Η NAFTA ( NorthAmerican FreeTradeAgreement) αποτελεί την τριμερή εμπορική συμφωνία στην Βόρειο Αμερική, που δημιουργήθηκε από τις κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, του Μεξικό και του Καναδά. Η συμφωνία περιέχει ακόμη δυο επιπρόσθετες παράλληλες συμφωνίες, αυτή για την περιβαλλοντολογική συνεργασία (The North American Agreement on Environmental Cooperation- NAAEC)) και την συνεργασία σε επίπεδο εργασίας (North American Agreement on Labour Cooperation (NAALC) των τριών χωρών. Η υπογραφή της τριμερούς αυτής συμφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικό επήλθε μετά από διπλωματικές διαπραγματεύσεις που χρονικά τοποθετούνται στο 1991. Το 1992 στις 17 Δεκεμβρίου στο Σαν Αντόνιο του Τέξας, όσο ακόμα στην προεδρία των ΗΠΑ ήταν ο ρεπουμπλικανός George Bush (ο πατήρ), υπεγράφη σε μια ειδική τελετή η συμφωνία της NAFTA από τους ηγέτες των τριών χωρών (George Bush, Carlos Salinas, και Brian Mulroney) με την υποχρέωση να προβάλουν και να πείσουν για την αναγκαιότητά της. Ωστόσο, η συμφωνία δεν ήταν δυνατό να μπει σε ισχύ, δεδομένου ότι πρώτα έπρεπε να περάσει από την έγκριση της βουλής της κάθε μιας από τις τρεις χώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο ρεπουμπλικάνος George Bush δεν κατάφερε μέχρι το τέλος της θητείας του να θέσει την εν λόγω συμφωνία σε ισχύ, οπότε και πέρασε στον διάδοχό του δημοκρατικό πρόεδρο Bill Clinton. Η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε την συμφωνία στις 17 Νοεμβρίου του 1993, με 234 (132 ρεπουμπλικάνοι -102 Δημοκρατικοί) έναντι 200 κατά. Η συμφωνία υπεγράφη ως νόμος στις 8 Δεκεμβρίου του 1993 από τον πρόεδρο Bill Clinton και τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Ιανουαρίου του 1994......
Σύμφωνα με το προοίμιο της συμφωνίας, οι ηγέτες των ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού συμφωνούν
-να ενισχύσουν τους δεσμούς φιλίας και συνεργασίας των χωρών,
-να συνεισφέρουν στην αρμονική ανάπτυξη και επέκταση του εμπορίου, συνδράμοντας και αναπτύσσοντας την διεθνή συνεργασία,
-να δημιουργήσουν ασφαλή και εκτεταμένη αγορά για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που προέρχονται από τις επικράτειές τους,
-να καθιερώσουν ξεκάθαρους και αμοιβαίως προς το συμφέρον και των τριών χωρών κανόνες εμπορίου,
-να εξασφαλίσουν ένα προβλέψιμο εμπορικό πλαίσιο για επιχειρηματικό σχεδιασμό και επενδύσεις,
-να οικοδομήσουν πάνω στις ήδη υπάρχουσες συμφωνίες, οι οποίες υπόκεινται στην γενική Συμφωνία περί δασμών και εμπορίου (General Agreement on Tariffs and Trade), καθώς και άλλες διμερείς ή πολυμερείς συνθήκες συνεργασίας,
-να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των εταιρειών (των τριών χωρών) στην παγκόσμια αγορά,
-να ενισχύσουν την δημιουργικότητα και τις καινοτομίες και να προωθήσουν το εμπόριο αγαθών και των υπηρεσιών,
-να δημιουργήσουν νέες εργασιακές ευκαιρίες και να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας και διαβίωσης στις περιφέρειες τους,
-να αναλάβουν να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα με σεβασμό στο περιβάλλον, -να προωθήσουν την ανάπτυξη,
-να προστατεύσουν, να ενισχύσουν και να ενδυναμώσουν τα εργασιακά δικαιώματα.
Η SPP (Security and Prosperity Partnership Of North America) για τους περισσότερους σχολιαστές είναι μια προέκταση της NAFTA. Το ίδιο εμμέσως πλήν σαφώς υποστηρίζουν και αξιωματούχοι της αμερικανικής κυβέρνησης, οι οποίοι εκτιμούν ότι δεν χρειάζεται η εμπλοκή του κογκρέσου για την έγκριση της Συνεργασίας για την Ασφάλεια και την Ευημερία (SPP), δεδομένης της συνέχειας που αποτελεί από την NAFTA. Τον Απρίλιο του 2007 ο αμερικανός βοηθός Yπουργός Eξωτερικών, αρμόδιος για θέματα του δυτικού ημισφαιρίου, Thomas Shannon λίγο πριν την τρίτη κατά σειρά σύνοδο της SPP σε ομιλία του στο Council on the Americas, στις 3 Απριλίου 2008, ανέφερε ότι η "SPP αντιλαμβάνεται την Βόρεια Αμερική ως κοινό οικονομικό χώρο, και πάνω σε αυτό χρειαζόμαστε να προστατεύσουμε όχι μόνο τα σύνορα αλλά και γενικότερα την Βόρεια Αμερική μέσω μιας βελτιωμένης συνεργασίας για την ασφάλεια", προσθέτοντας στην συνέχεια ότι «ως ένα σημείο, θωρακίζουμε την NAFTA»
Αρκετά νωρίτερα, ο Robert Pastor στο άρθρο στο περιοδικό Foreign Affairs για το δίμηνο Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου 2004 έγραφε ότι η «NAFTA ήταν απλά το πρώτο σχέδιο για το οικονομικό σύνταγμα για την Βόρειο Αμερική», ενώ ο αμερικανός υπουργός Εμπορίου Carlos Gutierrez, στις 15 Μαρτίου 2006 σε συζήτηση που διοργάνωσε το Council of the Americas και το αμερικανικό Υπουργείο Εμπορίου πριν από την συνάντηση των τριων ηγετών για την SPP, με την συμμετοχή εκπροσώπων του ιδιωτικού τομέα είχε αναφέρει "H SPP ζητά να στηριχτεί στηνNAFTA."
Το μεγαλόπνοο οδικό σύστημα των ΗΠΑ γνωστό ως NAFTA SuPerhighWay - the tranS-texaS corridor (ttc)
Η ένωση του Καναδά με το Μεξικό μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών με ένα πολύ φιλόδοξο υπερσύχρονο οδικό σύστημα αποτελεί, όπως φαίνεται, μέρος του σχεδίου για την ένωση των τριών χωρών. Το τεράστιο αυτό οδικό σύστημα περιλαμβάνει ήδη υπάρχουσες αλλά προτεινόμενες οδικές αρτηρίες, οι οποίες θα ενώνουν το Μεξικό με τον Καναδά διασχίζοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ πρόκειται για ένα οδικό σύστημα, βασικό κομμάτι του οποίου είναι ο -ως προτεινόμενο- «The Trans Texas CorridorTTC». O ttc αποτελεί την βασική αρτηρία που θα ενώνει τις τρεις χώρες στο Τέξας, και η ολοκλήρωσή του βάσει των σχεδίων τοποθετείται μετά από 50 χρόνια. Το όλο σχέδιο έχει αντιμετωπίσει μεγάλες αντιδράσεις, όσο και αν τα media δεν έχουν εκτεταμένως αναφερθεί σε αυτό, και η Washington δεν το έχει επίσημα παραδεχτεί. Στα αποσπάσματα που ακολουθούν το προτεινόμενο οδικό σύστημα υπό το όνομα της NAFTA προαναγγέλλει την δημιουργία της Ένωσης των τριών χωρών.
CNN-O Lou Dobbs στην εκπομπή του πέρα από το γεγονός ότι αναφέρει ότι το σχέδιο για την NAFTA SuPer highWay - the tranS-texaS corridor (ttc) δεν είχε την απαιτούμενη προσοχή από τα media, με τον παρουσιαστή της εκπομπής να δέχεται τα πυρά συναδέλφων του, αναφέρει ότι το σχέδιο για το υπερσύγχρονο οδικό σύστημα αποτελεί ένα πολύ μεγάλο βήμα προς την ΒορειοΑμερικανική ΄Ενωση. Δείτε επίσης άλλα δυο απoσπάσματα από εκπομπές του Lou Dobbs αναφορικά με την δημιουργία της ΒορειοΑμερικανικής Ένωσης ΕΔΩ και ΕΔΩ
AMERO Το κοινό νόμισμα της βορειοαμερικανικής ένωσης.
Ακολουθώντας την ιδέα στο πρότυπο της Ευραπαϊκής Ένωσης, το 1999 ο καναδός Ο Herbert Grubel, καθηγητής οικονομικών στο πανεπιστήμιοSimon Fraser, συνεργάτης στο ινστιτούτο Fraser, ένα από τα μεγαλύτερα επιχειρηματικά think tanks, έγραψε ένα paper για το συγκεκριμένο Ινστιτούτο με τίτλο, "Η Υπόθεση για το Αμέρο: Τα οικονομικά και η Πολιτική για την ΒορειοΑμερικανική Νομισματική Ένωση" "The Case for the Amero: The Economic and Politics of a North American Monetary Union") στο οποίο υπόθεση εργασίας αποτελεί η δημιουργία ενός νέου νομίσματος για την Βόρειο Αμερική. Στην εργασία αυτή ο Grubel, μεταξύ άλλων αναφέρει ότι "Το σχέδιο για μια βορειοαμερικανική νομισματική ένωση περιλαμβάνει τον Καναδά, τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Μεξικό...
Η βορειοαμερικανική Κεντρική Τράπεζα, όπως αντίστοιχα η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα, θα έχει την ευθύνη για την διατήρηση της σταθερότητας της τιμής και όχι για την εφαρμογή".
Η εισαγωγή για το αμέρο αποτελεί μια οπτική της διαδικασίας για την δημιουργία της ΒορειοΑμερικανικής Ένωσης, στο πρότυπο της Ε.Ε.
Πέρα από τον εμπνευστή του νέου νομίσματος με το όνομα Αμέρο, την ίδια χρονιά το 1999, πάλι στον Καναδά, το C.D. Howe Institute εξέδωσε μια έκθεση με τίτλο From Fixing to Monetary Union: Options for North American Currency Integration, όπου και επισημαίνονται τα εξής: "Ο ευκολότερος τρόπος να αντιληφθούμε την έννοια της NAMU [North American Monetary Union-ΒορειοΑμερικανική Νομισματική Ένωση] είναι να δούμε την ένωση ισοδύναμη με Ευρωπαϊκή νομισματική ένωση (European Monetary Union- EMU) και κατ' επέκταση με το ευρώ."
Το Ινστιτούτο C.D. Howe είναι από τα σημαντικότερα και ισχυρότερα Think tanks του καναδά, αρκεί να δει κανείς τα πρόσωπα που συμμετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο. Ενδεικτικά να αναφέρουμε από την διοίκησή του έχουν περάσει τα μεγαλύτερα στελέχη και ονόματα επιχειρήσεων: Ιmperial Oil του Καναδά, θυγατρική της Exxon Mobil, την General Electric του Καναδά, την BMO Financial Group, TD Bank Financial Group, Nortel Networks, Manulife Financial, Bank of Nova Scotia, Enbridge Gas Distribution, EnCana Corporation, Ford Motor Company of Canada, HSBC Καναδά, Astral Media, Merrill Lynch Καναδά, CIBC World Markets, και N M Rothschild & Sons.
Πορεία προς μια ΒορειοΑμερικανική Ένωση-SPP
Η διαδικασία για την δημιουργία και την χρήση τουΑμέρο συνοδεύεται από μια παράλληλη πορεία προς την δημιουργία της Βορειοαμερικανικής Ένωσης, όπως αποκαλείται ένωση των Ηνωμένων Πολιτειών, του Μεξικό και του Καναδά.
Μετά την Nafta στα τέλη του 1993 και το 1999 με τον καναδό Grubel, σε πολιτικό επίπεδο πια τον Μάρτιο του 2005, οι ηγέτες του Καναδά, Ηνωμένων Πολιτειών και Μεξικού υιοθέτησαν ένα πρωτόκολλο συνεργασίας για την Ασφάλεια και την Ευημερία στην Βόρειο Αμερική, εγκαθιδρύοντας σε επίπεδο υπουργών ομάδες εργασίας για θέματα ασφάλειας και οικονομίας που αντιμετωπίζει η Βόρεια Αμερική (Security and Prosperity Partnership Of North America-SPP).
Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα της SPP, «η τριμερής αυτή συνεργασία έχει στόχο να αυξήσει την ασφάλεια και να ενισχύσει την ευημερία μεταξύ των ΗΠΑ, του Καναδά και του Μεξικό αυξάνοντας την συνεργασία και την διακίνηση πληροφοριών. Ἢ SPP δίνει το πλαίσιο, προκειμένου να διασφαλίσει αφενός ότι η Βόρειος Αμερική είναι στο ασφαλέστερο και το καλύτερο μέρος να ζει κάποιος, και αφετέρου με τα φιλόδοξα προγράμματα για την ασφάλεια και την ευημερία να κρατά κλειστά τα σύνορα στην τρομοκρατία και ανοιχτά στο εμπόριο».
Ωστόσο στην επίσημη ιστοσελίδα της SPP γίνεται η επισήμανση, η οποία προφανώς στοχεύει στο να διαχωρίσει την λειτουργία του εν λόγω πρωτοκόλλου συνεργασίας από την NAFTA χωρίς όμως εκ των όσων στη συνέχεια διαδραματιστεί και αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο (ότι δηλαδή υπάρχει μια άτυπη σχέση μεταξύ της SPP και της NAFTA), πως η SPP βασίζεται, αλλά λειτουργεί ξεχωριστά από τις οικονομικές και εμπορικές σχέσεις των τριών χωρών, ενεργοποιώντας άλλες πτυχές των σχέσεων συνεργασίας, όπως η προστασία του περιβάλλοντος, η δημόσια υγεία κλ.
 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Το 2005, ο αμερικανός πρόεδρος Μπους, σε συνάντησή του στις 23 Μαρτίου με τον πρόεδρο του Μεξικό Φόξ και τον πρωθυπουργό του Καναδά, Μάρτιν σε κοινή δήλωσή τους είχαν αναπτύξει τους στόχους της τριμερούς «συμφωνίας», διατυπώνοντας τόσο την σημασία SPP, όσο και την κοινή δεύσμευσή τους για τις αγορές και την δημοκρατία, της ελευθερία και το εμπόριο, και την αμοιβαία ασφάλεια και ευημερία, επισημαίνοντας «να κάνουμε τις ανοιχτές κοινωνίες μας πιο ασφαλείς, τις επιχειρήσεις μας πιο ανταγωνιστικές και τις οικονομίες μας πιο ελαστικές».
Την επόμενη χρονιά, στις 31 Μαρτίου (2006) στο Κανκούν του Μεξικό, οι τρεις ηγέτες συναντήθηκαν και πάλι με τον πρόεδρο Μπους να λέει ότι «η συνάντηση γιορτάζει την πρώτη επέτειο της δημιουργίας της SPP και αποτελεί ταυτόχρονα ένα follow-up της συνάντησης του 2005.
Κοιτάζοντας κανείς τους συνδέσμους (links) στην επίσημη ιστοσελίδα της SPP περιλαμβάνονται ιστότοποι που εστιάζουν είτε σε διμερείς συμφωνίες μεταξύ τους οι συμμετέχουσες χώρες στην SPP, είτε αφορούν στους διάφορους τομείς συνεργασίας/σε συμφωνίες/ στην κοινή στρατηγική/κλπ των τριών χωρών της Β. Αμερικής.
Όσο αφορά τώρα τις ομάδες εργασίας, όπως είχε ανακοινωθεί στην πρώτη συνάντηση των τριών ηγετών, η σύσταση τους ολοκληρώθηκε μέχρι το Μάιο του 2005. Η αναφορά προς τους ηγέτες των τριών χωρών στις 27 Ιουνίου 2005 υπεβλήθη, υπογεγραμμένη από τους υπουργούς των εξωτερικών, εμπορίου και Εσωτερικών (και Ασφαλείας) των ΗΠΑ, Καναδα και Μεξικό, καταγράφοντας τα πρώτα αποτελέσματα από τις συναντήσεις των ομάδων εργασίας, απαρτιζόμενες από επιχειρηματίες και ειδικούς στους διάφορους τομείς δραστηριότητας, δίνοντας το πλαίσιο της όλης προσπαθειας. Αντίστοιχη αναφορά υπεβλήθη προς τους τρεις ηγέτες το 2006.
Στο διάστημα των 90 ημερών από την υπογραφή του πρωτοκόλλου συνεργασίας μέχρι και την οργάνωση των ομάδων εργασία και την υποβολή της αναφοράς προς τους ηγέτες των κυβερνήσεων τους, ανελήφθησαν σειρά πρωτοβουλιών, προκειμένου να ενισχυθεί η ασφάλεια και η ευημερία.
Όπως καταγράφεται στα επίσημα έγγραφα της SPP, στο κομμάτι που αφορά την ευημερία, οι πρωτοβουλίες αφορούσαν μεταξύ άλλων στο ηλεκτρονικό εμπόριο, στην απελευθέρωση των κανόνων προέλευσης, στα καταναλωτικά αγαθά, προσωρινή είσοδο (και προφανώς άδεια) για εργασία, ασφάλεια στις πτήσεις, εναρμόνιση των συστημάτων εναέριας κυκλοφορίας.
Οι βασικοί στόχοι, όπως αντίστοιχα καθορίζονται, περιλαμβάνουν την προώθηση της ανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητας, της ποιότητας ζωής με βασικά θέματα και πρωτοβουλίες που εστιάζουν στα εξής:
-να κάνουν την βόρειο Αμερική, το καλύτερο μέρος για επιχειρηματικές δραστηριότητες
-επιμέρους συνεργασία προς ενίσχυση της βορειοαμερικανικής ανταγωνιστικότητας (καθορισσμός στρατηγικής συνεργασίας στο χάλυβα, εγχώρια αυτοκινητοβιομηχανία, ενεργειακή οικονομία για την Βόρειο Αμερική, περισσότερη ασφάλεια στα σύνορα, ελεύθερο και ασφαλές ηλεκτρονικό εμπόριο, κα)
- κάνουν την βόρειο Αμερική, το καλύτερο μέρος να ζει κανείς ( προστασία περιβάλλοντος, βελτίωση στο σύστημα υγείας κα).
Αναφορικά με την ασφάλεια, οι πρωτοβουλίες των ομάδων εργασίας εστιάζουν στην δημόσια ασφάλεια στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό, βελτίωση και κατασκευή υποδομών στο Detroit, στην Αριζόνα, συνεργασία στον τομέα των επιστημών και της τεχνολογία, ενώ οι στόχοι που διατυπώθηκαν αφορούσαν την προστασία της ΒΑ από εξωτερικές απειλές (διακίνηση πληροφοριών μεταξύ των 3 χωρών, βιοπροστασία, έλεγχο των ραδιενεργών πηγών, κα), την απάντηση σε εξωτερικές απειλές (ετοιμότητα, ενίσχυση των δυνατοτήτων στην αντιμετώπιση περιστατικών στην θάλασσα και περιορισμό του αντίκτυπου στο θαλάσσιο εμπόριο, θέσπιση νομοθετικής στρατηγικήςγια την διεθνή τρομοκρατική απειλή, θαλάσσια και εναέρια ασφάλεια, ανάπτυξη υποδομών ασφάλειας, ενίσχυση των συνόρων του Μεξικό, κα).
«Χτίζοντας την Βορειοαμερικανική κοινότητα»
Μια από της ομάδες εργασίας που εργάστηκαν, εξέδωσε την έκθεση «Χτίζοντας την Βορειοαμερικανική κοινότητα» με την στήριξη του πολύ γνωστού πανίσχυρου αμερικανικού think tank Council of Foreign Relations, χαρακτιριζόμενο ως σκιώδης κυβέρνηση των ΗΠΑ, το καναδικό Canadian Council of Chief Executives και το μεξικάνικο Consejo Mexicano de Asuntos Internacionales. Η έκθεση προτείνει λοιπόν την δημιουργία μέχρι το 2010 μιας Βορειαμερικανικής κοινότητας, της οποίας τα σύνορα θα καθορίζονται από έναν κοινό εξωτερικό δασμό, μια εξωτερική περίμετρο ασφαλείας, εντός της οποίας η κίνηση των πολιτών, των αγαθών και του κεφαλαίου θα είναι νόμιμη και ασφαλής. "Building a North American Community"
Η δημιούργια του AMERO σ παρόλο που στον υπόλοιπο κόσμο είναι μια υπόθεση παντελώς άγνωστη στην κοινωνία των πολιτών, εντούτοις στις ΗΠΑ όπως θα δούμε κατά την πορεία της έρευνας μας είναι κάτι συζητείται σε ανοιχτά Fora, σε πανεπιστήμια, τηλεοπτικές συζητήσεις και τηλεοπτικά πάνελ. Μάλιστα ως νομισματική έννοια έχει περάσει ακόμα και στην παγκόσμια ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Wikipedia. Στο σχετικό λήμμα αναφέρεται ότι η Βορειοαμερικανική Νομισματική Ένωση αποτελεί μια θεωρητική οικονομική και νομισματική ένωση των Ηνωμένων Πολιτειών, του Καναδά και του Μεξικό. Η εφαρμογή της πιθανόν θα προβλέπει ένα νέο κοινό νόμισμα, το οποίο θα δημιουργηθεί για τον συγκεκριμένο σκοπό. Το υποθετικό αυτό νόμισμα της Ένωσης είναι το Άμερο. Το μοντέλο έχει δημιουργθεί κατά το πρότυπο του μοντέλου του ευρωπαϊκού νομίσματος και λέγεται ότι θα αποτελέσει μια φυσική επέκταση της NAFTA (North American Free Trade Agreement and the Security) και του SPP (Prosperity Partnership of North America). Οι θεωρίες συνωμοσίας λένε ότι οι τρεις κυβερνήσεις έχουν ξεκινήσει τα πρώτα βήματα για την εφαρμογή της νέας νομισματικής μονάδας, χωρίς ωστόσο καμία χώρα επίσημα να έχει δηλώσει ότι επιθυμεί την εφαρμογή της "ΒορειoΑμερικανικής Ένωσης".
http://www.greekamericannewsagency.com/
