Σε πρόσφατη συνέντευξή του (5 Μαρτίου) ο Υπουργός Οικονομικών Ευαγ. Βενιζέλος, στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1 και στην εκπομπή του Γ. Παπαδάκη, προσπάθησε απεραντολογώντας και ανερυθρίαστα, να ενοχοποιήσει τους Έλληνες πολίτες για την ανάληψη καταθέσεων και διαφυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό.
Κατέδειξε μάλιστα με εμφατικό τρόπο και τις δήθεν κρυψώνες λέγοντας : «…στην τελευταία διετία αποσύρθηκαν από τους τραπεζικούς λογαριασμούς 70 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 16 δις πήγαν σε τράπεζες Εξωτερικού (Αγγλία-Ελβετία) και τα υπόλοιπα 54 δις βρίσκονται κρυμμένα σε σεντούκια και στρώμματα…».
Ποιο ξεκάθαρη και ανοιχτή πρόσκληση σε κάθε επίδοξο κλεφτοδιαρρήκτη –που δυστυχώς στις ημέρες μας οι κλοπές, οι διαρρήξεις και η εγκληματικότητα οργιάζουν –δεν μπορούσε να γίνει. Κανένας όμως δεν πρέπει να είναι σίγουρος σε ποιον απευθύνεται ο κ. Βενιζέλος. Στον κ. Παπανδρέου που προεκλογικά διακήρυττε «λεφτά υπάρχουν» και ως πρωθυπουργός αναρωτιόταν «που πήγαν τα λεφτά» ή στους Γερμανούς Εφοριακούς, την έλευση των οποίων φαίνεται να επιθυμεί, αφού μέχρι σήμερα, ως αρμόδιος Υπουργός, δεν έχει διαψεύσει σχετικά δημοσιεύματα.
Με περισπούδαστο πολικαντισμό ο κ. Βενιζέλος λέει: Φέρτε πίσω τα λεφτά! Ποια λεφτά; Αγνοεί ο Υπουργός Οικονομικών πως με αυτά τα χρήματα πληρώθηκαν το 2011, φόροι, τέλη, χαράτσια και λοιπά δημόσια έσοδα ύψους 58 δις ευρώ;
Μ΄αυτά πληρώνονται καθημερινές οικογενειακές δαπάνες και οφειλές π.χ. ασθένειες, κοινωνικές υποχρεώσεις, δόσεις δανείων, ασφάλειες, ενοίκια, μεταφορές, ΔΕΗ, ΟΤΕ, βιβλία, σχολεία, σύτιση, ένδυση κλπ. Αλήθεια κανένας δεν αναρωτιέται πως ζούνε σήμερα οι Έλληνες; Πιστεύει κανένας σήμερα πως αυτοί πληρώθηκαν από τους μισθούς και συντάξεις, που η Κυβέρνηση των καταστροφικών μνημονίων και των άθλιων εφαρμοστικών νόμων, πετσοκόβει αδιακρίτως και ανελέητα;
Στα δυόμιση αυτά χρόνια έχουν μειωθεί κατά 40% οι μισθοί και κατά 32% οι συντάξεις. Μια στρατιά ανέργων, ένα εκατομμύριο και πλέον άτομα, βρίσκονται σε απόγνωση και ένας ολόκληρος λαός βιώνει την ταπείνωση και είναι στα όρια της εξαθλίωσης και της κοινωνικής διάλυσης. Η αγορά πνίγεται σε πέλαγος εκατομμυρίων ακάλυπτων επιταγών και συναλλαγματικών το κόστος των οποίων ξεπερνά τα 3,2 δις ευρώ. Τα χαρτοφυλάκια των στεγαστικών δανείων ύψους 78,4 δις ευρώ και καταναλωτικών δανείων, ύψους 34,6 δις, σε ποσοστό 35% και άνω έπαυσαν να εξυπηρετούνται. Οι διαταγές πληρωμών για αθέτηση υποχρεώσεων ξεπερνούν τις 159.000 και η αξία τους ανέρχεται σε 4,8δις ευρώ. Οι Τράπεζες έχουν κλείσει τις στρόφιγγες και οι ξένες εταιρείες στις συναλλαγές τους με ελληνικές δεν δέχονταν τις εγγυητικές επιστολές τους. Το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, ιδιαίτερα μάλιστα μετά το κούρεμα των ομολόγων τους κατά 53,5% χρεοκοπεί, ενώ ο «αξιοθρήνητος» Υπουργός Εργασίας ολοκληρώνει την κατεδάφιση της Εργατικής νομοθεσίας και των ασφαλιστικών ταμείων. Ιδού λοιπόν ποιοι καταληστεύουν κατάσχοντας μάλιστα και τις μικροκαταθέσεις.
Αυτήν την καταστροφική πολιτική με αυτάρεσκο ύφος, θριαμβευτή Υπάρχου, αποκαλεί σωτήριο έργο ο κ. Βενιζέλος και αυτοαναγορεύεται ως ο «από μηχανής θεός-σωτήρας»!
Δεν μας λένε σήμερα οι συν-εξουσιαστές ποιος έδιωξε τα όποια χρήματα στο εξωτερικό και ποιοι είχαν τη δυνατότητα να το κάνουν. Οι μικροκαταθέτες ακουμπάνε το υστέρημά τους στη ληστρική φορολογία και στα χαράτσια που επιβάλλονται σωρηδόν. Χαρακτηριστική απώλεια μνήμης επιδεικνύουν οι συγκυβερνώντες στο ποιοι και πόσοι μιλούσαν το 2009-2010 για διεφθαρμένη χώρα, για τιτανικούς, για μνημόνια και αντιμνημόνια και ποιοι φορώντας «κουκούλα» διαπραγματεύονταν με το αδηφάγο ΔΝΤ και συνέτρωγαν με διεθνείς κερδοσκόπους.
Σήμερα στο όνομα της «καταστροφικής σωτηρίας» της χώρας οι συνεξουσιαστές της Τρόϊκας θρασύτατα εγκαλούν τους ιδιώτες και τις διοικήσεις των Ασφαλιστικών Ταμείων να αποδεχθούν το κούρεμα των ομολόγων τους. Ποιών ομολόγων; Αυτό είναι το πορτοφόλι του κάθε νοικοκύρη, του κάθε μεροκαματιάρη, που το εμπιστεύθηκε στο Κράτος του, και τώρα κατάσχεται έτσι θεληματικά. Η συμφωνία για την ανταλλαγή των ομόλογων (PSI) με ότι αυτό συνεπάγεται σημαίνει απλά πως η χώρα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά τελεί υπό κηδεμονία, υπό αγγλικό δίκαιο, υποθηκεύονται οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, λαβώνεται η Δημοκρατία και είναι ζητούμενο εάν το δημόσιο χρέος θα υποχωρήσει το 2020 στο 128%, ενώ πριν υποστούμε αυτά τα δεινά, το 2009, ήταν 117,4%.
Κρίμα! Αλλοίμονο σ΄αυτούς που με τα έργα τους κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στους Κρατικούς θεσμούς. Ας σκεφθούν πως σπέρνοντας ανέμους, θα θερίσουν θύελλες.
Απόστολος Κωστόπουλος
Πρώην βουλευτής ΝΔ- Οικονομολόγος
