Του συνεργάτη μας ΜΟΥΝΤΟΥΡΗ ΑΝΔΡΕΑ
e-mail ; a. moudouris @ gmail. Com
Ο πολυσυζητημένος και πολυβραβευμένος καθηγητής του Συγκριτικού Διεθνούς Δικαίου και ακαδημαϊκός κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης την 21η Οκτωβρίου και ώρα 20 και 30΄ μ. μ. μίλησε στο Παπαστράτειο Μέγαρο της Γυμναστικής Εταιρίας Αγρινίου με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου « Η Ελλάδα των κρίσεων».
Από πολύ νωρίς πλήθος κόσμου, κάθε ηλικίας, είχε κατακλύσει την πλατεία και τον εξώστη του θεάτρου και περίμενε ν’ ακούσει με αγωνία κι ενδιαφέρον τον διάσημο καθηγητή. Για την πόλη του Αγρινίου η ομιλία του κ. Μαρκεζίνη αλλά κι όλη η εκδήλωση την οποίαν διοργάνωσαν από κοινού ο Ροτοριανός Όμιλος Αγρινίου και η Αστροφυσική Εταιρεία Δυτικής Ελλάδας αποτέλεσε ένα σημαντικό πολιτιστικό και συνάμα πολιτικό γεγονός. Πολιτιστικό, γιατί πνευματικοί άνθρωποι του μεγέθους του κ. Μαρκεζίνη σπάνια επισκέπτονται την πόλη μας και πολιτικό, γιατί το περιεχόμενο της ομιλίας είχε να κάνει κυρίως με τα πολιτικά δρώμενα της χώρας μας και κυρίως με την οικονομική κρίση, ίσως τη μεγαλύτερη που βιώνει η πατρίδα μας στην ιστορία της, χωρίς βέβαια να την απομονώνει, αλλά μ’ εκπληκτικό τρόπο να τη συνδέει με τις κρίσεις που παρατηρούνται και σ’ άλλους τομείς της κοινωνικής μας ζωής.
Ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης διετέλεσε καθηγητής στα Πανεπιστήμια του Τέξας, του Λονδίνου, του Λάϊντεν και της Οξφόρδης. Επί πλέον έχει διδάξει σε εβδομήντα έξι
Πανεπιστήμια ανά τον κόσμο υπό μορφή διαλέξεων, σεμιναρίων κ.λ.π.
Είναι μέλος διεθνών Ακαδημιών, έχει δε τιμηθεί με υψηλότατες διακρίσεις και του έχουν απονεμηθεί τίτλοι και βραβεία από την Ελληνική Πολιτεία, τη Γαλλική, την Ιταλική, την Βρετανική καθώς και τη Γερμανική. Για τις εξαίρετες υπηρεσίες που έχει προσφέρει στις διεθνείς νομικές σχέσεις, έλαβε το 2005 τον τίτλο του Ιππότη από τη βασίλισσα Ελισάβετ και στη Βρετανία φέρει τον τίτλο του sir.
Στο Παπαστράτειο Μέγαρο ο κ. Μαρκεζίνης ενθουσίασε το ακροατήριο με τη μεστή του γνώση, τις συνειδητοποιημένες εμπειρίες του, την άριστη επιστημονική του κατάρτιση. Ήταν απλός κατανοητός και προ πάντων αληθινός.
Προσωπικά, μετά τον προβληματισμό και την κατάθλιψη των τελευταίων ημερών, που μας έφεραν το Μνημόνιο και τα νέα μέτρα, αισθάνθηκα να απολαμβάνω την ομιλία του καθηγητή, αλλά και να αισιοδοξώ..
Θυμήθηκα τον MAX WEBER που έλεγε, ότι το δύσκολο έργο του καθηγητή στέφεται με επιτυχία, όταν αυτός κατορθώνει να εκθέτει τα επιστημονικά προβλήματα κατά τρόπον, ώστε ένα πνεύμα απροετοίμαστο αλλά προσοντούχο να μπορεί όχι μόνο να τα αντιλαμβάνεται, αλλά και να σχηματίζει γι’ αυτά τη δική του γνώμη. Διάλογος δεν σημαίνει πάντοτε συζήτηση. Σημαίνει κι ανταπόκριση.
Ανάλογα του σκοπού τον οποίον επιδιώκει ο διάλογος, μπορεί πρώτον οι διαλεγόμενοι να είναι απλώς συνομιλητές, ανταλλάσοντες τις ιδέες τους και προσπαθούν να επηρεάσουν ο ένας τον άλλον. Αλλά ο διάλογος μπορεί, δεύτερον, να έχει κι άλλο σκοπό. Την επίλυση συγκεκριμένων προβλημάτων. Ο διάλογος μεταξύ καθηγητού και ακροατηρίου είναι της πρώτης κατηγορίας. Δεν είναι ανάγκη να ομιλεί ο ακροατής. Μιλούν τα μάτια του, οι κινήσεις του, η προσοχή του. Κι ο ομιλητής μπορεί να διαπιστώνει αμέσως, όταν πιστεύει στο διάλογο, αν και που υπάρχει η ανταπόκριση, αν και που ο σπόρος βρήκε το έδαφος από τον οποίον θα βλαστήσει η απόδοση, συμφωνία ή αντίρρηση αυτό είναι αδιάφορο.
Προσωπικά κατά τη διάρκεια της ομιλίας διαπίστωσα να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ιδιαίτερη επίσης εντύπωση μου έκανε ο τρόπος με τον οποίον μιλούσε για την πολιτική. Η λέξη πολιτική έχει δύο έννοιες. Μία πρώτη τυπική και καθαρά επιστημονική, την οποία συναντάμε στα πλαίσια της επιστήμης. Η έννοια αυτή δεν έχει κανένα χρώμα. Ούτε κάποια σχέση με την Α ή Β ιδεολογική πίστη. Συνίσταται εις το δέον, το οποίο πηγάζει από την εμπειρία του παρελθόντος, την παρατήρηση του παρόντος και τη διαίσθηση του μέλλοντος ως πιθανού δεδομένου.
Ο πραγματικός επιστήμων είναι ικανός και να διαπιστώνει και να εφαρμόζει τον απαραίτητο διαχωρισμό μεταξύ του δέοντος ως επιστημονικού δεδομένου και του δέοντος ως ιδεολογικής πίστεως. Αυτή είναι η έννοια της πολιτικής ως επιστήμης. Η δεύτερη έννοια της πολιτικής είναι αυτή που πηγάζει από το κάλεσμα της πολιτικής δράσης. Είναι σχετική μεν, διαφορετική όμως από την πρώτη. Η δεύτερη είναι η προσπάθεια της κατάκτησης και αυτού του αδυνάτου, για να μπορέσει ο πολιτικός να πραγματοποίηση την καλυτέρευση της τύχης των ανθρώπων. Για πολλούς, πολιτική είναι κατά βάση ο αγώνας που γίνεται για την εξουσία. Υπό την πρώτη έννοια της πολιτικής, της πολιτικής ως επιστήμης, μίλησε ο κ. Μαρκεζίνης, αναλύοντας και εξηγώντας όχι μόνο την οικονομική κρίση αλλά και τις κρίσεις που υπάρχουν και στους υπόλοιπους τομείς της κοινωνικής μας ζωής, όπως οι κρίσεις αξιών, ιδεών κ.λ.π. και πρότεινε με παρρησία και σαφήνεια ενδεχόμενες λύσεις.
Είπε, ότι είμαστε μια πλούσια χώρα και διαθέτουμε όλα εκείνα τα μέσα που μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση, αρκεί ν’ αναλάβουν διαχειριστές οι έντιμοι κι άξιοι άνθρωποι του λαού μας. Πρέπει να αξιοποιήσουμε την περιουσία του Δημοσίου και να εκμεταλλευτούμε τον φυσικό μας πλούτο. Νότια της Κρήτης είπε, εντός της ΑΟΖ υπάρχουν τεράστιες ποσότητες φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων με την εκμετάλλευση των οποίων αφ’ ενός μεν θα εξοφλούσαμε όλα μας τα χρέη, αφ’ ετέρου δε θα αναδεικνυόμασταν και σε σημαντικό ενεργειακό παράγοντα. Μάλιστα μας υπέδειξε και τον τρόπο, αναφέροντας σαν παράδειγμα τους αδελφούς μας Κυπρίους, που έκαμαν τους Τούρκους να περιοριστούν μόνο σε φραστικές απειλές.
Για την οικονομική κρίση, επέρριψε τεράστιες ευθύνες στη σημερινή Κυβέρνηση αλλά και στις προηγούμενες, και είπε με έμφαση, ότι αυτοί που μας έφεραν σ’ αυτή την κατάντια δεν μπορούν να μας βγάλουν από την κρίση. Είπε επίσης, πως αυτό που χρειάζεται η χώρα μας δεν είναι η πολιτική συναίνεση αλλά η κοινωνική.
Για ν’ αλλάξει η ελληνική νοοτροπία και να εξαλειφθούν οι κακές συνήθειες πρέπει ν’ αλλάξουμε πολιτικές, και για ν’ αλλάξουμε πολιτικές πρέπει πρώτα ν’ αλλάξουμε τους πολιτικούς, κι αυτό εναπόκειται στην κρίση και στη βούληση του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού.
Κατά την ομιλία του ο κ. καθηγητής παρέδωσε και μαθήματα διπλωματίας. Κάποια στιγμή είπε : Δεν δήλωσα ποτέ, ότι είμαι φίλος της Αμερικής αλλά δεν είπα και ποτέ πως είμαι εχθρός της. ….. Έτσι αφήνεις ακόμη μια πόρτα ανοιχτή για να μπορέσεις να μπεις, αν κάποια στιγμή χρειαστεί. Παραφράζοντας τα όσα είπε ο κ. Μαρκεζίνης, επειδή δεν τα ενθυμούμαι όλα κατά λέξη, θα ήθελα να συμπληρώσω τα εξής : Και εμείς οι ίδιοι οι Έλληνες, δεν έχουμε υποχρέωση να στρωθούμε στη δουλειά, να πάψουμε να κλέβουμε, να σταματήσουμε να το ρίχνουμε «στην τρελή» μόλις βρίσκουμε τα σκούρα, να νοικοκυρέψουμε κάποτε τα οικονομικά μας και να ξοφλήσουμε τα χρέη μας ; Οι Ευρωπαίοι και το Δ.Ν.Τ. τα τεράστια ποσά που μας δάνεισαν δεν πρέπει να τα πάρουν πίσω ;
Όλοι φταίμε για τη σημερινή κατάσταση, αλλά χωρίς αμφιβολία πρωτίστως φταίνε οι πολιτικοί, που γίνονται προκλητικοί, όταν ερμηνεύουν τους νόμους του Κράτους ακόμη κι αυτό το Σύνταγμα, κατά το «δοκούν», προκειμένου να εξυπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες. Αυτοί δεν είναι που διόριζαν χιλιάδες ψηφοφόρους σε κρατικές υπηρεσίες ; Και το περίεργο είναι, ότι αυτοί οι άφρονες κι ανίκανοι στην πλειοψηφία τους πολιτικοί ακόμη και σήμερα που η χώρα βρίσκεται στην άκρη του γκρεμού συνεχίζουν, χάριν του κομματισμού, τους ανούσιους λαϊκισμούς και τις φτηνές δικαιολογίες. Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές, μόλις πληροφορήθηκα, πως ο Πρωθυπουργός της χώρας ανέλαβε την πρωτοβουλία να οδηγήσει τους Έλληνες σ’ ένα καταστρεπτικό για τα εθνικά συμφέροντα δημοψήφισμα μόνο και μόνο για να μη χάσουν αυτός κι η παρέα του τις καρέκλες.
Κύριε Πρωθυπουργέ γι’ αυτή σας την ενέργεια θα ντρέπεστε για όλη σας τη ζωή !
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να παραιτηθείτε εδώ και τώρα.
Ο ελληνικός λαός σας τίμησε με το παραπάνω και σας έδωσε την ευκαιρία να τον κυβερνήσετε, δυστυχώς όμως εσείς αποτύχατε ! Μην προσπαθείτε λοιπόν να διορθώσετε τα παλιά σας λάθη με καινούργια. Οι άνθρωποι που δημιούργησαν την κρίση δεν μπορούν να μας βγάλουν απ’ αυτή, γιατί απλούστατα χρειάζεται πολύ κουράγιο και μεγάλη δύναμη για να καταδικάσει κάποιος τον ίδιο του τον εαυτό !
Υ. Γ, : Στο τέλος της ομιλίας του κ. καθηγητή, είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω μαζί του και να του υποβάλλω και ερωτήσεις. Εκείνος πρόθυμα μου απάντησε, λύνοντας τις απορίες μου αλλά και επιβεβαιώνοντας τα όσα κατά καιρούς έγραφα στα άρθρα μου. Για τη σύντομη αυτή συνέντευξη επιφυλάσσομαι ν’ αναφερθώ σε επόμενα άρθρα μου.
