Τα κουνούπια είναι εκατομμύρια και ούτε ενημέρωση δεν σκέφτηκαν να κάνουν
Απροστάτευτοι οι Αιτωλοακαρνάνες στην απειλή του ιού του Δυτικού Νείλου, αλλά και των λοιπών ασθενειών που μπορεί να μεταδώσει το μονίμως εγκατεστημένο πια «κουνούπι τίγρης». Φέτος δεν έγιναν καθόλου εντομοκτονίες. Ούτε ένα ευρώ στην Περιφέρεια Δ.Ε., όταν αλλού διατίθενται εκατομμύρια! Διεκδικήσαμε;
Το πρόβλημα των κουνουπιών είναι γνωστό, όσο και πραγματικά μεγάλο σε έκταση στην Αιτ/νία. Οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων περιοχών (Μεσολόγγι, Αιτωλικό, Οινιάδες κ.τ.λ.), αλλά και εκείνοι που διαβιούν κοντά σε κάποια απ’ τις πολλές λίμνες του νομού μας ή σε σημεία όπου λιμνάζουν νερά, πραγματικά υποφέρουν. Προσπαθούν βέβαια με τα εντομοαπωθητικά να λυτρωθούν απ’ το μαρτύριο, οι πληθυσμοί που έχουν αναπτυχθεί όμως είναι τέτοιοι, …που τα κοινά σκευάσματα του εμπορίου δεν λύνουν το πρόβλημα. Τα προηγούμενα χρόνια, παρά το γεγονός ότι η χρηματοδότηση για δράσεις εντομοκτονίας – ψεκασμών ήταν από εξαιρετικά χαμηλή έως ανύπαρκτη, υπήρχαν πρωτοβουλίες. Φέτος όμως, παρά την απειλή του ιού του Δυτικού Νείλου, οι πολίτες της Αιτ/νίας έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στο έλεος των κουνουπιών.
Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι, ενώ για παράδειγμα στη Μακεδονία – Θράκη διατίθενται 2 εκατομμύρια ευρώ για την καταπολέμηση του φαινομένου, στην Περιφέρεια Δ.Ε. δεν έχει δοθεί ούτε μισό ευρώ. Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν διεκδικήσαμε ποσό και μας αγνόησαν ή αν απλά οι αρμόδιοι αδιαφόρησαν, η ουσία όμως παραμένει η ίδια. Σημειώνουμε δε ότι από ετών, στη βάση ερευνητικού προγράμματος έχει γίνει πλήρης καταγραφή του προβλήματος στην Αιτ/νία, συντάχθηκε δε μελέτη τεκμηρίωσης με την οποία οι αρμόδιες υπηρεσίες υπεδείκνυαν ακόμη και τους τρόπους αντιμετώπισης του όλου ζητήματος. Η μελέτη εκείνη εστάλη μάλιστα στην Τεχνική Σχολή Δημόσιας Υγείας και στο Υπουργείο Υγείας, είναι δε σε γνώση της Περιφέρειας Δ.Ε.
Θυμίζουμε ακόμη, ότι ερευνητές του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου έχουν από τον Αύγουστο του 2008 εντοπίσει ακμαία άτομα και προνύμφες του κουνουπιού «τίγρης», το οποίο και είναι πια… μόνιμος κάτοικος Αιτ/νίας και βρίσκεται σχεδόν παντού στο νομό μας. Το εν λόγω κουνούπι μπορεί να μεταδώσει ελονοσία, δάγκειο αιμορραγικό πυρετό και τουλάχιστον 22 ακόμη παθογόνα, ανάμεσα σ’ αυτά και ο εφιάλτης των επιδημιολόγων σήμερα, ο φονικός ιός του Δυτικού Νείλου.
Επιδημία λοίμωξης από τον ιό του Δυτικού Νείλου εμφανίσθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα την περίοδο καλοκαίρι - φθινόπωρο 2010. Από τις αρχές Αυγούστου έως τον Νοέμβριο του 2010, διαγνώστηκαν συνολικά 262 περιστατικά, από τα οποία 191 ήταν κρούσματα με εκδηλώσεις από το κεντρικό νευρικό σύστημα (εγκεφαλίτιδα ή/και μηνιγγίτιδα ή οξεία χαλαρή παράλυση) και 71 κρούσματα με ήπιες εκδηλώσεις (κυρίως πυρετό). Σημειώθηκαν συνολικά 35 θάνατοι, όλοι υπερηλίκων με υποκείμενα νοσήματα.
Ο ιός μεταδίδεται μέσω δήγματος μολυσμένων κουνουπιών. Η κύρια δεξαμενή του ιού στη φύση είναι τα πτηνά, ενώ οι άνθρωποι και τα θηλαστικά θεωρούνται ως αδιέξοδοι ξενιστές, καθώς ο τίτλος του ιού στο αίμα τους, κατά τη διάρκεια της ιαιμίας, είναι χαμηλός και δεν επαρκεί για τη μόλυνση των κουνουπιών. Η πλειονότητα των ανθρώπων, που μολύνονται με τον ιό, είναι ασυμπτωματικοί, περίπου 20% εμφανίζουν ήπια συμπτώματα γριπώδους συνδρομής και λιγότεροι από 1% παρουσιάζουν σοβαρότερες εκδηλώσεις από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, κυρίως εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, οξεία χαλαρή παράλυση. Οι πιο σοβαρές εκδηλώσεις εμφανίζονται σε ηλικιωμένα άτομα και ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς. Το ΚΕΕΛΠΝΟ έχει εκδώσει ειδικό φυλλάδιο προς ενημέρωση των πολιτών, το δε Υπ. Υγείας έχει εκδώσει εγκύκλιο προς τις Περιφερειακές αρχές Δημόσιας Υγείας για το θέμα των εντομοκτονιών. Επαναλαμβάνουμε όμως ότι στην Αιτ/νία… τίποτε απολύτως δεν έχει γίνει. «Η επιδημιολογική επιτήρηση, το συστηματικό και έγκαιρο πρόγραμμα καταπολέμησης των κουνουπιών και η ενημέρωση του κοινού για την προστασία από τα κουνούπια, αποτελούν διεθνώς τα σημαντικότερα μέτρα για την πρόληψη της νόσου», αναφέρει το ΚΕΕΛΠΝΟ. …Σημειώνουμε τέλος ότι ετούτη την ώρα κρούσμα λοίμωξης απ’ τον ιό του Δυτικού Νείλου δεν υπάρχει στο νομό, ουδείς όμως μπορεί να εγγυηθεί το τι θα συμβεί το επόμενο διάστημα και, μ’ αυτά τα δεδομένα, ποιες διαστάσεις μπορεί να λάβει.