης σε κάθε χώρο Εκπαίδευσης, για να ανέβει η μαζικότητα,
το επίπεδο της συζήτησης, οι διεκδικήσεις των νέων, εργαζομένων στην
Εκπαίδευση, των γονιών, όλου του λαού. Ανοίγουμε δρόμους ώστε από καλύτερες
θέσεις να προσεγγίζεται η ριζοσπαστική πρόταση του ΚΚΕ, μέσα από την καθημερινή
αναμέτρηση με τα προβλήματα και τις ανικανοποίητες ανάγκες που υπάρχουν.
Δεν κάνουμε πίσω από την παρακαταθήκη ενός αιώνα Ιστορίας
και δράσης του Κόμματός μας στην Παιδεία. Κανένας νέος δεν είναι ανήμπορος
μπροστά στη γνώση. Η εργατική τάξη παλεύει με όρους μορφωτικών απαιτήσεων,
γιατί αυτή πρέπει να πάρει την εξουσία.
Του
Κυριάκου ΙΩΑΝΝΙΔΗ*
*Ο Κυριάκος Ιωαννίδης είναι υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ
Κυριάκου ΙΩΑΝΝΙΔΗ*
*Ο Κυριάκος Ιωαννίδης είναι υπεύθυνος του Τμήματος Παιδείας και Ερευνας της ΚΕ του ΚΚΕ