Λυπήθηκα πολύ γιατί δεν έμαθα έγκαιρα για το θάνατο του Αγρινιώτη δημοσιογράφου και φίλου μου Γιώργου Αναστασόπουλου. Ο Γιώργος Αναστασόπουλος ήταν ένας αγωνιστής της ζωής που με πάθος και ανιδιοτέλεια υπηρέτησε την δημοσιογραφία και μέσα απο αυτήν αγωνίστηκε για τα ιδανικά που πίστευε, την Ελευθερία, την Δημοκρατία και την Δικαιοσύνη....
Γνήσιος και ανεπιτήδευτος εργάτης του πνεύματος και της αλήθειας επέμεινε με υπομονή και επιμονή για τα μεγάλα προβλήματα του τόπου μας, αρθρογραφώντας ακούραστα μέσα από την «Ελεύθερη ώρα» και στην συνέχεια στον «Ελεύθερο», για το Αγροτικό Ζήτημα, για τον καπνό. τους καπνοπαραγωγούς και τους συνεταιρισμούς που στη γνήσια έκφρασή τους πίστευε και όχι στην νεοφιλελεύθερη εκδοχή τους που επικράτησε τα τελευταία χρόνια. Πίστευε και αγωνιζόταν για τα μεγάλα ζητήματα ανάπτυξης της Οικονομίας στην Αιτωλοακαρνανία, όπως την μη ύπαρξη βιομηχανικής ζώνης στο Αγρίνιο, την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων ενός πλούσιου σε πλουτοπαραγωγικούς πόρους και δυνατότητες Νομού, στην ανάγκη ανάδειξης της πολιτιστικής ταυτότητας του Νομού και των σπουδαίων μνημείων που είναι διάσπαρτα και αφύλαχτα σε όλη την επικράτειά του. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Ιστορικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας και φίλος του ιδρυτή της Θωμά Μποκόρου, έχοντας κοινή μήτρα και αφετηρία στη συμμετοχή τους στην Εθνική Αντίσταση και στον αγώνα για μια νέα ελεύθερη και δημοκρατική πατρίδα.
Έφυγε πλήρης ημερών με την αγάπη και την εύφημο μνεία της Αγρινιώτικης κοινωνίας που μαζί της πορεύτηκε 90 χρόνια, προσθέτοντας με την ανιδιοτέλεια και το καλό του παράδειγμα ένα λιθαράκι στην κοπιαστική και δύσκολη προσπάθεια του λαού μας σήμερα να ξαναχτίσει μέσα από τα ερείπια της πιο μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που περνάμε, το καινούργιο οικοδόμημα που της αξίζει.
Νίκος Σκιαδάς
Γεωπόνος
Πρώην Γεν. Διευθυντής ΕΑΣ Αγρινίου
Πρόεδρος Ιστορ. Αρχ. Εταιρ. Δυτ. Στ. Ελλάδας
