Από τον Πάνο Παπαδόπουλο
Υποψήφιο βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ
Αιτωλοακαρνανίας
Τυφλοί, αόμματοι και μοιραίοι οι συνεταίροι του
μνημονιακού μπλοκ παίζουν τις μέρες αυτές τα ρέστα τους. Κατά πως φαίνεται όμως
έχουν στερέψει οι άσσοι στο μανίκι τους. Τα προβλήματα έχουν ονοματεπώνυμο και
φέρνουν τη δική τους μοιραία και καταστροφική σφραγίδα. Αυτό συμπυκνώνεται με
απλά λόγια στα παρακάτω:...
-Πιστή μετεκλογική εφαρμογή του νέου
μνημονίου.
-Περεταίρω μείωση των μισθών και
συντάξεων με πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
-Συνέχιση της ακρίβειας με δραματικές
επιπτώσεις στο λαϊκό εισόδημα.
-Άγρια περικοπή δημοσίων δαπανών σε
υγεία, πρόνοια και παιδεία με κλείσιμο σχολείων και νοσοκομείων και απολύσεις.
-Ξεπούλημα και αναδιανομή του πλούτου
στους έχοντες και κατέχοντες.
-Κοινωνικοποίηση των ζημιών και
ιδιωτικοποίηση των κερδών μέσω του PSI.
-Προτεραιότητα στις πληρωμές για
εξυπηρέτηση του χρέους, έναντι π.χ. μισθών και συντάξεων.
Και οι δύο έχουν συνειδητοποιήσει ότι τελειώνουν τα
ψέματα και ότι σε λίγες μέρες τα ποσοστά τους θα καταγράψουν στοιχεία ανατροπής
του δικομματικού συστήματος. Η κινδυνολογία λειτουργεί σε βάρος τους διότι
απλούστατα η γυμνή αλήθεια για τις δικές τους ευθύνες δε αποκρύπτεται. Αυτή η
μήτρα των πολιτικών διεργασιών μετατοπίζει την οργή των πολιτών οι οποίοι
επιλέγουν συνειδητά την τιμωρία αυτών που υποκλέπτουν την ψήφο τους και
ταυτόχρονα επιλέγουν έναν εναλλακτικό συνασπισμό εξουσίας.
Κλειδί στις παραπάνω εξελίξεις είναι η ενότητα
των δυνάμεων της Αριστεράς, πάνδημη λαϊκή απαίτηση που ξεπερνάει το ιδεολογικό
μπετόν αρμέ της Αλέκας Παπαρήγα και τον σοσιαλδημοκρατισμό του Φώτη Κουβέλη.
Πρέπει λοιπόν να βγούμε μπροστά και να δώσουμε το στίγμα της κυβερνητικής
πρότασης εξουσίας. Οι ανθενωτικοί σπασμοί και η κεντροαριστερή περιπλάνηση δεν
θα διαρκέσουν πολύ. Η παρέμβαση των πολιτών και του λαού της Αριστεράς είναι
καταλυτική και θα επιβάλει αυτή την εξέλιξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ επί δύο χρόνια ήταν η
πλέον αποτελεσματική αντιπολίτευση. Τώρα ήρθε η ώρα να βγει μπροστά και να
αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο και ευθύνες.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Αποφάσισαν
χωρίς εμάς.
Προχωράμε χωρίς αυτούς.
Ή εμείς ή αυτοί.
