Η ανησυχία
για την ολοκλήρωση ή όχι της συμφωνίας, που δρομολογήθηκε τη δραματική νύχτα
στη Σύνοδο Κορυφής στις 12 Ιουλίου, εντείνεται ακόμα περισσότερο και από το
ρευστό πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνει ο ιδεολογικοπολιτικός παραλογισμός της
κυβερνητικής πλειοψηφίας. Αναντίρρητα η συμφωνία θα ήταν απείρως καλύτερη εάν
δεν είχαν προηγηθεί: α) το άκαιρο και αντισυμβατικό δημοψήφισμα. β) Η πεντάμηνη
καταστροφική διαπραγματευτική δημιουργική ασάφεια και γ) Η έλλειψη ξεκάθαρου
κυβερνητικού σχεδίου. Εφιαλτικό αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν όχι μόνο η
κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας αλλά η απώλεια κάθε ίχνος αξιοπιστίας και
εμπιστοσύνης των δανειστών και εταίρων μας προς την Κυβέρνηση και τη χώρα μας.
Την τραγικότητα της .....
ανερμάτιστης και αναξιόπιστης εξάμηνης πολιτικής της
κυβέρνησης, την βίωσε και ασφαλώς πόνεσε
ο Πρωθυπουργός, το βράδυ της δραματικής εκείνης συνόδου κορυφής όταν, δυστυχώς,
οι περισσότεροι μεθόδευαν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και βασανιστικούς
όρους την καταλήστευση της κοινωνίας και την ταπείνωση της πατρίδας μας. Κάπως
έτσι εξηγείται η ολική μεταστροφή του κ. Τσίπρα που, αφού «ξεπέζευσε» από το
«σαρωτικό» δημοψηφισματικό ΟΧΙ του 62% προσγειώθηκε στο «ταπεινωτικό» ΝΑΙ,
υπογράφοντας μία συμφωνία που περιλαμβάνει τριπλάσια και δυσβάστακτα μέτρα, από
εκείνα που καταψηφίσθηκαν στις 5
Ιουλίου.
Είναι όντως
μοναδική η ικανότητα των αξιωματούχων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να μετατρέπουν
αβασάνιστα, το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, να ονομάζουν το Μνημόνιο – Πρόγραμμα, τη δανειακή
σύμβαση –συμφωνία, την Τρόικα -Θεσμούς,
τη φοροκαταιγίδα –καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τους νέους ληστρικούς φόρους –
αναπτυξιακή κοινωνική δικαιοσύνη, το κλείσιμο των τραπεζών –προστασία
καταθέσεων, την κυβερνητική μειοψηφία σε πολιτική σταθερότητα. Το πρόβλημα δεν
είναι ότι αρέσκονται σε μετονομασίες αλλά το ότι τις θεωρούν και ουσιαστικές
μεταρρυθμίσεις. Και είναι τόσο αναποτελεσματικές όλες αυτές οι παράξενες
πολιτικές πρακτικές, που για πρώτη ίσως φορά, η εξουσία φαίνεται απόμακρη και ξεκομμένη
από το λαό, καθώς στον πρόσφατο μίνι ανασχηματισμό πολλοί αρνήθηκαν να γίνουν
υπουργοί. Και τούτο διότι, ενώ η Κυβέρνηση βρίσκεται στην αρχή ενός νέου
επίπονου και επικών διαστάσεων συμφωνηθέν πρόγραμμα, έχει απωλέσει τη
δεδηλωμένη και ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς οριστική διάσπαση.
Αυτό
δημιουργεί τεράστια ανησυχία στους δανειστές –εταίρους οι οποίοι αξιώνουν
πολιτική σταθερότητα και κυβερνητική αποτελεσματικότητα. Η ψήφιση των μέτρων –που πρέπει να
ολοκληρωθεί μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου –φέρνει νέο κύμα αυξήσεων,
φόρων, οργής, αγανάκτησης και φτώχειας. Μέχρι τώρα, κάθε αναφορά στον
περιορισμό διακίνησης τραπεζικών κεφαλαίων, καταθέσεων ή στη φορολόγησή τους
εθεωρείτο ταμπού, άβατο και ποινικό αδίκημα. Σήμερα ζούμε στον αστερισμό των απροκάλυπτων
περιορισμών, στις ουρές των τραπεζών και ΑΤΜ και οσονούπω στο διαμορφούμενο
περιουσιολόγιο θα περιλαμβάνονται, κινητά, καταθέσεις, ακίνητα κ.λ.π. επί των
οποίων θα θεσμοθετηθεί φορολόγηση. Ήδη, η ειδική επιτροπή καταπολέμησης της
Διαφθοράς, που συνεδρίασε υπό τον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα, αποφάσισε να προωθηθεί
νομοσχέδιο που θα προβλέπει τη νομιμοποίηση αδήλωτων εισοδημάτων – χρημάτων που
φυγαδεύτηκαν σε Τράπεζες του εξωτερικού ή φυλάσσονται σε θυρίδες, σεντούκια
κ.λ.π. αφού προηγουμένως φορολογηθούν με συντελεστή 21%.
Δυστυχώς
αυτό που μας έρχεται με υπογραφή ΤΣΙΠΡΑ δεν ανακόπτεται με υποκριτικές
ανταρσίες και αριστερίστικες μπουρδολογίες. Για να κρατηθεί η κοινωνία όρθια
και να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη, απαιτείται πανεθνικό αναπτυξιακό πρόγραμμα και
Οικουμενική Κυβέρνηση μακράς πνοής.
Η Ελλάδα
είναι μικρή χώρα με μεγάλες όμως προοπτικές και δυνατότητες. Δικαιούται σοβαρότερη
Διακυβέρνηση!
Απόστολος
Κωστόπουλος
Πρώην
Βουλευτής Αιτωλ/νίας
