Το Σάββατο 9 Απριλίου 2011 στην τοπική κοινότητα Εμπεσού του Δήμου Αμφιλοχίας, πραγματοποιήθηκε τελετή για τα αποκαλυπτήρια της προτομής του πεσόντος αεροπόρου Σμηναγού (Ι) Σταύρου Χαρίτου, ο οποίος σκοτώθηκε σε διατεταγμένη αποστολή στις 8 Ιουλίου 1983 πλησίον του χωριού Σκονίζο Κυδωνίας Χανίων.
Στην εκδήλωση που χοροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. Κοσμάς παραβρέθηκαν ο Δήμαρχος Αμφιλοχίας κ. Κοιμήσης Απόστολος και σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του Δήμου, ο εκπρόσωπος του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Υποπτέραρχος κ. Προκοπίου Δημήτριος, , ο υφυπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Μωραΐτης Θάνος, ο βουλευτής Αιτ/νίας κ. Μακρυπίδης Ανδρέας, ο περιφερειακός σύμβουλος κ. Τσόγκας Γεώργιος, ο Αστυνομικός Διευθυντής Ακαρνανίας κ. Κολωνέλος Γεώργιος, ο Διοικητής της 132 Σμηναρχίας Μάχης κ. Ματαράς Γ., ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Αγρινίου κ. Γιαννακόπουλος Παναγιώτης, ο Διοικητής του Νοσοκομείου Αγρινίου κ. Μπίνας Ιωάννης, εκπρόσωποι φορέων του δήμου και του νομού καθώς και πλήθος κόσμου. Την εκδήλωση πλαισίωσε η Φιλαρμονική του Δήμου Αμφιλοχίας και στρατιωτικό άγημα από την αεροπορία.
Τα αποκαλυπτήρια της προτομής του αδικοχαμένου Σμηναγού πραγματοποιήθηκαν από τον Υποπτέραρχο κ. Προκοπίου και τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος κ. Μωραΐτη.
Ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Εμπεσού κ. Μπαγιάτης Θωμάς ανέφερε στην ομιλία του: «Θέλω να σας ευχαριστήσω που βρίσκεστε όλοι σήμερα εδώ για να τιμήσουμε έναν ήρωα της χώρας μας και ιδιαίτερα του χωριού μας, που υπηρετώντας τα ιδανικά της πατρίδας μας άφησε την τελευταία του πνοή στο Σκονίζο Κυδωνίας Χανίων. Ο Σταύρος Χαρίτος γεννήθηκε στον Εμπεσό το 1961, εισήλθε στη Σχολή Ικάρων το 1979 από την οποία αποφοίτησε το 1983 με το βαθμό του Ανθυποσμηναγού. Σκοτώθηκε στις 8 Ιουλίου 1983, συνέπεια πτώσεως του αεροσκάφους, στο οποίο επέβαινε κατά τη διάρκεια διατεταγμένης αποστολής». Κλείνοντας την ομιλία του ανέφερε « Σταύρο όλοι εμείς σου δίνουμε το λόγο μας ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ και θα προσπαθούμε με τους δικούς μας αγώνες να αναδείξουμε τα ιδανικά, τις αξίες και τη μεγαλοψυχία που πρέπει να δείξουμε ειδικά σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που έχει ανάγκη ο τόπος μας. Η προτομή που αποκαλύπτουμε σήμερα είναι το λιγότερο που οφείλουμε σ’ εσένα, όλοι μας».
Ο Τέως Διοικητής της 132 Σμηναρχίας Μάχης κ. Αθανασάκης Ιωάννης ανέφερε στην ομιλία του: «Εκφράζω τη συγκίνησή μου για τη σημερινή εκδήλωση και θέλω να καταθέσω τους λόγους για τους οποίους προσωπικά νοιώθω για τον αείμνηστο Σταύρο ότι είμαι ένας δικός του άνθρωπος. Ένας άνθρωπος που τον εκτίμησε στη ζωή και τον τίμησε μετά τον άδικο και πρόωρο χαμό του. Από το 1979 έως και το 1983 που διετέλεσα εκπαιδευτής στη Σχολή ικάρων γνώρισα το Σταύρο Χαρίτο σαν μαθητή και σαν αρχηγό της σειράς του. Ξεχώριζε αισθητά από όλους τους συμμαθητές του τόσο στα ακαδημαϊκά μαθήματα όσο και στις επιδόσεις του στο αεροπλάνο. Κατάφερε να καταξιωθεί σαν πρώτος μεταξύ των καλυτέρων από τους φίλους, τους συμμαθητές και τους συναδέλφους του. Αναδείχθηκε σε αρχηγός της σειράς του για το ακαδημαϊκό έτος 1982-1983. Είναι ο ανώτερος τίτλος που μπορεί να λάβει ένας εκπαιδευόμενος στη Σχολή Ικάρων. Ο άδικος χαμός του Σταύρου αποτελεί μεγάλη απώλεια για τους οικείους του αλλά και για την πολεμική αεροπορία, τους φίλους του και όσους τον γνώριζαν και τον εκτιμούσαν. Ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του και απέδειξε ότι ήταν άξιος τιμής από τους συντοπίτες του. Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι ο Σταύρος αγαπούσε τους ελληνικούς ουρανούς και σε αυτούς πετάει ελεύθερος χωρίς την ανάγκη του αεροπλάνου του. Το μνημείο που έστησαν στην μνήμη του οι συμπατριώτες του θα είναι για πάντα η βάση του στην οποία θα προσγειώνεται και θα γαληνεύει η ψυχή του. Καλές πτήσεις Σταύρο. Όσο ζούμε θα σε θυμόμαστε».
