«Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι προστατευόμενες περιοχές της Ελλάδας»

Απροστάτευτες κινδυνεύουν να μείνουν από τις αρχές του 2010 οι προστατευόμενες περιοχές της χώρας μας, καθώς λήγει το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, και μαζί με αυτό λήγουν και οι συμβάσεις των εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης των περιοχών αυτών. Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις της Πολιτείας, δεν έχει γίνει έως σήμερα κανένα βήμα για την ανανέωση των συμβάσεων των εργαζομένων, και αυτό πρακτικά θα έχει ως αποτέλεσμα να μπει λουκέτο στους φορείς. Παράλληλα, θα χαθεί και όλη η τεχνογνωσία που έχει αποκτηθεί από τους εργαζόμενους στην διαχείριση των περιοχών, αλλά και των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, με συνέπεια, όλες οι προσπάθειες προστασίας των οικολογικά ευαίσθητων περιοχών της χώρας να πρέπει να αρχίσουν ξανά από το «μηδέν». «Τα αποτελέσματα μίας τέτοιας εξέλιξης θα είναι καταστρεπτικά για τη λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης, αφού θα χαθεί η πολύτιμη εμπειρία που έχει αποκτηθεί μέχρι σήμερα από το προσωπικό των φορέων, θα πρέπει να δαπανηθούν άσκοπα νέοι οικονομικοί πόροι για την κατάρτιση και εκπαίδευση των νεοπροσληφθέντων, ενώ παράλληλα θα χαθούν τα θετικά αποτελέσματα των προσπαθειών των υπηρεσιών (π.χ. Διαχειριστική Αρχή ΕΠΠΕΡ, Τμήμα Φυσικού Περιβάλλοντος ΥΠΕΧΩΔΕ κ.α.) και των αγώνων των Δ.Σ. των Φορέων Διαχείρισης για την αποτελεσματική οργάνωση και λειτουργία των Φορέων», επισημαίνει ο πρόεδρος του Πανελλαδικού Συλλόγου Εργαζομένων στους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών «Ελληνική Φύση», Βασίλης Κουρούτος. Οι εργαζόμενοι ζητούν να δοθεί διέξοδος στο πρόβλημα της ανανέωσης των συμβάσεών τους. «Έχουμε επιχειρήσει πολλές φορές στη διάρκεια των τελευταίων μηνών να επισημάνουμε το πρόβλημα στις αρμόδιες υπηρεσίες και στελέχη του ΥΠΕΧΩΔΕ, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει ληφθεί καμία ουσιαστική απόφαση για το μέλλον των φορέων», επισημαίνει ο κ. Κουρούτος. Παράλληλα, ζητούν να δοθεί λύση σε μια σειρά ακόμη προβλημάτων που συνδέονται με την ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία των φορέων διαχείρισης όπως είναι: - η στελέχωση των φορέων με ένα ελάχιστο αριθμό τακτικού ειδικού επιστημονικού προσωπικού - η αδιάλειπτη χρηματοδότηση των φορέων διαχείρισης από τον κρατικό προϋπολογισμό - η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία τους - η δημιουργία υπουργείου Περιβάλλοντος και ειδικής διεύθυνσης Φυσικού Περιβάλλοντος.