Καλλικράτης: Τι μετράει το μέγεθος ή η Τέχνη;;;

H Διοικητική Μεταρρύθμιση έφθασε προ των πυλών. Τώρα αν δεν λέγεται “Καποδίστριας ΙΙ” αλλά “Καλλικράτης”, λίγο το κακό. Το θέμα είναι ότι στη χρονική συγκυρία που πραγμαποιείται αυτό το πείραμα –γιατί περί πειράματος πρόκειτα κατά την άποψή μου- η δημοσιονομική τρομοκρατία και το σύμφωνο σταθερότητας συνθλίβουν τους πολίτες ανάμεσα στη σφύρα της λογιστικής τακτοποίησης και τον άκμονα της προσέγγισης των δεικτών. Επίσης μόνο οι πολίτες θεωρούνται σχεδόν οι μοναδικοί υπεύθυνοι της οικονομικής κατάστασης. Έτσι το σχέδιο "Καλλικράτης" μάλλον έρχεται να τους απομακρύνει και από την αυτοδιοίκηση, αφαιρώντας τους ουσιαστικά τη δυνατότητα συμμετοχής στη διαχείριση της καθημερινότητάς τους. Ειδικά από τη στιγμή που όλα του παρουσιάζονται έτοιμα και οι ίδιοι δεν έχουν δικαίωμα να εκστομίσουν αντιρρήσεις όσον αφορά σε ποιο δήμο είναι καλύτερα για εκείνους να ενταχθούν. Με μεγάλη προχειρότητα και συνοπτικές, στ' αλήθεια προαποφασισμένες διαδικασίες, ανέξοδα, χωρίς να αποσαφηνίζει καμιά αρχιτεκτονική, χωρίς να ορίζει αρμοδιότητες και να εγγυάται πόρους, ή έστω την οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων και την μεταφορά ουσιαστικών αρμοδιοτήτων, χωρίς να απαντάει ουσιαστικά στο γιατί και με ποιο στόχο επιδιώκει τη "διοικητική μεταρρύθμιση". Δηλαδή αυτή η μεταρρύθμιση απλά ρυθμίζει το μέγεθος των Δήμων και τίποτε περισσότερο; Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν ότι η αύξηση του μεγέθους των Δήμων εμποδίζει σοβαρά την συμμετοχή των πολιτών; Στην αρχή ακόμη και οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης τα είχαν χαμένα δεν γνώριζαν τίποτε γι’ αυτό το σχέδιο και όσο ρωτούσαν και προσπαθούσαν να μάθουν μπερδευόταν ακόμη περισσότερο. Όμως όσο προχωρά η συζήτηση όλο και περισσότεροι αυτοδιοικητικοί αναγνωρίζουν πως επιχειρείται ακόμα μια εξαπάτηση της αυτοδιοίκησης. Ας γίνει λοιπόν κάτι τώρα! Σίγουρα θα πάμε στις επόμενες εκλογές με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση, ας γίνει όμως όσο το δυνατόν λιγότερο κακό. Αυτό είναι συμβιβασμός αλλά καμιά φορά αν είναι να αποφευχθούν τρομερά λάθη σε κάτι που είναι ήδη προαποφασισμένο ας γίνει κι έτσι. Μακάρι τα πράγματα να ήταν αλλιώς και η συζήτηση να γινόταν σε άλλη βάση. Αλλά το κεντρικό κράτος θέλει να κερδίσει αυτά που επιδιώκει προκειμένου να είναι ακόμη πιο ισχυρό και ακόμη πιο κεντρικό. Κι ο νοών νοείτω…