ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ (Συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο)

Στις 21 Δεκέμβρη έγινε συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Αντιρρίου με θέμα αποδοχή ή μη του τελικού σχεδίου ΣΧΟΟΑΠ (Σχέδιο χωρικής και οικιστικής οργάνωσης ανοιχτής πόλης). Επρόκειτο για ένα σοβαρότατο ζήτημα που αφορούσε το χωροταξικό σχεδιασμό της περιοχής του Δήμου Αντιρρίου. Η απόφαση θα καθόριζε την τύχη γενεών και γενεών, θα καθόριζε το χωροταξικό μέλλον της περιοχής. Αυτή την καθοριστική απόφαση θα την έπαιρναν 13 άτομα του Δ.Σ. του Δήμου, που κανένα απ' αυτά δεν έχει γνώση και σχέση με χωροταξικά και πολεοδομικά ζητήματα. Όσοι και όσα διορθωτικά πρότειναν οι κάτοικοι σχεδόν αγνοήθηκαν. Το λαό της περιοχής φρόντιζαν να τον έχουν σε πλήρη άγνοια και σύγχυση. Το περιεχόμενο των ρυθμίσεων του ΣΧΟΟΑΠ, η έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης των κατοίκων και η απουσία απαντήσεων σε καίρεα ερωτήματα, δημιούργησαν μια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα με αποτέλεσμα να διεξαχθεί η συνεδρίαση μέσα σε εντονότατες αντιπαραθέσεις, που έφτασαν και σε ακρότητες και σε διακοπές. Οι θεατές έδειχναν να είναι δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μια αυτοί που ήθελαν το ΣΧΟΟΑΠ (οι ευνοημένοι) και από την άλλη - οι περισσότεροι ίσως - (οι ζημιωμένοι). Η συζήτηση πυροδοτήθηκε ακόμη περισσότερο όταν η δημοτική αρχή -ηθελημένα ή όχι - αντί να ασχοληθεί με το περιεχόμενο του ΣΧΟΟΑΠ μίλησε για σαμποταρίσματα, για συνωμοσίες, για κινδυνολογίες. Δηλαδή περίεργα και ακαταλαβίστικα. Οι υπεύθυνοι άνδρες μιλούν με στοιχεία και ονόματα, αλλιώς σιωπούν. Είναι γεγονός ότι κανένας νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι δε θέλει τη σωστή ανάπτυξη μιας περιοχής. Όλοι είναι αντίθετοι σε μια αυθαίρετη και άναρχη δόμηση. Οι διαφωνίες δε γίνονται για το ΣΧΟΟΑΠ σα γενική αρχή αλλά για εκείνες τις ρυθμίσεις του Σχεδίου που αδικούν και καταστρέφουν ιδιοκτησίες και οδηγούν τους ιδιοκτήτες σε διαμαρτυρίες, σε εκνευρισμούς και σε απόγνωση. Ιδιαίτερες αντιδράσεις υπήρξαν για τις ζώνες πρασίνου και τις παράκτιες ζώνες των 50μ. από τη γραμμή αιγιαλού. Αυτές οι περιοχές σχεδιάστηκαν για κοινή χρήση και διακίνηση επισκεπτών. Θα λειτουργούν ως περιοχές δημόσιας προσπέλασης και θ' απαγορεύεται η τοποθέτηση μόνιμων κτισμάτων. Θα επιτρέπονται εκεί μόνο λυόμενες κατασκευές για την εξυπηρέτηση των λουομένων. Εκατοντάδες στρέμματα παραλιακής γης - τα καλύτερα της περιοχής - πάνε για κοινή χρήση: (στέγαστρα, σκιάδια, αποχωρητήρια, κιόσκια, τέντες, πάγκοι, καμπίνες, αποδυτήρια, υπαίθρια καθιστικά κ.λ.π). Αλήθεια, πόσες εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι πρόκειται να κατοικήσουν σ' αυτή την περιοχή, για να χρειάζονται τόσες κοινές χρήσεις; Κι αν έτσι είναι, αυτές οι κοινόχρηστες εκτάσεις δεν μπορούσαν να είναι και πιο πάνω; Έπρεπε να' ναι παραλιακές; Να φανταστείτε ότι η ίδια η μελέτη προβλέπει ότι η περιοχή το 2015 θα έχει 21.000 κατοίκους από 5.500 που έχει (μόνιμοι και παραθεριστές) και ότι θα γίνουν πέρα από τα υπάρχοντα σήμερα, αλλά 2 Νηπιαγωγεία, άλλα 4 εξαθέσια Δημοτικά, άλλα 3 Γυμνάσια και άλλα 4 Λύκεια. Ξέχασαν να βάλουν και Πανεπιστήμια... Πρόκειται για εξωπραγματικά νούμερα. Ποιος τα οραματατίζεται όλα αυτά; Είναι ποτέ δυνατόν μία σοβαρή μελέτη να στηρίζεται σε τέτοια φανταστικά στοιχεία; Συνεπώς το ιδιοκτησιακό καθεστώς αυτών των περιοχών παύει να ισχύει. Ερωτηθείς προς τούτο ο αρμόδιος μελετητής δυσκολευόταν να δώσει απάντηση. Ταλαντευόταν μεταξύ του Ναι και του Όχι. Όλη λοιπόν η δυτική παραλιακή ζώνη από το Αντίρριο μέχρι τις Κατασκηνώσεις Ρίζας (με εξαίρεση το μικρό δομημένο τμήμα των οικισμών Αντιρρίου και Μακύνειας) μπαίνουν στο «κόκκινο», μπαίνουν στην απαγόρευση δόμησης. Τα «φιλέτα» της περιοχής χάνονται. Αντίθετα στην ανατολική παραλιακή πλευρά από Αντίρριο μέχρι τα όρια με το Δήμο Ναυπάκτου δεν υπάρχει ζώνη των 50μ. (πλην ενός ελαχίστου τμήματος). Εκεί υπάρχει άλλος θεός;...Δεν είναι κατάφορη αδικία; Αλλού να χτίζουν μέχρι τα χαλίκια (παραλία Πλατανίτη) και αλλού (παραλία Ρίζας) να απαιτούν 50μ. μακριά; Αυτό ούτε ο Θεός το ευλογεί ούτε ο διάβολος το θέλει. Είναι ποτέ δυνατόν η τοπική κοινωνία να συναινέσει σε τέτοιες απαράδεκτες, άδικες και προκλητικές ρυθμίσεις; Για την απαγόρευση δόμησης στα 50μ. από αιγιαλό λένε οι υποστηρικτές ότι θέλουν να προστατευτεί η περιοχή από μελλοντικές πλημμύρες και τσουνάμια λόγω των κλιματικών αλλαγών. Μήπως τα νερά θα μπουν (όταν έρθουν πλημμύρες και τσουνάμια) μόνο στα 50 μέτρα; Όλη η περιοχή του Δήμου θα πλημμυρίσει. Μ' αυτόν τον ισχυρισμό θα 'πρεπε ν’ απαγορευτεί η δόμηση σ' όλη την έκταση του Δήμου και κάθε άλλης παραλιακής περιοχής. Επομένως όλο το ΣΧΟΟΑΠ θα πλημμυρίσει... Κι αν δεχτούμε ότι το νερό θα σταματήσει στα 50μ., γιατί οι αρμόδιοι δεν ενδιαφέρονται και για τους ανθρώπους του Πλατανίτη; Δεν πρέπει να ζήσουν κι εκείνοι; Γιατί τους αφήνουν...,έκθετους; Για εκεί δε φοβούνται πλημμύρες; Σε κάθε περίπτωση το ΣΧΟΟΑΠ είναι διάτρητο. Δεν μπορεί ν' αφαιρεί εκτάσεις. Υπάρχει συνταγματική επιταγή που προστατεύει τις ιδιοκτησίες. Καμία ιδιοκτησία δε χάνεται αν δεν αποζημιωθεί. Ίσως ακολουθήσουν αθρόες προσφυγές στη Δικαιοσύνη. Δεν υπάρχει η απαραίτητη ενημέρωση ώστε οι κάτοικοι να γνωρίζουν τα υπέρ και τα κατά του ΣΧΟΟΑΠ. Ακόμη και οι δημοτικοί σύμβουλοι φαινόταν να μην γνωρίζουν. Το πώς υπέγραψαν (υπέρ ή κατά) είναι ένα ερώτημα! Η έλλειψη ενημέρωσης φάνηκε από το ότι η δημοτική αρχή και στις δύο συνεδριάσεις γ' αυτό το θέμα δε φρόντισε για το αυτονόητο. Να έχει ένα χάρτη με τις ρυθμίσεις, για να δείχνει και να επεξηγεί τα καθέκαστα που συμβαίνουν. Συζητούσαν ώρες ολόκληρες για χωροταξικό σχέδιο χωρίς χάρτη. Γιατί τόση προχειρότητα και ανευθυνότητα; Ούτε ανακοίνωση για τη συζήτηση τοιχοκολλήθηκε στα δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου. Δεν ήθελαν φαίνεται να έρθουν πολλοί. Ήθελαν να το ψηφίσουν γρήγορα - γρήγορα και να τελειώνουν .....Είχαν πάρει - φαίνεται - από πριν την απόφαση. Επίσης στην αίθουσα δεν ακούστηκαν οι διορθωτικές προτάσεις που εισακούστηκαν ή όχι. Αντ' αυτών ακούστηκαν ύβρεις, αντεγκλήσεις και υπονοούμενα. Από την πλευρά της δημοτικής αρχής ειπώθηκε ότι ούτε ο Δήμαρχος ούτε κανείς από το δημοτικό συμβούλιο επενέβη στο μελετητή για υπέρ ή κατά οποιασδήποτε ρύθμισης. Γίνεται αυτό πιστευτό; Είναι ποτέ δυνατόν ν'αναθέτει κάποιος - επί πληρωμή - σ' ένα ιδιωτικό γραφείο για να κάνει μια εργασία και να μην του λέει τι να κάνει; Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. εκφράστηκε κι ένα παράπονο από το μελετητή, ότι πήρε πολύ λίγα χρήματα για μια τόσο σοβαρή μελέτη. Επόμενο ήταν ν' αποσπάσει ειρωνικά γέλια και αποδοκιμασίες. Δεν το σκεφτήκαμε. Ίσως θα έπρεπε να γίνει εκείνη τι στιγμή ένας...έρανος για να ενισχυθεί ο «φτωχός»...Πώς να μη θυμώνουν, να οργίζονται και ν' αγανακτούν οι πολίτες; Σίγουρα όταν γίνονται χωροταξικοί σχεδιασμοί κάποιοι θα ζημιώνονται και κάποιοι θα ωφελούνται. Όμως εξαρτάται από το μέγεθος της αδικίας ή της εύνοιας. Το λάθος του μελετητή και της δημοτικής αρχής είναι ότι δεν φρόντισαν να ελαχιστοποιηθούν οι αδικίες, για να υπάρξει και η απαραίτητη λαϊκή συναίνεση. Μπορούσαν να γίνουν σημαντικές βελτιώσεις στο σχέδιο. Δεν τις επιδίωξαν. Κατηγόρησαν κάποιοι, ιδιαίτερα τον κ. Δήμαρχο, ότι με το ΣΧΟΟΑΠ ευνοεί κατά πολύ τα «Κολοβέικα», αυξάνοντας ιδιαίτερα εκεί την έκταση για β' κατοικία, κάνοντας σύγκριση με τα ποσοστά αύξησης στις υπόλοιπες περιοχές του Δήμου. Ξεχνούν όμως να πουν ότι όλοι οι οικισμοί του Δήμου έχουν οριοθετηθεί από το 1987 με το Νόμο Τρίτση, πλην του οικισμού «Κολοβέικα». Αυτός ο οικισμός είχε οριοθετηθεί. Όμως συμπεριλάμβανε σκόπιμα λιγότερα από 10 κτίσματα, που όριζε ο Νόμος και περισσότερα χωράφια «ημετέρων». Αφηνε έξω από τον οικισμό σπίτια σε απόσταση 40-50-60μ. και έβαζε μέσα χωράφια σε απόσταση μέχρι και 150μ. από το κέντρο του οικισμού. Επόμενο ήταν να καταργηθεί. Έγιναν προσπάθειες από τους ενδιαφερόμενους κατοίκους για επανακαθορισμό και επέκταση των ορίων αλλά βρήκαν «απόρθητο τείχος». Υπήρχε ο απαραίτητος αριθμός κτισμάτων. Υπήρχε και συνεκτικό και διάσπαρτο τμήμα. Μπορούσαν να μπουν και μεγαλύτερα όρια, όπως προέβλεπε και κοινότητα Μακύνειας και η μελέτη. Είναι γνωστοί στην τοπική κοινωνία αυτοί που δεν ήθελαν αυτόν τον οικισμό. Ήταν αυτοί που είχαν χτίσει και δεν ήθελαν άλλους γύρω τους. Ήταν αυτοί που ήθελαν ν' απολαμβάνουν την ησυχία τους....Ήταν αυτοί που δεν ήθελαν γειτόνους. Ήταν αυτοί που εμπόδιζαν άλλους ιδιοκτήτες με μικρές ιδιοκτησίες να στήσουν έστω κι ένα λυόμενο. Ήταν αυτοί που εναντιώθηκαν στην κατασκευή του παραλιακού δρόμου στη Ρίζα. Ήταν αυτοί που προτιμούσαν τα βάτα και τα αγριοκάλαμα στις παραλίες από το να κυκλοφορούν άνθρωποι. Τότε δεν ήθελαν τον οικισμό. Δεν ήθελαν να δομηθεί η περιοχή. Τώρα πως έγιναν υπέρμαχοι της ανοιχτής πόλης; Δε θα ενοχλούνται από τις χιλιάδες κατοίκους που μελλοντικά θα κατοικήσουν; Από το 1986 ακόμη είχαν προτείνει να μη χτίζουν σε απόσταση 60μ. από τη θάλασσα. Από τότε ήθελαν ίσως να «ενταφιάσουν» την περιοχή. Οι θερμότεροι υποστηρικτές του ΣΧΟΟΑΠ είναι κυρίως αυτοί που έχουν ιδιοκτησίες σε θέση που δε χάνουν ούτε εκατοστό και αυτοί που πρόσκεινται ιδεολογικά στη δημοτική αρχή. Αν ρωτήσετε τους πρώτους τι θα έλεγαν αν εκείνοι βρίσκονταν.... στη ν απαγορευμένη ζώνη, δε θα σας απαντήσουν. Θα ξεροκαταπίνουν....Ή το πολύ να πουν ότι έτσι γίνεται. Όταν είναι για το γενικό καλό θα γίνουν και θυσίες. Μόνο που το γενικό καλό το ταυτίζουν με το δικό τους καλό. Οι δεύτεροι υπακούουν άκριτα. Στη συνεδρίαση κατατέθηκαν από δημοτικούς συμβούλους και άλλες προτάσεις. Μία μιλούσε για αναβολή και δημοψήφισμα και άλλη για αναβολή και σύσταση διακομματικής επιτροπής για νέες διορθωτικές προτάσεις. Αυτές απορρίφθηκαν. Ίσως να ήταν λάθος. Κάτι καλύτερο μπορούσε να επιτευχθεί, για να περιοριστούν οι αδικίες. Το δημοψήφισμα ίσως θα ήταν η καλύτερη λύση. Για κρίσιμα θέματα και με δεδομένο την έλλειψη ομοφωνίας στο δημοτικό συμβούλιο, καλό είναι ν' αποφασίζει ο κυρίαρχος λαός. Θα μπορούσε ακόμη να ισχυριστεί κανείς ότι πιο συμφέρουσα λύση είναι ίσως η συνέχιση του καθεστώτος των οικισμών. Με τις προβλεπόμενες επεκτάσεις των ορίων θα μπορούσαν να συμπεριλάβουν μεγαλύτερες εκτάσεις. Πάντως οι δημοτικοί σύμβουλοι επωμίστηκαν τεράστιες ευθύνες. Η απόφαση τους (θετική ή αρνητική) για το ΣΧΟΟΑΠ θα τους συνοδεύει και θα τους χαρακτηρίζει εσαεί. Επίσης θα τους συνοδεύουν ανάλογα ευχές και κατάρες των πολιτών. Η συνείδηση τους θα τους ελέγχει και θα τους βάζει μπροστά στα ερωτήματα: Έπραξα καλά; Άκουσα τους πολίτες; Αφουγκράστηκα τα μηνύματα της κοινωνίας; Ήξερα τι υπέγραψα; Μήπως αδίκησα; Μήπως ευνόησα; Γιώργος Κατσάνος Συντ/χος Δάσκαλος