«ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΜΑΣΤΕ»
Eπιστολή-διαμαρτυρία της ΚΙ.ΠΟ.Π.Ε για τον δεκαήμερο αποκλεισμό του χωριού
“Τον εφιάλτη του αποκλεισμού της Πρασιάς από τις πρόσφατες μεγάλες κατολισθήσεις βιώνουν για άλλη μια φορά οι κάτοικοι των συνοικισμών του πιο ορεινού και απομακρυσμένου χωριού της Δυτικής Ευρυτανίας και καλούμε τους αρμόδιους φορείς να δώσουν οριστική λύση στο πρόβλημα.
Εδώ και δέκα ημέρες πλέον οι περίπου 210 μόνιμοι κάτοικοι της Πρασιάς νοιώθουν την απομόνωση και τον αποκλεισμό με την γή να τρέμει κάτω απο τα πόδια τους.
Οι συνεχής μικρές κατολισθήσεις σε αγροτικούς δρόμους στον Πρόδρομο,στις Μεταξάδες,το Κυπαρίσσι,η μεγάλη κατολίσθηση στο Βασιλέσι που απέκλεισε το χωριό για τρείς μέρες και η τελευταία κατολίσθηση στην είσοδο της Πρασιάς από Ραπτόπουλο είναι μερικά από τα καθημερινά «βάσανα» των πολύπαθων κατοίκων.
Άνθρωποι ηλικιωμένοι και με προβλήματα υγείας στην πλειονότητα τους, ζούν με τον μόνιμο φόβο για το τι θα τους συμβεί,χωρίς να μπορούν να πάνε στο Αγροτικό Ιατρείο στο Ραπτόπουλο να κάνουν τις εξετάσεις τους και να πάρουν τα φάρμακα τους.
Μικροί μαθητές δεν πάνε στα σχολεία τους και αν επιλέξουν να πάνε από τα Κέδρα μέσω του προσωρινού δρόμου που καθαρίστηκε είτε αργούν στο μάθημα τους λόγω της μεγάλης απόστασης είτε σε κάποιο σημείο του δρόμου θα κινδυνέψουν.Πλέον μετά από τόσες μέρες αποκλεισμένοι τους έχουν μειωθεί και τα τρόφιμά τους.
Στο μεταξύ τυχεροί για άλλη μια φορά που δεν θρηνήσαμε θύματα όταν και οι δυο μεγάλες κατολισθήσεις έγιναν σε ώρες απογευματινές που περνούν κάτοικοι με τα αυτοκινητά τους.
Δεν είναι η ώρα να αποδώσουμε ευθύνες και να μιλήσουμε για προχειρότητες στην χάραξη του επαρχιακού δικτύου χωρίς μελέτες στατικότητας, χωρίς κάν μελέτες την ώρα που αφέθηκε και αυτό στη μοίρα του.
Άμεσα να ανοίξουν οι δρόμοι έστω και προσωρινά με ασφαλή διάβαση των κατοίκων και όταν ηρεμήσει το φαινόμενο να δωθεί οριστική λύση .
Το να ζείς στα βουνά είναι απο μόνο του δύσκολο και πάντα θα είναι. Αυτή εξάλλου είναι η μαγεία του βουνού, η αίσθηση της απομόνωσης του απρόσιτου.
Μην την κάνετε πιο δύσκολη για τους (λίγους) κατοίκους που έχουν απομείνει με την αδιαφορία σας.
Η αμέλεια για την ασφαλή και χωρίς πολλές ταλαιπωρίες πρόσβαση στα ορεινά χωριά της Πρασιάς(βασικό για να επιστρέψει κάποιος και να μείνει εκεί) είναι απλώς ένα δείγμα της πολιτικής των ορεινών δήμων”
Εδώ και δέκα ημέρες πλέον οι περίπου 210 μόνιμοι κάτοικοι της Πρασιάς νοιώθουν την απομόνωση και τον αποκλεισμό με την γή να τρέμει κάτω απο τα πόδια τους.
Οι συνεχής μικρές κατολισθήσεις σε αγροτικούς δρόμους στον Πρόδρομο,στις Μεταξάδες,το Κυπαρίσσι,η μεγάλη κατολίσθηση στο Βασιλέσι που απέκλεισε το χωριό για τρείς μέρες και η τελευταία κατολίσθηση στην είσοδο της Πρασιάς από Ραπτόπουλο είναι μερικά από τα καθημερινά «βάσανα» των πολύπαθων κατοίκων.
Άνθρωποι ηλικιωμένοι και με προβλήματα υγείας στην πλειονότητα τους, ζούν με τον μόνιμο φόβο για το τι θα τους συμβεί,χωρίς να μπορούν να πάνε στο Αγροτικό Ιατρείο στο Ραπτόπουλο να κάνουν τις εξετάσεις τους και να πάρουν τα φάρμακα τους.
Μικροί μαθητές δεν πάνε στα σχολεία τους και αν επιλέξουν να πάνε από τα Κέδρα μέσω του προσωρινού δρόμου που καθαρίστηκε είτε αργούν στο μάθημα τους λόγω της μεγάλης απόστασης είτε σε κάποιο σημείο του δρόμου θα κινδυνέψουν.Πλέον μετά από τόσες μέρες αποκλεισμένοι τους έχουν μειωθεί και τα τρόφιμά τους.
Στο μεταξύ τυχεροί για άλλη μια φορά που δεν θρηνήσαμε θύματα όταν και οι δυο μεγάλες κατολισθήσεις έγιναν σε ώρες απογευματινές που περνούν κάτοικοι με τα αυτοκινητά τους.
Δεν είναι η ώρα να αποδώσουμε ευθύνες και να μιλήσουμε για προχειρότητες στην χάραξη του επαρχιακού δικτύου χωρίς μελέτες στατικότητας, χωρίς κάν μελέτες την ώρα που αφέθηκε και αυτό στη μοίρα του.
Άμεσα να ανοίξουν οι δρόμοι έστω και προσωρινά με ασφαλή διάβαση των κατοίκων και όταν ηρεμήσει το φαινόμενο να δωθεί οριστική λύση .
Το να ζείς στα βουνά είναι απο μόνο του δύσκολο και πάντα θα είναι. Αυτή εξάλλου είναι η μαγεία του βουνού, η αίσθηση της απομόνωσης του απρόσιτου.
Μην την κάνετε πιο δύσκολη για τους (λίγους) κατοίκους που έχουν απομείνει με την αδιαφορία σας.
Η αμέλεια για την ασφαλή και χωρίς πολλές ταλαιπωρίες πρόσβαση στα ορεινά χωριά της Πρασιάς(βασικό για να επιστρέψει κάποιος και να μείνει εκεί) είναι απλώς ένα δείγμα της πολιτικής των ορεινών δήμων”
http://prassia-eyrytanias.blogspot.gr
