Στην
κεντρική πλατεία του Αγρινίου και μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα, υπό τους πένθιμους
ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Αγρινίου, πραγματοποιήθηκε και φέτος η
συνάντηση των Επιταφίων των πέντε κεντρικών ενοριών της πόλεως. Τα Εγκώμια του
Επιταφίου απέδωσε θαυμάσια η παιδική χορωδία του Ιερού Ναού Αγίου Χριστοφόρου
Αγρινίου, υπό την διεύθυνση του κ. Παναγιώτη Μήτσου.
Στη δέηση
που τελέσθηκε προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, ο οποίος στο
σύντομο μήνυμα του προς τους πιστούς και τους εκπροσώπους των πολιτικών και
στρατιωτικών αρχών της περιοχής, που κατέκλυσαν την πλατεία και τους γύρω
δρόμους, τόνισε την ανάγκη να προσφέρουμε την μετάνοιά μας στον Παθόντα και Ταφέντα για τη σωτηρία των
ανθρώπων Κύριο και να τον δοξάσουμε «λόγοις
και έργοις», ταπεινά και συνειδητά.
Ολόκληρη η προσφώνηση
του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας είναι η ακόλουθη:
«Η Μεγάλη
Παρασκευή είναι η πιο μεγάλη ημέρα της ζωής μας. Είναι η ημέρα θανάτου, ο
οποίος θάνατος εζωοποίησε τον άνθρωπο. Αυτή την ημέρα κατά την οποία οι
καμπάνες των ορθοδόξων Ναών μας ηχούν πένθιμα και καλούν τους πιστούς να ζήσουν
την εξόδιο ακολουθία του Επιταφίου είναι σωτήριος ανάγκη να απομακρύνουμε τις
στιγμιαίες, συναισθηματικές, επιφανειακές εκδηλώσεις και να έλθουμε σε μία
βαθειά, συνειδητή και καρδιακή μελέτη της παρουσίας του Επιταφίου.
Σκεφθήκαμε
υπεύθυνα, με πίστι και ευλάβεια, πως έφθασε ο Κύριος στον Επιτάφιο, στον
Πανάγιο Τάφο και γιατί έφθασε; Εκουσίως ο Κύριος, με όλη του την θέλησι και την
αγάπη, δέχθηκε τα πάθη τα σεπτά, μόνο και μόνο για τη δική μας σωτηρία.
Ως άνθρωπος
βέβαια τα πάντα υπέστη για τη δική μας λύτρωσι. Δέχθηκε τους εμπτυσμούς, τα
ραπίσματα, τα κολαφίσματα, τις ύβρεις, τους γέλωτας, την πορφυράν χλαίνα, τον
κάλαμο, τον σπόγγο, το όξος, τα καρφιά, την λόγχη και τέλος ανέβηκε στο Σταυρό
και έφθασε στον θάνατο.
Δεν ήταν μόνο
Θεός ο Κύριος. Ως Θεάνθρωπος ήταν και άνθρωπος ιδανικός, τέλειος, αγνός,
άθικτος από την αμαρτία. «Αμαρτία ουκ εποίησε, ουδέ ευρέθη δόλος εν τω στόματι
Αυτού». Ως άνθρωπος αναμάρτητος δεν έπρεπε να αποθάνη. Πάνω στο Γολγοθά
αντιμετωπίζει το θάνατο ο Κύριος που είναι ποινή για τους αμαρτωλούς. Θάνατο
επονείδιστο, φρικτό, επώδυνο, αποτρόπαιο, θάνατο αμαρτωλού.
Καλείται να
πεθάνη «ως θνητός ο αθάνατος, ως αμαρτωλός ο αναμάρτητος». Δέχεται όμως την
ποινή την οποία έπρεπε να υποστούν για τις αμαρτίες τους όλοι όσοι θα
πιστεύσουν στο όνομά Του και θα θελήσουν με τη μετάνοιά τους να αγιασθούν μέσα
στην αγία του ορθόδοξο Εκκλησία.
Δέχθηκε όλες
τις φρικαλεότητες του θανάτου, όμως ως Θεός ενέπαιξε τον θάνατο. Τον κατήργησε
με τον θάνατό Του που υπέστη ως άνθρωπος. Του συνέτριψε την εξουσία. Απέθανε ο
Χριστός μας ως άνθρωπος με τον θάνατο του αμαρτωλού για να αποκτήσουμε εμείς
τον θάνατο του δικαίου. Απέθανε, ετάφη, κατέβηκε στον Άδη και άνοιξε σε εμάς
τις πύλες του Παραδείσου.
Τι έγιναν όμως
εκείνοι που τον μισούσαν; Που τον ωδήγησαν στα φρικτά πάθη, τον Σταυρό και τον
θάνατο; Που είναι οι φωνές, οι ταραχές εναντίον του Χριστού; Που είναι οι
όχλοι, οι στάσεις, τα κοντάρια των στρατιωτών; Που είναι οι άρχοντες των Εβραίων
και των Ρωμαίων, οι κριταί και οι δήμιοι; Που τα άρον άρον σταύρωσον αυτόν; Που
ο Ιούδας και η κουστωδία; Εσκόνταψαν στον ακρογωνιαίο λίθο, τον Χριστό.
Συντρίφθηκαν. Χάθηκαν, ενώ ο Χριστός ζη και προσφέρει αγάπη και σωτηρία.
Αγαπητοί, σήμερα
Μεγάλη Παρασκευή, συνειδητά και ταπεινά, ας δοξάσουμε λόγοις και έργοις τον
Παθόντα και Ταφέντα για τη σωτηρία μας Κύριο. Ας του προσφέρουμε σήμερα, αυτή
την ημέρα, το μεγαλύτερο δώρο μας, όλα τα αμαρτήματά μας, με την ειλικρινή
μετάνοιά μας. Μη κάνουμε Πάσχα αμετανόητοι και ανεξομολόγητοι .
Και με θερμή
προσευχή ας προσευχώμαστε για όλους εκείνους που σήμερα θέλουν να ξεριζώσουν
τον Χριστό, τον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριό μας από την ελληνική πατρίδα
μας και από την καρδιά των Ελλήνων. Μη πτοούμαστε από την εμπάθειά τους και το
μίσος τους κατά του Χριστού. Το ίδιο κατάντημα θα έχουν όπως οι σταυρωταί του
Χριστού. Να προσευχώμαστε να μετανοήσουν. Ο Χριστός, Θεός αληθινός ζη και θα ζη
εις τους αιώνας και μαζί του όλοι όσοι θα μείνουν πιστοί στο Σταυρό Του και την
Ανάστασί Του. Αυτοί θα χαθούν όμως όπως χάθηκαν όλοι οι υβρισταί του Χριστού.
Αγαπητοί, με
το Σταυρό του Χριστού ψηλά και την ομολογία της Αναστάσεως, ας προχωρήσουμε
απτόητοι για τη σωτηρία μας. Ο Χριστός μαζί μας. Καλή Ανάστασι».
