GAIA

GAIA

Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Κυριακή 29 Μαΐου η εορτή των Αγίων της Αιτωλοακαρνανίας

Του Καθηγητή Χρ. Σιάσου
Η Αιτωλοακαρνανία συνιστά τον γενέθλιο τόπο, που από τον 2ο αιώνα μ. Χ. ανέδειξε μεγάλες Ηρωικές και Αγιασμένες μορφές της Χριστιανοσύνης. Τα χώματά της είναι ποτισμένα με το αίμα όλων εκείνων, οι οποίοι με αυταπάρνηση και με συνειδητή θέληση θυσίασαν τη ζωή τους προκειμένου να δώσουν την ομολογία της Πίστεως και όπως χαρακτηριστικά μας αναφέρει ο γέρων Παΐσιος «Την Ορθοδοξία μας ως Έλληνες την οφείλουμε στον Χριστό και στους Αγίους Μάρτυρες και Πατέρες της Εκκλησίας μας...».
Οι Άγιοι αυτοί φωτεινοί Αστέρες, μας δείχνουν καθημερινά τη Θέωση, μας διδάσκουν Πίστη και Αγάπη και μέσα από την Εκκλησία μας λαμβάνουμε τα απαραίτητα εκείνα εφόδια για την ψυχική μας γαλήνη.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας κάθε ημέρα τιμά τη μνήμη ενός ή περισσοτέρων Αγίων. Η τοπική μας Εκκλησία τιμά τους Αιτωλοακαρνάνες Αγίους της σύμφωνα με το Αγιολόγιό της, τιμά αυτούς που οι Άγιες μορφές των δεν χάθηκαν στο πέρασμα του χρόνου. Η Αιτωλοακαρνανία λοιπόν εξακολουθεί να προσφέρει στη σύγχρονη Ιστορία, Χριστιανική Πίστη, Παιδεία, Ελευθερία, Πολιτισμό.
Ο υπογράφων το άρθρο αυτό, τα τελευταία χρόνια ασχολήθηκε συστηματικά με την καταγραφή όλων των Αγίων του Νομού μας όπως: Ανδρέα τον Ερημίτη, Βάρβαρο τον Μυροβλύτη, Βλάσιο, Δαυίδ, Ευγένιο τον Αιτωλό, Θεόδωρο, Λάμπρο και Ανώνυμο, Θεωνά, Ιάκωβο και Διονύσιο, Ιωάννη, Συμεών και Θεόδωρο, Χρύσανθο, Αρσένιο Βαρνακοβίτη και φυσικά με τον Προστάτη της Μητροπόλεώς μας, τον Εθναπόστολο και Δάσκαλο του Γένους, τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό, ο οποίος αποτελεί ένα αληθινό Πνευματικό και Εθνικό Κεφάλαιο στην Ιστορία του τόπου μας και όχι μόνο.
Η τοπική μας Εκκλησία και σύμφωνα με Συνοδική Απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, εορτάζει κάθε χρόνο την έκτη Κυριακή του Πάσχα, Κυριακή του Τυφλού, την μνήμη των Αιτωλοακαρνάνων Αγίων. Την ημέρα αυτή τελείται Αρχιερατική Θεία Λειτουργία σε ξεχωριστή Ενορία κάθε φορά, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. ΚΟΣΜΑ.
Σύμφωνα με το Πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεως, την Κυριακή του Τυφλού - Σύναξη των εν Αιτωλία και Ακαρνανία Αγίων, 29 Μαΐου 2011, θα τελεσθεί Πανηγυρική Θεία Λειτουργία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ. ΚΟΣΜΑ. Όλοι μας είναι καλό να συνεορτάσουμε με μοναδική λαμπρότητα και ιεροπρέπεια τη μνήμη των Αγίων μας την ημέρα αυτή. Ιδιαιτέρως σε μια εποχή όπως η σημερινή, που στερείται ουσιαστικών προτύπων ζωής, θα πρέπει να έχουμε τις Αγίες αυτές Προσωπικότητες ως φωτεινούς οδοδείκτες στη ζωή μας.
Το πολυσέλιδο βιβλίο με τίτλο «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ», το οποίο προλογίζουν μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας, σπουδαίοι πνευματικοί άνθρωποι των Γραμμάτων, είναι μοναδικό στο είδος του και πληρέστερο παντός άλλου, πωλείται από τα βιβλιοπωλεία της Μητροπόλεως, στο Αγρίνιο (ΦΩΣ ΧΡΙΣΤΟΥ) και στο Μεσολόγγι (ΦΑΡΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ), σε τιμή προσφοράς. Ο αναγνώστης θα γνωρίσει μέσα από τις σελίδες του τη ζωή, το πνευματικό έργο των Αγίων, καθώς και για τα βασανιστήρια που υπέστησαν.

Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΑΜΝΩΝ… ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΝΤ!



Γράφει ο Κορδάτος Κώστας*
Η συμμορία, που αποκαλείται κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, βγήκε πάλι στο μεϊντάνι, μέρα μεσημέρι, κλέβοντας και λεηλατώντας ό,τι απόμεινε στον ελληνικό λαό! Έναν λαό «δειλό, μοιραίο και άβουλο αντάμα», που βλέπει να κουρελιάζεται, μπροστά στα μάτια του, κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης, λαϊκής κυριαρχίας, εθνικής ανεξαρτησίας από μια κυβέρνηση που άλλα του υποσχέθηκε κι άλλα, τα εντελώς αντίθετα κάνει. Και τα κάνει προκλητικά και ξετσίπωτα.

Σε στενή συνεργασία με τα Μεγάλα Αφεντικά, έχοντας την αβάντα του ΣΕΒ και μιας πληθώρας λακέδων της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας, ο αδίστακτος Παπανδρέου και η χούφτα των υπουργών του, ξεπουλούν τα πάντα, σε τιμή ευκαιρίας, στα ντόπια και ξένα αρπακτικά: Κερδοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις (ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, Τ.Τ. ΟΤΕ, κ.τ.λ.), λιμάνια, νερά, ακτές, ορυκτά κοιτάσματα, δρόμους, ποτάμια, αεροδρόμια, δημόσιες εκτάσεις, κτίρια ό,τι έχει, ακόμα, αυτός ο τόπος. Ξεπουλούν, ανερυθρίαστα, το μέλλον το δικό μας, των παιδιών μας, του τόπου, της κοινωνίας!

Ταυτόχρονα βάζουν, εν ψυχρώ, το αμαρτωλό τους χέρι στις τσέπες του εργαζόμενου λαού και αφαιρούν, κλέβουν, έμμεσα και άμεσα, απ’ τον καθημερινό του μόχθο όσα τον συντηρούν ακόμα στο επίπεδο της ανέχειας σπρώχνοντάς τον έτσι στη φτώχεια και την κακομοιριά. Είναι σαν αγέλη λύκων που «πέφτουν» στο κοπάδι και «κόβουν», όσα περισσότερα μπορούν, πρόβατα κι αρνιά, όχι για να χορτάσουν μόνο την πείνα τους, αλλά να ικανοποιήσουν το φονικό τους ένστικτο. Έχουν αναλάβει πρόθυμα την αποστολή να τσακίσουν κάθε κοινωνικό και εργατικό δικαίωμα, κάθε λαϊκή κατάκτηση, κάθε ίχνος κοινωνικής δικαιοσύνης, πρώτοι αυτοί σ’ όλη την Ευρώπη, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στο Κεφάλαιο να κινεζοποιήσει την αγορά εργασίας, αδιαφορώντας αν μετατρέπουν τη χώρα σε νεοαποικία γερμανικών, αμερικανικών, γαλλικών κ.τ.λ. τραπεζών.

Και η Βουλή, που συνεδριάζει ακόμα για τις μεσοπρόθεσμες συναινέσεις, κι οι βουλευτές-εθνοπατέρες τι κάνουν; Πειθήνια όργανα των ίδιων αφεντικών με τον αρχηγό και τους υπουργούς τους, «άλλοι φωνάζουνε για να ξορκίσουν το δαιμονικό, άλλοι μπερδεύονται μες στ’ αγαθά τους, άλλοι ρητορεύουν». Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού όσοι όσοι τόλμησαν να φύγουν από το «μαντρί», όσοι τόλμησαν να πουν το μεγάλο ΟΧΙ, κρατώντας την προσωπική, αστική τους αξιοπρέπεια. Ματαιοδοξούν και αυταπατώνται όσοι ίσως περιμένουν από ένα τέτοιο «σώμα» κι ένα τέτοιο «χώρο» να υπάρξει κάποια αξιόλογη αντίδραση. Οι «κύριοι» αυτοί είναι δεμένοι με χίλιες δυο μικρές και μεγάλες εξαρτήσεις, με άλλες τόσες προσδοκίες και σχέδια πολιτικής ανέλιξης, ου μην αλλά και με ελπίδες, να πάρουν αποφάγια απ’ τη λεία των Μεγάλων Αρπακτικών.

Η ανατροπή της κατάστασης αυτής είναι υπόθεση ενός παλλαϊκού ξεσηκωμού του ελληνικού λαού. Αυτός όμως, ο ελληνικός λαός, μένει ακόμα απογοητευτικά αδρανής. Αποσβολωμένος μπροστά στη σφοδρότητα και αγριότητα της επίθεσης που δέχεται, φοβισμένος απ’ το «αναπάντεχο, μεγάλο κακό» που έρχεται και, σε μια μεγάλη μερίδα του, ένοχος για τις επιλογές του όλα αυτά τα χρόνια, περιμένει με την ελπίδα πως «μπόρα είναι θα περάσει!». Εκπαιδευμένος, εδώ και κάποιες δεκαετίες, στην αρχή του «μικρότερου κακού» υπομένει το μαρτύριο της καθημερινής εξαθλίωσης, προκειμένου να αποφύγει, τάχα μου, τα βασανιστήρια της κόλασης, με την οποία τον έχουν φοβίσει ο Παπανδρέου και η συμμορία του. Δεν θέλει(;) ή δεν βλέπει πως οι λεγάμενοι έχουν στήσει ήδη τα καζάνια κι έχουν ανάψει και τις φωτιές!

Όμως αυτή η αδράνεια θα σπάσει κάποια στιγμή. Όχι μόνο γιατί αυτό λέει η νομοτέλεια, αλλά γιατί, κυρίως, θά ’ρθει σύντομα η στιγμή να μην έχει να χάσει τίποτα «εκτός απ’ τις αλυσίδες» του. Και τότε η οργή θά ’ναι μεγάλη και, μπορεί, ανεξέλεγκτη μαζί και ελπιδοφόρα. Στην Ισπανία ήδη ξεκίνησαν… Στη Στην Ελλάδα σήμερα ξεκινάμε….

*Ο Κώστας Κορδάτος είναι εκπαιδευτικός και μέλος της ΡΑΣ εκπαιδευτικών.

εγερτήριο!....


Αλί, αλί και τρισαλί…
Τι έπαθαν! Τι έχουν!
Εδώ η πατρίδα καίγεται!
Και κάποιοι ακόμα ρέγχουν (=ροχαλίζουν)…
Λυπούμαστε για όλους εκείνους, που, ενώ καίγεται η πατρίδα μας, εκείνοι ακόμη ροχαλίζουν.
Και είμαστε με όλους, όσοι έχουν εξεγερθεί ενάντια στην προδοσία του μνημονίου και το ξεπούλημα της πατρίδας.
Θα ήταν δε ευχής έργον, αν όλοι ήταν ενωμένοι σαν μια γροθιά.
Το κατεστημένο όμως, με τους δόλιους μηχανισμούς του, κατορθώνει, δυστυχώς, να διεμβολίζει και να διασπά και να ναρκοθετεί-κατά το «διαίρει και βασίλευε»-τις σοβαρές κινηματικές προσπάθειες.
Πάντως εμείς θα προωθούμε κάθε προσπάθεια, που γίνεται προκειμένου να απεγκλωβιστούμε απ’ το κρεματόριο των ντόπιων εφιαλτών και των διεθνών τοκογλύφων.
Μέσα στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής πιστεύουμε ότι κινείται και το παρακάτω άρθρο του καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης κ. Ηλία Σταμπολιάδη:
Παπα-Ηλίας

Περί δημιουργίας λαϊκού κινήματος εξουσίας

Σήμερα είμαστε μάρτυρες μίας συντελούμενης εθνικής προδοσίας σε όλα τα επίπεδα αλλά κυρίως στο οικονομικό, το πολιτικό, το εθνικό και το πνευματικό.
Στο οικονομικό έχουν αποστερήσει τη χώρα από κάθε είδους παραγωγική δραστηριότητα και συγχρόνως έχουν διατηρήσει το βιοτικό επίπεδο πάνω από το επίπεδο παραγωγής με χρήματα δανεικά υπό τοκογλυφικούς όρους και υπόγειες συμφωνίες προσωπικής και κομματικής διαπλοκής. Καλούν το λαό να πληρώσει ένα συσσωρευμένο λογιστικό χρέος που πλέον δεν αντιπροσωπεύει τα δανεικά αλλά συνίσταται από τους υψηλούς κεφαλοποιημένους τόκους ενώ οι μέχρι τώρα πληρωμές έχουν αποπληρώσει το πραγματικό δάνειο στο πολλαπλάσιο.
Στο πολιτικό επίπεδο το διεφθαρμένο κομματικό σύστημα αναπαράγει τα ίδια πρόσωπα και κυρίως τη νοοτροπία της φαυλοκρατίας συντηρώντας μία προσχηματική δημοκρατία που παραπλανά το λαό ενώ στην ουσία κατευθύνεται από ξένα κέντρα εξουσίας.
Στο εθνικό επίπεδο έχουν υπογράψει δανειακές συμβάσεις που παραδίδουν την ανεξαρτησία της χώρας στους δανειστές, στους οποίους έχουν ήδη παραδώσει τη δημοσιονομική διαχείριση της χώρας και μη έχοντας τη δυνατότητα άσκησης νομισματικής πολιτικής την έχουν αφήσει ακυβέρνητη.
Στο διεθνές επίπεδο ακολουθούν μία μειοδοτική στάση με αποτέλεσμα να θέτουν σε κίνδυνο την συνοχή Ελληνικών περιφερειών όπως η Θράκη, η Κύπρος και η Μακεδονία. Υποσκάπτοντας δε την έννοια του εθνικού κράτους έχουν αφήσει τη χώρα ξέφραγο αμπέλι όπου εισβάλουν λαθρομετανάστες, υποκινούμενοι από ξένα κέντρα, που όχι μόνο ανταγωνίζονται την Ελληνική εργατική τάξη και καπηλεύονται την κοινωνική υποδομή, που με κόπο έχει δημιουργήσει ο Έλληνας πολίτης, αλλά αλλοιώνουν το ήθος της κοινωνική ζωής και την ποιότητα της πολιτισμικής μας παράδοσης.
Τέλος στο πνευματικό επίπεδο αποκόβουν συστηματικά τα παιδιά από τη γλώσσα, την ιστορία και τις έννοιες της αρετής και της φιλοπατρίας ενώ με τα επιστημονικώς καθοδηγούμενα ΜΜΕ εκμαυλίζουν το λαό με καταναλωτικά πρότυπα καλλιεργώντας συγχρόνως μία ατομοκεντρική και αμοραλιστική νοοτροπία που τον καθιστά έτοιμο να προδώσει τον πλησίον για την εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος αλλά κυρίως ανίκανο να αντισταθεί σε κάθε μορφή αυθαίρετης εξουσίας.
Με βάση τα ανωτέρω είναι προφανής στον κάθε Έλληνα πατριώτη η υπάρχουσα ανάγκη συγκρότησης ενός λαϊκού κινήματος που θα αντισταθεί στην τελούμενη προδοσία και θα αγωνιστεί αφενός να ανατρέψει το φαύλο κομματικό σύστημα και αφετέρου να αναλάβει τη διαχείριση της χώρας.
Τα σημερινά κινήματα είναι κυρίως κινήματα διαμαρτυρίας με περιορισμένους ή εξειδικευμένους στόχους. Μερικά έχουν μονομερείς οικονομικούς στόχους, άλλα έχουν πολιτιστικά και οικολογικά ενδιαφέροντα και άλλα στοχεύουν στη δημιουργία κομμάτων ενταγμένων στο υπάρχον διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, το οποίο φιλοδοξούν να αναμορφώσουν υπό τους όρους της προσχηματικής νομιμοφάνειας που το ίδιο το σύστημα επιβάλλει και με τους οποίους εξασφαλίζει τη διαιώνιση του.
Το υπάρχον πολιτικό σύστημα εκπροσωπούμενο από τα κόμματα, όντας αδύναμο να διαχειριστεί τα προβλήματα, που το ίδιο έχει δημιουργήσει, και βλέποντας τον επερχόμενο καταποντισμό του προσπαθεί να ανασχηματισθεί με τη δημιουργία συναινετικών συμμαχιών για να εξαπατήσουν το λαό ότι προτίθενται δήθεν να υποτάξουν το κομματικό συμφέρον ενώπιον του εθνικού για τη σωτηρία της πατρίδος.
Στην προσπάθεια αυτή έχουν επιστρατεύσει και εκπροσώπους της διανόησης που τους προβάλουν ως προσωπικότητες ευρείας αποδοχής και αντικειμενικής κρίσης για να λύσουν τα συσσωρευμένα προβλήματα, όταν τα ίδια αυτά πρόσωπα ή έχουν συνεργήσει στη δημιουργία των προβλημάτων ή και σιωπούσαν όταν αυτά εδημιουργούντο. Με προτάσεις φαινομενικών τροποποιήσεων του συντάγματος προσπαθούν να δώσουν την εντύπωση της αλλαγής ενώ στην ουσία θα διατηρήσουν τους μηχανισμούς που τους κρατούν στην εξουσία φέρνοντας το λαό σε αδιέξοδο μπροστά στις κάλπες που θα ξαναστήσουν.
Ενώπιον αυτής της κατάστασης οι υγιείς πατριωτικές δυνάμεις προσπαθούν να συσπειρωθούν σε κίνημα αλλά ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει τον χαρακτήρα της διαμαρτυρίας και στην ουσία αναγνωρίζουν στο σύστημα την αρμοδιότητα να επιλύσει τα προβλήματα, που το ίδιο έχει δημιουργήσει τα τελευταία 30 χρόνια.
Παρά ταύτα, έχουν τεθεί ορισμένες βάσεις και έχουν προβληθεί ορισμένοι στόχοι που αν και μέχρι στιγμής δεν είναι αρκετοί για μια γενική συσπείρωση εντούτοις αποτελούν δείγμα για το κλίμα που επικρατεί. Οι κατωτέρω αναφερόμενοι στόχοι δεν προβάλλονται σαν το ελάχιστο κοινής αποδοχής αλλά σαν αναγκαία συνθήκη για τη σωτηρία της πατρίδας.
1. Aπονομιμοποίηση της κυβέρνησης και του πολιτικού συστήματος.
2. Τιμωρία των ενόχων με βάση τις αρχές του δικαίου.
3. Άρνηση του επαχθούς και απεχθούς χρέους, και αναδιοργάνωση της οικονομίας με εθνική δημοσιονομική, νομισματική και αναπτυξιακή πολιτική.
4. Εξασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας και επαναδιαπραγμάτευση των σχέσεων μας με την Ε.Ε.
5. Αλλαγή του καταστατικού χάρτη της χώρας ώστε να εξασφαλίζει την ελεύθερη δραστηριότητα των πολιτών, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εθνική μας επιβίωση.
6. Επαναφορά της χώρας σε ομαλή λειτουργία με βάση το νέο καταστατικό χάρτη.
Η αδυναμία των στόχων αυτών είναι ότι δεν καθορίζουν πώς θα αναδειχθεί και θα νομιμοποιηθεί αυτός που θα εφαρμόσει ένα τέτοιο πρόγραμμα . Επιπλέον όσον αφορά τους δύο τελευταίους στόχους αυτοί προβάλλονται και ως στόχοι της προτεινόμενης λύσης των προσωπικοτήτων που θα αναδείξει το ίδιο το σύστημα αν και οι δικοί τους στόχοι εννοούνται διαφορετικά για να παραπλανήσουν το λαό και στην ουσία να διατηρήσουν το σύστημα.
Η προτεινόμενη λύση θεωρεί ότι η οργάνωση του κινήματος, που θα υποδείξει τους αρχηγούς οι οποίοι θα αναλάβουν τη σωτηρία της πατρίδας, πρέπει να έχει καθαρά εθνικό χαρακτήρα για να συνενώσει όλους τους Έλληνες και να γίνει σε τέσσερα επίπεδα, εκμεταλλευόμενη την ήδη υπάρχουσα και αναγνωρισμένη δομή του κράτους.
Τα επίπεδα οργάνωσης είναι: 1) Ενοριακό, 2) Δημοτικό, 3) Νομαρχιακό ή κατά εκλογική περιφέρεια και 4) Εθνικό επίπεδο.
Ενορίες : Ό όρος προέρχεται από το επίθετο ενόριος που σημαίνει τον χώρο εντός ορισμένων ορίων, μία καθορισμένη περιοχή ή περιφέρεια (territorium). Εκκλησιαστικά σημαίνει το σύνολο των χριστιανών γύρω από τον Ι. Ναό όπου γίνονται οι συνάξεις και από τον οποίο παίρνει το όνομα. Ιστορικά οι ενορίες, ιδίως τα χρόνια της δουλείας που δυστυχώς ομοιάζουν με τα σημερινά, αναδείχθηκαν σε κέντρα συμβίωσης και επιβίωσης των Ελληνικών κοινοτήτων και αποτελούσαν πυρήνες δημοκρατικής λειτουργίας αντίστοιχης με αυτή των Εκκλησιών του Δήμου της αρχαίας Ελλάδος.
Σύμφωνα με την πρόταση οι ενορίες αυτές θα έχουν πολιτικό χαρακτήρα, θα εκλέγουν ή και θα κληρώνουν τους διαχειριστές των τοπικών υποθέσεων και θα αποστέλλουν τους αντιπροσώπους τους στο ανώτερο επίπεδο διοίκησης που είναι οι Δήμοι. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι των ενοριών δεν έχουν να κάνουν με τους επιτρόπους του Ι. Ναού που εκλέγονται από την εκκλησιαστική διοίκηση.
Δήμοι : Οι δημοτικές ομάδες θα αποτελούνται από τους εκπροσώπους των πολιτικών ενοριών μέρος τω οποίων θα εκλέγονται ή θα κληρώνονται για τη διαχείριση των δημοτικών υποθέσεων ενώ άλλοι θα στέλλονται ως αντιπρόσωποι στο ανώτερο νομαρχιακό επίπεδο.
Νομαρχίες : Οι νομαρχιακές ομάδες θα αποτελούνται από τους εκπροσώπους των δήμων μέρος τω οποίων θα εκλέγονται ή θα κληρώνονται για τη διαχείριση των νομαρχιακών υποθέσεων ενώ άλλοι θα στέλλονται ως αντιπρόσωποι στο ανώτερο εθνικό επίπεδο.
Εθνική αντιπροσωπία : Αποτελεί το ανώτερο κλιμάκιο διοίκησης του κινήματος το οποίο συντίθεται από τους νομαρχιακούς εκπροσώπους. Λόγω του τρόπου ανάδειξης της η Εθνική Αντιπροσωπία νομιμοποιείται να εκφράζει το κίνημα πανελληνίως και διεθνώς και φυσικά να δρα για λογαριασμό του ως νόμιμος εκπρόσωπος αυτού.
Στην προσπάθεια αυτή το κίνημα θα ζητήσει την συμπαράσταση των τοπικών Επισκόπων, πολλοί από τους οποίους έχουν κατανοήσει την επιτελούμενη προδοσία και θα μπορούν να βοηθήσουν, αν μη τι άλλο, τουλάχιστον με την παραχώρηση των αιθουσών πολιτιστικών εκδηλώσεων των ενοριακών ναών για τις συναντήσεις των ενοριακών επιτροπών καθόσον οι χώροι αυτοί εμπνέουν εμπιστοσύνη στο λαό.
Ο τρόπος εκλογής των πολιτικών συμβουλίων των ενοριών, που δεν έχουν καμία σχέση ούτε και αντικαθιστούν τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους, καθώς και ο τρόπος εκλογής των αντιπροσώπων τους στους Δήμους θα καθοριστεί λεπτομερώς και θα περιγραφεί από το καταστατικό που θα πρέπει να διέπει τη δημιουργία του κινήματος.
Από τη δική μου μεριά είμαι διατεθειμένος να συνεργασθώ με άλλους συνεργάσιμους και καλοπροαίρετους εθελοντές για την εκπόνηση του καταστατικού που θα αποτελέσει το θεμέλιο λίθο οργάνωσης του λαϊκού κινήματος κατά της επιτελούμενης προδοσίας ενάντια στο κράτος και το έθνος μας. Η ώρα είναι δώδεκα ούτε καν παρά πέντε.
Ηλίας Σταμπολιάδης
Καθηγητής
Πολυτεχνείο Κρήτης

"Η μαγεία του κρασιού και η επίδρασή του στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας"

Ομιλία του Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλου στη "Διέξοδο"

Το Σάββατο 28 Μαΐου στις 8.30 το βράδυ στο Κέντρο Λόγου & Τέχνης - Μουσείο "Διέξοδος"  στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου,  με την υποστήριξη της εταιρείας "ΑΥΓΟΤΑΡΑΧΟ ΤΡΙΚΑΛΙΝΟΣ", θα πραγματοποιηθεί ομιλία του οινοποιού κ. Ανέστη  Μπαμπατζιμόπουλου με θέμα "Η μαγεία του κρασιού και η επίδρασή του στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας" .
Με την εκδήλωση αυτή  θα κλείσει η έκθεση "Άρτος, Οίνος, Έλαιον - Από την αρχαιότητα στο σήμερα" που παρουσίασε η "Διέξοδος" στα πλαίσια των Γιορτών Εξόδου 2011.
ΕΙΣΟΔΟΣ  ΕΛΕΥΘΕΡΗ
***
Η εταιρεία «Μπαμπατζίμ» ιδρύθηκε το 1875 στην Κωνσταντινούπολη. Διατηρώντας ιδιόκτητους αμπελώνες στους Δεληώνες Σιλιβρίας ασχολήθηκε με την παραγωγή οίνων για εξαγωγές και αποσταγμάτων για εγχώρια κατανάλωση.
Στη νέα πατρίδα συνεχίστηκε η οικογενειακή παράδοση των αποστάξεων με την παραγωγή και διάθεση ούζου.
Από το 1971 αρχίζει μια νέα σελίδα. Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος ιδρύει στις πλαγιές του όρους Βαρτίσκου τον πρώτο δοκιμαστικό αμπελώνα για να ακολουθήσει επέκταση και εφαρμογή της βιολογικής καλλιέργειας σε έκταση 250 στρεμμάτων.
Ο Ανέστης Μπαμπατζιμόπουλος δεν είναι ένας απλός οινοποιός. Είναι ένας σοφός, ευαίσθητος, ταπεινός και γεμάτος πάθος άνθρωπος που «δημιουργεί». Δεν «παράγει» κρασί και αποστάγματα αλλά εμφιαλώνει χρώματα, αρώματα, γεύσεις, μουσικές, συναισθήματα και ψιθύρους της καρδιάς.
Τα ποτά του κρύβουν ένα μεγαλείο ποιότητας. Στο οινοποιείο του στην Όσσα ο επισκέπτης γίνεται μύστης των θεϊκών δώρων του Διόνυσου που τόσο αγάπησε, χάιδεψε και κανάκεψε ο «κυρ Ανέστης» πριν  τα κλείσει σε μπουκάλι και μας  τα προσφέρει προς τέρψιν όλων των αισθήσεών μας.
Για τον Ανέστη Μπαμπατζιμόπουλο λέγεται ότι είναι η μετενσάρκωση του Διόνυσου. Ένας εξωστρεφής, χειμαρρώδης και  καταιγιστικός άνθρωπος που αγορεύει και διδάσκει. Όποιος τον συναντά τροποποιεί το  πρόγραμμά του γιατί τέτοιους τύπους δεν τυχαίνει να συναντήσει κάθε μέρα.

Χορηγοί
 ΑΣΤΙΓΞ - Ελαιουργικές επιχειρήσεις Εμμανουήλ Γιαννούλη (Φοινικιά Μεσολογγίου)
ΕΝΩΣΗ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ (ΕΑΣ) Μεσολογγίου - Ναυπακτίας
Υποστηρικτές
  "ΑΜΑΛΘΕΙΑ Α.Ε" - Βιομηχανικές και εμπορικές  επιχειρήσεις αγροτικών προϊόντων (Κεφαλόβρυσο Αιτωλικού)
"ΤΑ ΜΥΛΕΛΙΑ" - Κέντρο Αναζήτησης Παλιών Γεύσεων (΄Αγιος Στέφανος Αττικής)
Οινοποιία ΣΩΤΗΡΙΟΥ (Λεσίνι Μεσολογγίου)
Εταιρεία Ποτών και Κρασιών "ΜΠΑΜΠΑΤΖΙΜ" (Θεσσαλονίκη)
http://www.diexodos.com.gr/

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΓΚΡΗΣ: «Εξαθλίωση Χωρίς Αντίκρισμα …»

 
Ο υπ. βουλευτής Αχαΐας της ΝΔ Άγγελος Τσιγκρής -με αφορμή την ανακοίνωση των νέων εισπρακτικών μέτρων, οικονομικής αφαίμαξης την Ελλήνων- έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Τα νέα μέτρα αποδεικνύουν -για πολλοστή φορά- σε όλο της το μεγαλείο την οικονομική αναποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής.
Συγκεκριμένα, για το 2011 το “Μνημόνιο 1” (Μάιος 2010) προέβλεπε μέτρα ύψους 9,1 δισ. ευρώ.
Ο Προϋπολογισμός (Νοέμβριος 2010) επέβαλε δημοσιονομικά μέτρα ύψους 5,2 δισ. ευρώ (σύνολο: 14,3 δισ. ευρώ).
Φέτος (Φεβρουάριο 2011) μας επιβλήθηκαν νέα μέτρα ύψους 1,8 δισ. ευρώ (σύνολο: 16,1 δισ. ευρώ). 
Τον Μάρτιο ο λογαριασμός ανέβηκε κατά 3 δισ. ευρώ (σύνολο: 17,3 δισ. ευρώ) εξαιτίας του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της χώρας το 2011.
Σήμερα, ο Υπουργός Οικονομικών ανακοινώνει ότι οι πρόσθετες παρεμβάσεις θα ανέλθουν στα 6 δισ. ευρώ (σύνολο: 20,3 δισ. ευρώ)!
Συνεπώς, τα μέτρα λιτότητας που έχουν ληφθεί ή θα ληφθούν μέσα στο 2011 υπερβαίνουν τα 20 δισ. ευρώ.
Περισσότερα από τα διπλάσια που είχαν προβλεφθεί στο “Μνημόνιο 1” πριν από ένα χρόνο!…»._

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΑΖ ΤΟΥΡΛΙΔΑΣ



Ο Δήμος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου κάνει γνωστό ότι η συντήρηση  και η καλή λειτουργία ολόκληρης της πλαζ της Τουρλίδας, είναι ευθύνη και υποχρέωση των ΄΄ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΄΄ και των επιχειρηματιών που εκμισθώνουν το χώρο.
Ο Δήμος θα συμβάλλει στην καθαριότητα του χώρου για να προστατεύσει την υγεία των λουομένων.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Ο ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ

Ο Δήμος Αγρινίου θέλοντας να τιμήσει την ομάδα του Παναιτωλικού για την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην Football league και την άνοδο στην Super  league έπειτα από 33 χρόνια, διοργάνωσε την Πέμπτη 19 Μαΐου εκδήλωση στο κτήριο της πρώην Τράπεζας  της Ελλάδος.
          Στην εκδήλωση τιμήθηκαν ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναιτωλικός κ. Φώτης Κωστούλας, τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΑΕ και το ποδοσφαιρικό τμήμα, ενώ προηγήθηκε προβολή video με τις καλύτερες στιγμές της ομάδας.
          Ο Δήμαρχος Αγρινίου κ. Παύλος Μοσχολιός στο χαιρετισμό του, αφού συνεχάρη τον πρόεδρο και τα μέλη της Διοίκησης και όλο το ποδοσφαιρικό τμήμα, τόνισε τη σημασία που έχει για την πόλη η επιτυχία της ομάδας.
          Εξήρε την προσωπικότητα και τις ηθικές αρχές που πρεσβεύει ο πρόεδρος του Παναιτωλικού και δήλωσε ότι ο Παναιτωλικός είναι ο καλύτερος πρεσβευτής του Αγρινίου.   
          «Η επιτυχία του Παναιτωλικού μας γεμίζει χαρά, συγκίνηση και υπερηφάνεια. Νομίζω ότι δικαιολογημένα και η κοινωνία και οι φίλαθλοι της πόλης πανηγυρίζουν, γιατί σε μια περίοδο όπου υπάρχει μια γκρίζα πραγματικότητα και μιζέρια, οι Αγρινιώτες πήραν μια μεγάλη χαρά, και αυτό το οφείλουν στον ιστορικό Παναιτωλικό.
          Η Δημοτική Αρχή αισθάνεται υποχρεωμένη να τιμήσει την ομάδα, εκφράζοντας το σύνολο της Αγρινιώτικης κοινωνίας.
          Η πόλη σας τιμά δίκαια,  γιατί το αξίζετε.
          Σε μια περίοδο που αμφισβητούνται αρχές και αξίες και που ο αθλητισμός δοκιμάζεται, ο Παναιτωλικός κατόρθωσε να κατακτήσει το πρωτάθλημα βασιζόμενος στο ήθος και τις αξίες που πρεσβεύει η Διοίκηση, και αυτό είναι κάτι που μας γεμίζει μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση.
           Άλλωστε, ο Παναιτωλικός δεν είχε ποτέ ισχυρούς προστάτες. Αυτό που πέτυχε φέτος το οφείλει στον πρόεδρο του, που όλα αυτά τα χρόνια κινείται με αρχές και αξίες, στην τεχνική ηγεσία, στους ποδοσφαιριστές και στους φιλάθλους του.
          Θέλω σήμερα από αυτή την εκδήλωση, να στείλουμε ένα μήνυμα. Ότι ο Παναιτωλικός και οι φίλαθλοί του το επόμενο διάστημα θα έχουν το ίδιο ήθος μέσα και έξω από τα γήπεδα και θα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για όλο το ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι.
          Εύχομαι το επόμενο διάστημα να μας δώσετε και άλλες μεγαλύτερες χαρές».      
          Ο πρόεδρος της ΠΑΕ Παναιτωλικός κ. Φώτης Κωστούλας, αφού ευχαρίστησε το Δήμο Αγρινίου για την τιμητική εκδήλωση, ανέφερε ότι η επιτυχία της ομάδας οφείλεται στους ποδοσφαιριστές, την τεχνική ηγεσία και τους άμεσους συνεργάτες του.
          Τόνισε ότι η μεγαλύτερη χαρά που ένιωσε από τη μέρα που ασχολήθηκε με την ομάδα, ήταν, όταν διαπίστωσε πόση χαρά έδωσε στον κόσμο η άνοδος του Παναιτωλικού.
          Επίσης υπογράμμισε ότι  ο Παναιτωλικός με την παρουσία του στην Super League θα προσπαθήσει να περάσει ένα ευρωπαϊκό ήθος και μια διαφορετική κουλτούρα από αυτή που επικρατεί σήμερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
          Χαιρετισμό απηύθυναν ο εκπρόσωπος της μείζονος αντιπολίτευσης κ. Νίκος Καζαντζής και ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης κ. Βασίλης Νικάκης.
          Την εκδήλωση παρουσίασε ο δημοσιογράφος κ. Πάνος Τσακανίκας.

“Καλλικράτης” στις ΔΟΥ της Αιτ/νίας

Κατατέθηκε η πρόταση υπηρεσιακών παραγόντων του Υπ. Οικονομικών, για τον "Καλλικράτη" στις Εφορίες της χώρας. Η πρόταση για την Αιτωλ/νία, είναι για μια ΔΟΥ στο Μεσολόγγι, αλλά το θέμα εξετάζεται.
Στην έκθεση,  αναλύεται η υφιστάμενη κατάσταση και προτείνεται  μια Δ.Ο.Υ σε κάθε έδρα νομού και πιο συγκεκριμένα για την Αιτωλοακαρνανία αυτή προβλέπεται να είναι στο Μεσολόγγι.
Ανάλογες προτάσεις υπάρχουν και για άλλους νομούς με ιδιαιτερότητες και "δίπολα" (Εκτός από Αγρίνιο - Μεσολόγγι, Θήβα - Λειβαδιά, Αργος - Ναύπλιο, Κοζάνη - Πτολεμαΐδα, Πάτρα - Αίγιο  κλπ) και εκεί υπάρχει σοβαρή πιθανότητα, να υπάρχουν αλλαγές επί των προτάσεων της Επιτροπής.
Την τελική απόφαση θα την έχει η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών, που προς το παρόν βέβαια, ασχολείται με το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα της Οικονομίας, οπότε η όποια εξέλιξη, θα υπάρξει τους επόμενους μήνες.
Ήδη πληροφορίες πάντως αναφέρουν πως η ηγεσία του Υπουργείου, βλέπει θετικά τις ιδιαιτερότητες αυτές και στην Αιτωλ/νία, πιθανότατα θα μείνουν δυο ΔΟΥ.
Στο μεσοδιάστημα όμως, οι μικρές ΔΟΥ θα κλείσουν και θεωρείται βέβαιο του λουκέτο σε αυτή του Θέρμου, του Αστακού κλπ.

ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΡΓΑ: ΤΩΡΑ ΓΚΕΤΟ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΜΑΣ


Αποφάσισαν να φτιάξουν κέντρα κράτησης των λαθρομεταναστών στη χώρα και ένα απο αυτά θα γίνει στο Ρίβιο. Απ’οτι φαίνεται η πολιτεία, όχι μόνο αρνείται να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αλλά και προσπαθεί να το λύσει όπως η γάτα μετά την αφόδευσή της.
Αυτούς όλους τους ανθρώπους που θα τους πάνε και για πόσο καιρό;;; 
Η εμφάνιση και η διάδοση ρατσιστικών φαινομένων θα είναι κατόρθωμα της κυβέρνησης.
Διότι η κοινωνία θα στραφεί κατά της ανεξέλεγκτης παραβατικότητας, ακόμα και παίρνοντας το νόμο στα χέρια της με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Πρόκειται για Γκέτο που θα αποτέλεσει πρόβλημα για την περιοχή και την Αιτωλοακαρνανία γενικότερα. Αν άφησαν τη χώρα τελείως ξέφραγη και μπαίνει όποιος γουστάρει δεν φταίει σε τίποτα ούτε ο κόσμος ούτε οι λαθρομετανάστες. 
Δεν είναι λύση λοιπόν τα κέντρα κράτησης (όπως ευγενικά τα αποκαλούν) αλλά ένα ακόμη πρόβλημα στο ήδη υπάρχον.

ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΣΤΟ ΡΙΒΙΟ

Κέντρο κράτησης λαθρομεταναστών δημιουργείται στο στρατόπεδο στο Ρίβιο, με απόφαση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Δέσμευση για σύγχρονες προδιαγραφές και ασφάλεια, οι πρώτες αντιδράσεις.
Να θυμίσουμε πως λίγες μέρες  πριν εκδοθεί η σχετική απόφαση, ο Περιφερειάρχης Ηπείρου, είχε ζητήσει την δημιουργία Κέντρου λαθρομεταναστών στο Ρίβιο του δήμου Αμφιλοχίας. Η απόφαση όμως όπως φαίνεται είχε ήδη ληφθεί.
Είναι αξιοσημείωτο πως Κέντρο δεν δημιουργείται ούτε στα Γιάννενα, ούτε στην Πάτρα, όπου είναι γνωστά τα προβλήματα με τους λαθρομετανάστες και επιλέγεται μια ενδιάμεση περιοχή, στην Αιτωλ/νία, που πρόσφατα, είχε αναφερθεί ως πιθανή γι’ αυτόν τον σκοπό.
Για την ΒΔ Ελλάδα, θα ανακοινωθεί η δημιουργία Κέντρου και στην Θεσπρωτία.
Συγκεκριμένα, με απόφαση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρήστου Παπουτσή, στη νέα Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής μεταναστών που δημιουργήθηκε με το Ν3907/11 , θα λειτουργούν οι παρακάτω μονάδες:

" Λακωνία , Σπάρτη - Κέντρο Κράτησης
" Χίος, Μερσινίδι - Κέντρο Κράτησης
" Σάμος, Βαθύ - Κέντρο Πρώτης Υποδοχής
" Αμυγδαλέζα - Κέντρο Πρώτης Υποδοχής Ανηλίκων
" Ελληνικό, τα παλαιά κρατητήρια - Κέντρο Κράτησης
" Ελληνικό, τα νέα κρατητήρια - Κέντρο Πρώτης Υποδοχής
" Μονάδα Πέτρου Ράλλη - Κέντρο Κράτησης
" Ασπρόπυργος - Κέντρο Κράτησης
" Ροδόπη, Βένα - Κέντρο Κράτησης
" Έβρος, Φυλάκιο - Κέντρο Κράτησης. Επίσης, αξιοποιείται παρακείμενη δημόσια έκταση για την εγκατάσταση λυόμενων κατασκευών που θα χρησιμοποιηθούν ως Κέντρο Πρώτης Υποδοχής.
" Θεσπρωτία , εξετάζονται τρεις προτάσεις ιδιωτών για Κέντρο Κράτησης, εκτός της πόλης της Ηγουμενίτσας.
" Αιτωλοακαρνανία, Στάνος, στρατόπεδο Ψαρογιάννη - Κέντρο Κράτησης
" Έβρος, Καρωτή, πρώην στρατόπεδο Φιλιρίδη - Κέντρο Κράτησης.
" Ορεστιάδα, εξετάζεται πρόταση ιδιώτη με στόχο τη δημιουργία Πολυδύναμου Κέντρου, όπου θα συστεγάζονται Υπηρεσία Ασύλου, Κέντρο Πρώτης Υποδοχής, Διοίκηση του Frontex, οι υπηρεσίες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ορεστιάδας και η Πυροσβεστική Υπηρεσία Ορεστιάδας.
Όλα τα κέντρα θα λειτουργούν με σύγχρονες προδιαγραφές ευρωπαϊκών προτύπων. Και θα ληφθούν όλα τα μέτρα για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας, όπως αναφέρει σε Δελτίο Τύπου το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Επίσης, σε συνεργασία με το ΥΠΕΚΑ και όπως ανακοίνωσε η Υπουργός, Τίνα Μπιρμπίλη, θα δοθούν κίνητρα για έργα υποδομής στις περιοχές, με χρηματοδότηση είτε από το επιχειρησιακό πρόγραμμα Περιβάλλοντος είτε από το Πράσινο Ταμείο.
Η απόφαση του Υπουργού Χρήστου Παπουτσή, σίγουρα αιφνιδίασε, μιας και δεν είχε προηγηθεί καμιά συζήτηση, ενώ σε παλιότερα σενάρια για το ίδιο στρατόπεδο στο Ρίβιο, οι απαντήσεις ήταν αρνητικές.
Παράλληλα, εκφράζονται ήδη οι πρώτες έντονες διαμαρτυρίες, αφού θεωρείται πως μεταφέρεται στην περιοχή, πρόβλημα άλλων περιοχών, ενώ κρίνεται απίθανο το στρατόπεδο στο Ρίβιο, να ανταποκριθεί σε αυτόν τον σκοπό.
Αυτά παρά τις διαβεβαιώσεις του Υπουργείου, πως όλα τα Κέντρα θα λειτουργήσουν με συγκεκριμένους Ευρωπαϊκούς  κανόνες κράτησης - φύλαξης και υγιεινής, ενώ θα τονώσουν και τις τοπικές οικονομίες.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη επίκειται συνάντηση των βουλευτών Αιτωλ/νίας του ΠΑΣΟΚ και του δημάρχου Αμφιλοχίας κ. Κοιμήση, με τον Υφυπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Οθωνα.

Σεμινάριο με θέμα: «Αειφόρος Ανάπτυξη: Δικαίωμα στο μέλλον»

Αειφόρος Ανάπτυξη: Δικαίωμα στο Μέλλον


H φετινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ( 5 Ιουνίου 2011) είναι αφιερωμένη από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) στα Δάση και στις υπηρεσίες που αυτά προσφέρουν στην ανθρωπότητα.  Παράλληλα η UNESCO αφιερώνει το φετινό έτος στα Ανθρώπινα Δικαιώματα συνεργασία με το Υπ. Παιδείας.

Ο Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου αξιοποιώντας αυτή  την ευτυχή συγκυρία συνδιοργανώνει με την Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Ν. Αιτωλοακαρνανίας  Σεμινάριο με θέμα «Αειφόρος Ανάπτυξη- Δικαίωμα στο Μέλλον» θέλοντας να αναδείξει την σχέση της έκφρασης  των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με την εξασφάλιση αειφόρων υπηρεσιών από το περιβάλλον και ιδιαίτερα τα δασικά οικοσυστήματα. Προϋπόθεση της άσκησης δικαιωμάτων είναι η τήρηση υποχρεώσεων και η ευθύνη να εξασφαλίσουμε τα δικαιώματα των επόμενων γενεών για να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες  και φιλοδοξίες. Μέσω μιας Αειφόρου Ανάπτυξης μπορούμε να  τους κληροδοτήσουμε  φυσικό κεφάλαιο όπως πχ τον δασικό πλούτο, ικανό να συμβάλλει στην ευημερία στο μέλλον .

 Αντικείμενο του Σεμιναρίου θα είναι ο ρόλος του Φορέα Διαχείρισης σε επίπεδο Εθνικό Πάρκου Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου Αιτωλικού, το Δίκαιο και τα Δασικά Οικοσυστήματα, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ταξιδεύοντας στο περιβάλλον, η Προστασία του δικαιώματος σε ένα υγιές περιβάλλον καθώς επίσης και το δικαίωμα στο περιβάλλον σε σχέση με την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Ομιλητές θα είναι στελέχη του Φορέα Διαχείρισης, καθηγητές του ΤΕΙ Μεσολογγίου καθώς επίσης και οι υπεύθυνοι περιβαλλοντικής εκπαίδευσης της πρωτοβάθμιας & δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ν. Αιτωλοακαρνανίας.

Το  σεμινάριο που απευθύνεται κυρίως σε εκπαιδευτικούς, αλλά και σε κάθε ενδιαφερόμενο πολίτη θα πραγματοποιηθεί στις 26 Μαΐου 2011  και ώρα 8:30-14:30 στο Τρικούπειο Μέγαρο Μεσολογγίου.


Σεμινάριο με θέμα
«Αειφόρος Ανάπτυξη:  Δικαίωμα στο μέλλον»


Διοργάνωση

Φορέας Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου



Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση Νομού Αιτωλοακαρνανίας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

Δ/ΝΣΗ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση Νομού Αιτωλοακαρνανίας


ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ





08.30                   Εγγραφές – Χαιρετισμοί.
09. 00                  Καλωσόρισμα και παρουσίαση από τους Υπευθύνους Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Πρωτοβάθμιας Θεόδωρο Τσιλίκα και Δευτεροβάθμιας Παύλο Καλογερά, καθώς και  από  εκπρόσωπο του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Αιτωλικού.
09.30                   Εισήγηση του Τσιλίκα Θεόδωρου MSc, Υπεύθυνου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Αιτωλοακαρνανίας, με θέμα:  «Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και Ανθρώπινα Δικαιώματα».
10.00                   Εισήγηση του Σελιμά  Ιωάννη, Περιβαλλοντολόγου – Μ.Sc, Σύμβουλος Διαχείρισης Περιβάλλοντος Φ.Δ/Λ.Μ  με θέμα:  «Ο ρόλος του Φορέα Διαχείρισης στο Εθνικό Πάρκο».
10.30                   Εισήγηση του Κασβίκη  Ιωάννη, Περιβαλλοντολόγου-Μ.Sc, Φ.Δ/Λ.Μ   με θέμα:  «Δίκαιο και δασικά οικοσυστήματα».

11:00               ΔΙΑΛΛΕΙΜΑ

ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ


11.30                   Εισήγηση του Καλογερά Παύλου, MSc, Υπεύθυνου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης νομού Αιτωλοακαρνανίας,  με θέμα:  «Ταξιδεύοντας στο Περιβάλλον,  Γνωρίζοντας τα δικαιώματά μου».
12:00                   Εισήγηση του Νικολόπουλου Παναγιώτη, Δρ. Νομικής, καθηγητή του ΤΕΙ Μεσολογγίου, με θέμα:  « Η προστασία του δικαιώματος σε ένα υγιές περιβάλλον»
12.30                   Εισήγηση του Μπαλτά Γεωργίου, Δρ. Νομικής, Δικηγόρου, καθηγητή ΤΕΙ Μεσολογγίου, με θέμα: « Το δικαίωμα στο περιβάλλον και η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων»
01:00                   Ερωτήσεις – Συμπεράσματα από το σεμινάριο.
01. 30                  Λήξη Σεμιναρίου    





·               Ημερομηνία διεξαγωγής:  Πέμπτη 26 Μαΐου 2011
·               Ώρα διεξαγωγής:  8:30 π. μ -  2:00 μ. μ.
·               Χώρος διεξαγωγής:  Τρικούπειο Μέγαρο Μεσολογγίου

ΔΥΟ ΠΡΟΚΡΙΣΕΙΣ Ο Γ.Σ. «ΗΡΑΚΛΗΣ» ΣΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΠΑΛΗΣ


Δύο προκρίσεις για το Βαλκανικό Πρωτάθλημα πάλης με όρους Grapling (πάλη υποταγής) πέτυχαν οι αθλητές του Γ.Σ. «ΗΡΑΚΛΗΣ» με προπονητή τον Καψιμάλη Γιώργο. Πιο συγκεκριμένα στο πρωτάθλημα που έγινε στις 15/5/2011 στο Ολυμπιακό Κέντρο Πάλης Άνω Λιοσίων ο Γ.Σ. «ΗΡΑΚΛΗΣ» συμμετείχε με τέσσερις αθλητές από τους οποίους οι δύο κατάφεραν να πάρουν πρόκριση για το Βαλκανικό πρωτάθλημα πάλης. Συγκεκριμένα στην κατηγορία 85 κιλών πρόκριση πήρε ο Παπαθανάσης Χριστόφορος και στην κατηγορία 80 κιλών ο Καλφούντζος Χρήστος. Το πρωτάθλημα έγινε υπο την αιγίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας Φιλάθλων Πάλης.

Το «Δακτυλικό Αποτύπωμα» του Δημιουργού


«Όσο ό άνθρωπος βρισκόταν ακόμα στο στάδιο του Homo Habilis & Homo Erectus, δεν είχε ακόμα έναρθρο λόγο (γλώσσα). Έβγαζε μόνο άναρθρες κραυγές. Και με αυτές δεν μπορούσε βέβαια να δώσει ονόματα στα όντα και τα φαινόμενα που έβλεπε γύρω του, και βάσει αυτών να διακρίνει σχέσεις και ιδιότητες και να διαμορφώσει θεωρία για τη φύση. Αυτό έγινε όταν περάσαμε στο στάδιο του Homo Sapiens – εκατό χιλιάδες χρόνια πριν από σήμερα περίπου. Τότε λόγω μεταλλάξεων που έγιναν στον εγκέφαλο και στο λάρυγγα (φωνητικές χορδές) περάσαμε από τον άναρθρο στον έναρθρο λόγο. Αποκτήσαμε γλώσσα και χάρη σε αυτή μπορέσαμε να διατυπώσουμε ερμηνείες και θεωρίες για τον κόσμο. Στην αρχή μυθικές, μετά θρησκευτικές, φιλοσοφικές, επιστημονικές.» Ένα μικρό απόσπασμα από κείμενο του κ. Κ.Ε. Ράπτη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΠΑΛΜΟΣ» του Σαββάτου 14 Μαϊου 2011 σελ. 6-8. Ευθυγραμμίζεται σαφώς ο κ. Ράπτης με την θεωρία του Κ. Δαρβίνου περί εξελίξεως και καταγωγής των ειδών, η οποία αγνοεί- και έρχεται σε αντίθεση με την Θεία Δημιουργία.
Από τη δική μου πλευρά προς χάριν των αναγνωστών του «Παλμού» θα δοθεί η άλλη διάσταση που θέλει τον άνθρωπο, πρόσωπο –εικόνα του Θεού.
Πριν 3000 χρόνια από σήμερα περίπου ο Μωϋσής συνέγραψε την ιστορία της Γενέσεως, της Ιερής Βίβλου. Εκεί αναφέρεται ότι : «…Ο θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν, άρρεν και θήλυ έπλασεν αυτούς…»
Όπως όλοι γνωρίζουμε την ιστορία την γράφει αποκλειστικά ο άνθρωπος στον κόσμο που ζούμε.
Πολλοί άνθρωποι επι αιώνες μέχρι σήμερα, συμφώνησαν και πίστεψαν την ιστορία της Γενέσεως. Όταν μάλιστα εν τω μεταξύ δεν παρουσιάστηκε καμία άλλη ιστορική εκδοχή που να εμφανίζει περισσότερη αξιοπιστία περι την προέλευση του ανθρώπου. Ούτε η επιστήμη ( με τη σοβαρή έννοια της) δεν πήρε αντίθετη θέση προς την ιστορία της Βίβλου. Όλοι βέβαια σήμερα ξέρουμε πολλά για την γνωστή θεωρία του Κ. Δαρβίνου την οποία υιοθέτησαν οι αθεϊστές του 18ου αιώνα μ.Χ. Φοιερμπαχ, Μάρξ, Φροϋντ κ.α.,  για να στηρίξουν τη δοξασία του αθεϊσμού. Το 1841 , ο Φοίερμπαχ υποστήριξε ότι ο Θεός κατά βάση ήταν μια επινόηση, κάτι που σκαρφίστηκαν οι άνθρωποι για να παράσχουν μεταφυσική και πνευματική παρηγοριά. Το επιχείρημα του έχει ως εξής:
«Δεν υπάρχει Θεός. Πολλοί άνθρωποι όμως πιστεύουν στο Θεό. Γιατί; Επειδή θέλουν παρηγοριά. Συνεπώς «προβάλλουν» ή «εξαντικειμενικεύουν» τις επιθυμίες τους κι αυτό το ονομάζουν «Θεό». Άρα αυτός ο μη υπαρκτός  «θεός» είναι απλώς η προβολή της ανθρώπινης επιθυμίας.»
Πρόκειται για ένα συναρπαστικό επιχείρημα, το οποίο έχει επιδράσει βαθιά στο Δυτικό πολιτισμό. Παρ’όλα αυτά , έχει τα προβλήματά του. Εν πρώτοις το να θέλεις κάτι δεν σημαίνει ότι αυτό δεν υπάρχει. Η ανθρώπινη δίψα αναφέρεται στην ανάγκη για νερό: Το εν λόγω επιχείρημα υπονοεί, επίσης ότι όλες οι κοσμοθεωρίες αποτελούν απαντήσεις σε ανθρώπινες ανάγκες και επιθυμίες συμπεριλαμβανομένου, βέβαια και του αθεϊσμού, ο οποίος μπορεί να θεωρηθεί μια απάντηση στην ανθρώπινη επιθυμία για αυτονομία.» (ALISTER MCGRATH: «Η Αυταπάτη του Dawwkins» Σελ. 68)
Υπο το φως των σημερινών επιστημονικών ανακαλύψεων αλλά και εμπειρικών βιωμάτων είμαστε σε θέση να αποφανθούμε ότι η ιστορία της Θείας Δημιουργίας επιβεβαιώνεται και κατά αντικειμενικό τρόπο. Στο σημείο αυτό θέλω να πώ ότι αυτή η ‘αποκάλυψη’ δεν αφορά τους ‘πιστούς’- οι οποίοι δεν χρειάζονται ‘αποδείξεις’ (γι’ αυτούς φτάνει το «οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού ποίησιν δε των χειρών αυτού αναγγέλει το στερέωμα» του υμνωδού) , απευθύνεται περισσότερο στους «Θωμάδες» του κόσμου.
Οι άνθρωποι , λοιπόν που πρωτοεμφανίστηκαν στην γη (οι πρωτόπλαστοι λέω εγώ) είναι ίδιοι και απαράλλαχτοι, στις βασικές τους ιδιότητες, με τους σημερινούς ανθρώπους. Εκείνο δε το σημείο , το οποίο θα αποκαλέσουμε «δακτυλικό αποτύπωμα» του Δημιουργού είναι ο έναρθρος λόγος (η γλώσσα) αποδεικνύει ότι οι πρώτοι άνθρωποι δεν γεννήθηκαν από άλλους ανθρώπους (από ποιους να γεννηθούν αφού ήσαν οι πρώτοι) αλλά επλάστηκαν τέλειες προσωπικότητες από τον Πάνσοφο Δημιουργό. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι το ανθρώπινο γένος διέθετε εξ αρχής και τη γλώσσα , την οποία τη δίδαξε ο ίδιος ο Θεός στα πλάσματά του. Ύστερα από γενεά σε γενεά μεταδιδόταν η γλώσσα. Εδώ χρειάζεται να επεξηγήσουμε αυτό το σημείο προς πληρέστερη κατανόηση. Η Επιστήμη και η εμπειρία μας βεβαιώνει ότι η γλώσσα δεν μεταφέρεται κληρονομικώς από τους γονείς στα τέκνα. Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος για να μιλήσει πρέπει να διδαχθεί από κάποιον που ξέρει τη γλώσσα αλλιώς θα παραμείνει άλαλος και αυτό το βλέπουμε στην περίπτωση των κωφαλάλων. Επομένως το ότι ο άνθρωπος διαθέτει έναρθρο λόγο, σημαίνει ότι όταν προωτοεμφανίστηκε στη ζωή είχε κάποιο Δημιουργό και δάσκαλο συγχρόνως. Όλα τα άλλα απορρίπτονται ως ανόητες φαντασίες. Να το στηρίξουμε αυτό και επιστημονικά. Είπαμε ήδη ότι η γλώσσα δεν κληρονομείται. Αυτό που κληρονομεί ο άνθρωπος είναι η δυνατότητα προς ομιλίαν. Προς τούτο εις τον μετωπιαίο λοβό του εγκεφάλου (έλιξ του Βτοκα) υπάρχει το κινητικό κέντρο του λόγου το οποίο είναι υπεύθυνο για την παραγωγήν και την εκφοράν της γλώσσας. Η διαδικασία είναι νομοτελειακή. Δια της ακοής πρέπει το κέντρο του λόγου να λάβει από το περιβάλλον τα κατάλληλα ηχητικά ερεθίσματα (λέξεις, φράσεις…) και τότε μόνο αυτό ενεργοποιείται και θέτει σε κίνηση και λειτουργία τον πολύπλοκο μηχανισμό του εγκεφάλου προς παραγωγήν και εκφοράν της γλώσσας.
Κάτι διαισθανόταν ένας λάτρης της γλώσσας ο αείμνηστος Έλληνας ποιητής και γραφολόγος Ζήσιμος Λορεντζάτος που έγραψε: « Η γλώσσα δεν είναι επινόημα του ανθρώπου, όπως δεν είναι το περπάτημα ή το γέλιο του» (Collectunea Σελ. 9)
Η γλώσσα επομένως, το δώρο του Θεού στον άνθρωπο, δεν είναι μόνο για να συνεννοείται με τους άλλους αλλά προ παντός για να σκέφτεται καλύτερα, να διατυπώνει ιδέες, να εκφράζει συναισθήματα, με λίγα λόγια να δημιουργεί πολιτισμό.
Δίνει όμως αποστομωτική απάντηση σε όλους εκείνους οι οποίοι για ακαθόριστους λόγους ισχυρίστηκαν ότι ο άνθρωπο προήλθε από τον πίθηκο (Δαρβινιστές) ή ακόμα και από την αμοιβάδα(διάσημοι επιστήμονες από τηλεοράσεως).
Το μόνο ερώτημα το οποίο έχει θέση στη νέα πραγματικότητα είναι ποια γλώσσα πρωτομίλησε ο άνθρωπος. Τον λόγον τώρα έχει η επιστήμη να ανακαλύψει την πρώτη γλώσσα του κόσμου. Και ότι ήδη ο Ισπανός Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Complourense της Μαδρίτης και μέλος της Ισπανικής Βασιλικής Ακαδημίας κ. Φρανσισκο Ροντρίγκες Αντράντος είπε τη γνώμη του:
«…Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αν κρίνουμε από την επίδραση που άσκησε σ’ολες τις ευρωπαϊκές γλώσσες , η Ελληνική είναι η πρώτη γλώσσα του κόσμου…» Επ’αυτού όμως περισσότερα σε άλλη συζήτηση. Συμπέρασμα: Η ιστορία της θείας Δημιουργίας η οποία επί 3 χιλιετίες παραμένει ακλόνητη στη συνείδηση του κόσμου με την εντόπιση του «δακτυλικού αποτυπώματος»  του Δημιουργού, απαντάει και στους απανταχού αμφισβητίες.
Αλέξιος Γ. Τσούτσος
Αγρίνιο

100 χρόνια από το θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

                    
         Του συνεργάτη μας  ΜΟΥΝΤΟΥΡΗ ΑΝΔΡΕΑ
            e-mail: a.moudouris@gmail com.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο τον Μάρτιο του 1851, γιος του ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ και της Αγγελικής Μωραϊτίδη. Η Σκιάθος, η εκκλησία, η θάλασσα είναι τα πρώτα βιώματα της παιδικής του ψυχής και μεγαλώνοντας θα γίνουν οι τρεις πόλοι, που γύρω τους θα πλέξει όλο σχεδόν το έργο του. Τελείωσε το δημοτικό και τις δύο πρώτες τάξεις του Ελληνικού Σχολείου στη Σκιάθο.
Φοίτησε σε σχολεία της Σκοπέλου και του Πειραιά και τελικά πήρε απολυτήριο Γυμνασίου από το Βαρβάκειο το 1874. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου, γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου όμως ποτέ δεν αποφοίτησε, ενώ γράφει το πρώτο λυρικό ποίημα για τη μητέρα του. Οι αναμνήσεις των παιδικών του χρόνων από τη ζωή του στη Σκιάθο, που δονούν από συγκίνηση τα διηγήματά του, ξαναθερμαίνονται με τα συνεχή ταξίδια του στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Οριστικά επιστρέφει στο νησί του τον Απρίλη του 1908. Λόγο πριν, στις 13 Μαρτίου είχε τιμηθεί στον «Παρνασσό» για τα 25 χρόνια της λογοτεχνικής του δημιουργίας.
Η Αθήνα δεν θα τον ξαναδεί. Ο Παπαδιαμάντης πέθανε στη Σκιάθο στις 3 Ιανουαρίου του 1911 έχοντας ήδη κατακτήσει με το έργο του μια θέση μοναδική στη νεοελληνική λογοτεχνία και ιδιαίτερα στη διηγηματογραφία. Χριστιανός ορθόδοξος, απόγονος θαλασσινών και Σκιαθίτης ήταν ο άνθρωπος Παπαδιαμάντης, όμοια παρουσιάζεται και στο έργο του ο συγγραφέας τηρώντας με απόλυτη συνέπεια τα όρια των θεμάτων του, όπως ο ίδιος ομολογεί στο «Λαμπριάτικο Ψάλτη» του :
«Το επ’ εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσω πάντοτε να υμνώ μετά λατρείας τον Χριστόν μου, να περιγράφω μετ’ έρωτος την φύσιν, και να ζωγραφώ μετά στοργής τα γνήσια Ελληνικά ήθη». Μόνο τα πρώτα του έργα, τέσσερα μυθιστορήματα δημοσιευμένα σε εφημερίδες και περιοδικά ως το 1885 δεν παρουσιάζουν τα γνωρίσματα αυτά. «Η Μετανάστης» (1879-1880) στο «Νεολόγο» της Κωνσταντινούπολης, οι «Έμποροι των Εθνών» (1882-1883) στο «Μη Χάνεσαι», η «Γυφτοπούλα» (1884) στην «Ακρόπολη» και ο «Χρήστος Μηλιόνης» (1885) στην «Εστία» είναι έργα ιστορικά, που εντάσσονται στην παράδοση του ρομαντικού μυθιστορήματος με υπόθεση περιπετειώδη.
Με το πρώτο μυθιστόρημα ο Παπαδιαμάντης μας μεταφέρει στη Μσσαλία το 1720, για να περιγράψει μια επιδημία πανούκλας κι ένα θλιβερό έρωτα, ενώ με τους «Εμπόρους των Εθνών» ταξιδεύουμε στα νησιά του Αιγαίου και τη Βενετία γύρω στο 1200, όταν στην Ελλάδα κυριαρχούσαν οι Ενετοί. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα συναρπαστικό ερωτικό μυθιστόρημα. Η Αυγούστα εγκαταλείπει τον σύζυγό της Ιωάννη Μούχρα και ακολουθεί τον Βενετό Μάρκο Σανούτο, γιατί είναι αιχμάλωτη μιας ακατανίκητης, κυριολεκτικά θανάσιμης ερωτικής επιθυμίας. Σε πλήρη ψυχική αδυναμία να κάνει οτιδήποτε άλλο, η Αυγούστα θα τραβήξει το δρόμο του πάθους της μέχρι τέλους, μέχρι θανάτου, του δικού της ασφαλώς θανάτου. Καίγεται ζωντανή, μόνη, πάνω στη ναυαρχίδα του εραστή της.
Στο τρίτο του μυθιστόρημα, η Γυφτοπούλα ζει στο Μωριά και συνδέει την τύχη της με τον Γεώργιο Γεμιστό, τον φιλόσοφο Πλήθωνα, ενώ ο χρόνος, που διαδραματίζονται τα γεγονότα, το 1453, μας φέρνει στο νου αδιάκοπα την επικείμενη άλωση της Κωνσταντινούπολης.
Στο «Χρήστο Μηλιόνη»,  έργο μικρότερο σε έκταση και με απλούστερη πλοκή, που αφηγείται μια ιστορία της Τουρκοκρατίας, ο Σκιαθίτης συγγραφέας αρχίζει να φανερώνει δείγματα της δημιουργικής του ικανότητας, που διαμορφώνεται οριστικά στα έργα του.
Το 1887 σημειώνεται ουσιαστικά η αρχή της διηγηματικής παραγωγής του με τη δημοσίευση του έργου «Το Χριστόψωμο», που εγκαινιάζει και την προσφορά επίκαιρων κειμένων του για τις δύο μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Η δημιουργική αυτή περίοδος κράτησε ως το 1910, που έγραφε το τελευταίο του διήγημα
 «Ο αντίκτυπος του νου».
Ας δούμε όμως από πιο κοντά μερικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη. Και πρώτα την περίφημη «Φόνισσα», διήγημα εκτεταμένο, που γράφηκε το 1902 και πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Παναθήναια» (1903).
Η Φόνισσα αποτελεί για πολλούς αναγνώστες το αριστούργημά του, ένα ψυχολογικό θρίλερ πολύ «προχωρημένο» για την εποχή του.
Η Φραγκογιαννού, η κεντρική ηρωϊδα της Φόνισσας, είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα, που παραλογίζεται και σκοτώνει μικρά κορίτσια για να λυτρώσει τη φτωχή τους οικογένεια από το βάρος τους αλλά και τα ίδια από τα μελλοντικά βάσανα της προβλέψιμης ζωής τους.
Στο περίφημο τέλους του διηγήματος η ηρωίδα χάνεται «εις το ήμισυ του δρόμου, μεταξύ της θείας και της ανθρώπινης δικαιοσύνης».
Ο Παπαδιαμάντης βρίσκει την ευκαιρία να μας δικαιολογήσει τον παραλογισμό της ηρωίδας του μετά την πολύχρονη καταπίεσή της στο πατρικό της σπίτι, στο γάμο της και από τα αρσενικά παιδιά της, που μεγαλώνοντας ξενιτεύτηκαν αφήνοντάς της τις τρεις κόρες τους βάρος.
Ο Παπαδιαμάντης παρουσιάζοντας με σκληρό ρεαλισμό τη μορφή της Φόνισσας φαίνεται ν’ αντλεί από ένα θέμα, που γνωρίζει καλά, καθώς κι ο ίδιος είχε ανύπαντρες αδελφές και γύρω του έβλεπε την αγωνία των γονιών, ώσπου ν’ αποκαταστήσουν τα κορίτσια τους.
Στη «Σταχομαζώχτρα» προβάλλεται έντονα το πρόβλημα της ξενιτιάς που ερημώνει τα χωριά αφήνοντας πίσω μόνο γέρους και παιδιά.
Αν η ευτυχής λύση στη «Σταχομαζώχτρα» παρουσιάζεται από τον συγγραφέα σαν Θεϊκή επέμβαση, από τον ανεξήγητο πλουτισμό της γριάς Αχτίτσας, πολύ μεγαλύτερη έκταση και ένταση παίρνει το θρησκευτικό στοιχείο στο διήγημά του «Στο Χριστό στο Κάστρο».
Εδώ έχουμε μια ομαδική προσπάθεια για τη διάσωση δύο ανθρώπων αποκλεισμένων από τα χιόνια πάνω στο Κάστρο την παραμονή των Χριστουγέννων.
Το πρόβλημα της ξενιτιάς προβάλλεται και πάλι στον «Αμερικάνο».
Εδώ ο ήρωας που ξενιτεύεται για πολλά χρόνια στην Αμερική γυρίζει πλούσιος στην πατρίδα του και παντρεύεται την αρραβωνιαστικιά του που τον περίμενε πιστή όλα αυτά τα χρόνια.
Ιδιαίτερη θέση δίνει ο Παπαδιαμάντης μέσα στα διηγήματά του στο νησί του. Τα ακρογιάλια, οι εξοχές, οι εκκλησίες, οι βοσκοί, οι ναυτικοί, τα μικρά παιδιά και οι κοπέλες, οι μαυροντυμένες γριές περιγράφονται με τα ζωηρότερα χρώματα, με συγκίνηση μοναδική και ενάργεια εικόνων.
« Όμορφη είναι η Σκίαθος του Θεού. Μα η Σκίαθος του Παπαδιαμάντη μου φαίνεται ωραιότερη » διαπιστώνει επαινετικά ο Αντρέας Καρκαβίτσας.
Μαζί με τον κόσμο της Σκιάθου περιγράφονται τα ήθη και τα λαϊκά έθιμα που διαμορφώνουν τη ζωή του. Ήθη και έθιμα, δημοτικά τραγούδια, λαϊκά δίστιχα, παραδόσεις, παραμύθια, τοπωνύμια, προλήψεις, μαγείες, γνωμικά, παροιμίες συγκεντρώνονται και καταγράφονται με την ευσυνειδησία και την επιμονή συλλέκτη.
Ο Παπαδιαμάντης έχει κι ένα τρίτο στοιχείο, που υμνεί στο έργο του, την Ελληνική φύση. Είναι τέτοια η έκστασή του μπροστά στην ομορφιά του κόσμου. Που το περιβάλλει, τόσος ο λυρισμός των εικόνων του, ώστε φαίνεται να ζωντανεύει σε πολλές σελίδες του ένας πανάρχαιος ειδωλολατρισμός, καθώς βλέπει Νηρηίδες και Τρίτωνες να προβάλλουν από τη θάλασσα και Δρυάδες  να χορεύουν στα δάση.
Επίσης ιδιαίτερα θαυμαστή αποδεικνύεται η ικανότητα του Παπαδιαμάντη στις περιγραφές, όπου μας προκαλεί έκπληξη σχεδόν ο πλούτος των λέξεων και η εκλογή των επιθέτων :  « Α! μόνη η Μαυρομαντηλού η λιθίνη ψυχή, η ασφριγής και ανέραστος κόρη, η οστρεοκόλλητος και κογκυλόφθαλμος νύμφη, η άστρωτος και χαλικόσπαρτος ευνή, η απείρανδρος χήρα, η απειθής μελανείμων…..
(« Η Μαυρομαντηλού »).-
Αλλά και η πρωτυπία στην απόδοση των εικόνων και των περιγραφών :
 « Του Δημήτρη του Μπέρδε το μαγαζί ωμοίαζε, την εσπέραν εκείνην, με βάρκαν, κατά το φαινόμενον φουρτουνιασμένην, δευτερόπρυμα πλέουσαν, πληττομένην υπό των κυμμάτων την μίαν πλευράν, με το ύδωρ εισπιδών από την κοπαστήν και φραντίζον τους δυστυχείς επιβάτας….». 
Σχεδόν διακόσια διηγήματα έγραψε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Άγιος αυτός των γραμμάτων στο διάστημα της δημιουργίας του.
Υπήρξε μοναδικός στην ιδιοτυπία του ύφους του, στην ενότητα των θεμάτων του, στη συνεχή προβολή ορισμένων στοιχείων.
Έτσι παρά το κύλισμα του χρόνου και την αναπόφευκτη αλλαγή των αισθητικών μας κριτηρίων διατήρησε μια σημαντική θέση στην εθνική μας λογοτεχνία. Από πολλούς θεωρείται ο μεγαλύτερος νεοέλληνας διηγηματογράφος. Κάπου είχα διαβάσει μια κριτική για τα Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη που έλεγε :
« Ο Στρατηγός  Μακρυγιάννης ίσως να ήταν ο μεγαλύτερος νεοέλληνας διηγηματογράφος αν δεν υπήρχε ο «Κοσμοκαλόγερος» Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.