ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ 2011

Σύμφωνα με το άρθρο 13, παρ. 3 του Ν.3557/2007, που καθόρισε τις ημερομηνίες των εκπτώσεων, οι θερινές εκπτώσεις έτους 2011 θα αρχίσουν την Παρασκευή 15 Ιουλίου και θα λήξουν την Τετάρτη 31 Αυγούστου.

Το Διοικητικό Συμβούλιο γνωστοποιεί :

1.    Η αναγραφή διπλής τιμής, δηλαδή της παλαιάς (συνήθως διαγραμμένης) και της νέας τιμής των προϊόντων που πωλούνται με έκπτωση είναι υποχρεωτική στα εμφανή σημεία του καταστήματος και οπωσδήποτε στα σημεία όπου αυτά (τα προϊόντα) εκτίθενται.

2.      Η αναγραφή ποσοστού έκπτωσης δεν είναι υποχρεωτική.  Ανήκει στην διακριτική ευχέρεια της επιχείρησης εάν θα αναγράψει ποσοστό ή όχι.  Σε περίπτωση που η επιχείρηση αναγράψει ποσοστό πρέπει να προσδιορίζεται ότι πρόκειται για έκπτωση (π.χ. «20% έκπτωση»).

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην ακρίβεια των εκπτωτικών αναγγελιών προς τους καταναλωτές.  Η κάθε παροχή πρέπει να ταυτίζεται με την αναγγελία, οικονομικά, ποσοτικά και ποιοτικά.  Τα πρόστιμα είναι βαρύτατα. Επειδή δε, πρόκειται για διοικητικά πρόστιμα, πρώτα εισπράττονται  και κατόπιν αμφισβητούνται στα Διοικητικά Δικαστήρια.

Τέλος ενημερώνουμε ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Εμπορικού Συλλόγου Αγρινίου εξακολουθεί συνδικαλιστικά να διεκδικεί την αναμόρφωση του υφιστάμενου νομικού πλαισίου σχετικά με τις προσφορές και τις προωθητικές ενέργειες . Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο έχει υπονομεύσει τον θεσμό των εκπτώσεων και διευκολύνει την επιθετικότητα των μεγάλων επιχειρήσεων σε βάρος των μικρών συναδέλφων και των καταναλωτών.

                                                                         ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Ε.Σ.Α.

Προτεινόμενες παρεμβάσεις για τη Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου -Αιτωλικού

Είναι γνωστό ότι σ’ αυτόν τον τόπο, συνήθως, είτε εκτελούνται έργα χωρίς μελέτες, είτε εκπονούνται μελέτες χωρίς να καταλήγουν σε συγκεκριμένα έργα ή δράσεις, αλλά και κάθε φορέας λειτουργεί αυτόνομα παραγνωρίζοντας ότι ίσως κάτι ήδη υπάρχει με συνακόλουθη σπατάλη πόρων.

Η διοίκηση του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου γι’ αυτό αποφάσισε και υλοποίησε μια εργασία που αφορά όλα τα Έργα – Μελέτες – Δράσεις της περιόδου 1981 – 2010, με αξιολόγηση αυτών και προτεινόμενες παρεμβάσεις για το σύνολο του συμπλέγματος Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου – Αιτωλικού.

Με την εργασία αυτή θεωρούμε ότι έχει καταγραφεί και αξιολογηθεί το σύνολο των έργων και δράσεων των τελευταίων 30 χρόνων και δίνονται προτάσεις παρεμβάσεων με προτεραιότητες. Συνεπώς μπορεί να αποτελέσει το εργαλείο για λήψη αποφάσεων για κάθε Δημόσιο φορέα ή την πηγή ενημέρωσης κάθε χρήστη και εραστή της περιοχής.

Όλα τα μέλη της Επιτροπής που υλοποίησε το έργο εργάστηκαν εθελοντικά και αφιλοκερδώς.

Για την ενημέρωση των ενδιαφερομένων η εργασία της επιτροπής έχει αναρτηθεί στον ιστοχώρο του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου. Επίσης όσοι επιθυμούν μπορούν να απευθυνθούν στα γραφεία του Φορέα.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΟΠΟΥΛΟΣ

Κοσμάς: "Ας συνέλθουν οι πολιτικοί κι ας δώσουν Χριστό στην Ελλάδα"

«Σε συναγερμό μετανοίας» κάλεσε τους πιστούς ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, μιλώντας κατά την θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Αγγελοκάστρου.

Ο Σεβασμιώτατος λαμβάνοντας αφορμή από τους αγώνες και τους κόπους των Αγίων Αποστόλων για την διάδοση τους Ευαγγελίου στον τότε κόσμο, τόνισε την ανάγκη επανευαγγελισμού της πατρίδος μας, μέσα σε μια αντιευαγγελική εποχή και κοινωνία.

Οι Απόστολοι ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αναμόρφωσαν όλον τον τότε κόσμο. Αναμόρφωσαν μια παντοδύναμη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και έδωσαν νόημα και περιεχόμενο στη ζωή του ανθρώπου, με το κήρυγμα του Ευαγγελίου… Δεν κηρύσσουμε Χριστό, όπως οι άγιοι Απόστολοι και χορεύει ο διάβολος, χορεύουν οι αιρετικοί, απλώνεται η πλάνη, η σαρκολατρεία και οι διαστροφές και τα παιδιά μας ζουν χωρίς φώς, γεμίζουν τα καταγώγια και σπαταλούν τη νιότη τους, την αγνότητά τους, την σφριγηλότητά τους, τον δυναμισμό και διαλύονται…

Σήμερα οι άγιοι Απόστολοι μας καλούν να κατανοήσουμε το χρέος μας. Καλούν εμάς τους κληρικούς πρώτα να καταλάβουμε ότι είναι καιρός να πάρουμε τα όπλα τα πνευματικά και να πορευθούμε στην κοινωνία, να περισώσουμε τα παιδιά μας, τις οικογένειες, την πατρίδα μας».

Κάνοντας δε αναφορά στην τρέχουσα κοινωνική κατάσταση ο Σεβασμιώτατος ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Τείνουμε κι εμείς να φθάσουμε στην αποσύνθεση την προ Χριστού. Βλέπουμε σήμερα πόσο έχουμε αγριέψει, ζούμε όχι με ειρήνη, όχι με γαλήνη, όχι με αγάπη, όχι με αρετές, δεν έχουμε ησυχία. Ζούμε με πάθη, με αδυναμίες.

Με αποτέλεσμα να βλέπουμε που οδηγούμαστε. Ιδιαιτέρως αυτές τις ημέρες βλέπουμε πόσο έχει αναταραχθεί η πατρίδα μας. Ως Έλληνες και Χριστιανοί πονάμε. Γιατί φθάσαμε εδώ; Γιατί όλοι μας δεν θέλουμε να μιμηθούμε τους Αγίους Αποστόλους.

Θα είδατε ασφαλώς χτες, πως έγινε η Αθήνα. Πού ζούμε αλήθεια; Δεν είναι όλοι αυτοί χριστιανοί; Δεν είναι αδέρφια; Μάχη μέσα στο κέντρο των Αθηνών; Αλληλοεξόντωση; Έχουμε μέσα μας αγάπη; Θα έκαναν τέτοια πράγματα οι Απόστολοι;»

Και κατέληξε ο Σεβασμιώτατος: «Να κηρύξουμε τον Χριστό παντού, εις πείσμα των αρνητών και των πολεμίων. Εις πείσμα εκείνων που θέλουν να υποτάξουν την Πατρίδα μας στη μασονία και στις σκοτεινές δυνάμεις. «Ουκ έστι εν ουδενί άλλω η σωτηρία».

Να μείνουμε ορθόδοξοι χριστιανοί και Έλληνες. Ταπεινά κάνω έκκληση και παρακαλώ τους πολιτικούς μας. Πρώτα τους δικούς μας, τους αιτωλοακαρνάνες, αλλά και όλους τους πολιτικούς να καταλάβουν ότι μόνο ο Χριστός μπορεί να σώσει την πατρίδα.

Μόνο η Ορθόδοξος Εκκλησία μπορεί να αναγεννήσει τους Έλληνες. Ας συνέλθουν. Ας επιστρέψουν. Ας δώσουν Χριστό στην Ελλάδα. Ας βάλουν την εικόνα του Εσταυρωμένου στην Βουλή, που δεν υπάρχει, γιατί θα τους χρεώσουμε την καταστροφή της Ελλάδος … Όλοι μας πρέπει να κηρύξουμε συναγερμό μετανοίας και να ευχηθούμε οι άγιοι Απόστολοι να μιλήσουν στις καρδιές μας και να αρχίσουμε όλοι μας έναν αγώνα για να κηρυχθεί το Ευαγγέλιο, να αναγεννηθεί η πατρίδα μας, μέσα στην ορθόδοξο Εκκλησία μας».

απο: ρομφαία

Εκδήλωση για την «Κάρτα του Πολίτη»,

Εγκύκλιο σημείωμα απέστειλε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. ΚΟΣΜΑΣ, προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως, με το οποίο καλεί τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας στην εκδήλωση για την «Κάρτα του Πολίτη», που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Ιουλίου 2011 και ώρα 07:30’ μ.μ. στην αίθουσα Εκδηλώσεων του Παπαστρατείου Μεγάρου της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου.

Ακολουθεί το εγκύκλιο σημείωμα του Σεβασμιωτάτου.

«Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Στην εποχή μας πολλά έχουν λεχθεί και δημοσιευθεί για την λεγομένη «Κάρτα του Πολίτη».

Γρίφος έχει γίνει η περί την «κάρτα» φιλολογία και κανείς δεν γνωρίζει τι τέλος πάντων θα ανακοινωθεί, τι θα ζητηθεί από τους Έλληνες πολίτες, αν θα μας ζητήσουν να προδώσουμε ακόμη την Ορθοδοξία μας, την πίστη μας, τον Αναστάντα Σωτήρα και Λυτρωτή μας. Ναι η όχι; Που ξέρουμε;

Πολλοί μας ρωτάνε για την «κάρτα» και πρέπει να απαντήσουμε. Δυστυχώς έγκυρη απάντηση δεν έχουμε.

Ένεκα όλων αυτών, η Ιερά Μητρόπολί μας θα πραγματοποιήσει μεγάλη εκδήλωσι για να ενημερώσει τους όντως Χριστιανούς σχετικά με την «Κάρτα του Πολίτη». Ομιλητές, ειδήμονες, με μελέτες και γνώσεις άριστες σχετικά με το μεγάλο αυτό θέμα, ομιλητές που πονούν για την ορθόδοξο Αλήθεια, την ελευθερία των Ελλήνων, ομιλητές που αγαπούν Χριστό και Ελλάδα θα μας καταθέσουν την πλουσία πείρα τους, θα μας αναλύσουν το θέμα, θα μας διδάξουν το διακριτικό και ωφέλιμο τρόπο αντιδράσεως, αν χρειασθεί, προκειμένου να μην προδοθεί η αλήθεια και απομακρύνουμε τη σωτηρία.

Η εκδήλωση αυτή, θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Ιουλίου και ώρα 7.30 μ.μ. στην αίθουσα της Γυμναστικής Εταιρείας Αγρινίου (Παπαστράτειος) στο Συντριβάνι.

Αγαπητοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί, ας σημάνουμε συναγερμό, ας κάνουμε σταυροφορία για να ενημερωθούν αληθινά, γνήσια και θεάρεστα όλοι οι αδελφοί.

Μπορούμε να εκφράσουμε ελεύθερα, αβίαστα, προσωπικά την γνώμη μας, να ομολογήσουμε την αλήθεια.

Δεν αντιδρούμε κοσμικά, ομολογούμε Χριστό, ζητούμε το δικαίωμά μας, να μείνουμε ελεύθεροι από ηλεκτρονικές δεσμεύσεις, να λατρεύουμε τον Χριστό μας ανεμπόδιστα, να εργαζώμαστε τον αγιασμό μας και τη σωτηρία μας.

Σας περιμένω όλους και όλες την Κυριακή 3 Ιουλίου το απόγευμα στην Παπαστράτειο αίθουσα.

Μετά πατρικών ευχών

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΤΙΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη*

Είναι γνωστόν ότι καλούνται να πληρώσουν το χρέος κοινωνικές ομάδες οι οποίες δεν συμμετείχαν στην συσσώρευση εισοδημάτων που επέτρεπε μια οικονομία εξωτερικού δανεισμού, μια οικονομία πληρωμής χρεών και εξαγωγής κεφαλαίων δια μέσου του χρέους που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα από την δεκαετία του 80’. Τότε μίλησα για το διαρκές  μαρτύριο του Σίσυφου.

Αντίθετα κατά ένα θρασύ και προκλητικό τρόπο δεν πληρώνουν οι ομάδες, οι κατηγορίες – το πλουτοκρατία είναι πολύ γενικό και αθωωτικό – που συσσώρευσαν μεγάλα εισοδήματα δια μέσου αυτού του πολιτικού – οικονομικού πρότυπου που έφθασε σε υψηλά επίπεδα λειτουργίας, ανευθυνότητας,  ανομίας και ανηθικότητας. Όταν αναλυθούν αυτοί οι μηχανισμοί όχι με όρους και χρόνους λογιστικής έρευνας που είναι αργοί, αλλά με πολιτικούς που είναι σύντομοι και αποτελεσματικοί προκύπτουν πολλές κατηγορίες ομάδων και προσώπων που είναι υποχρεωμένες να κληθούν με το καλό να πληρώσουν. Μιλώ για τις πολλές υποδιαιρέσεις της Κάστας όπως τις αναλύω στο βιβλίο μου «Από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο ΚΚΚΑΣΟΡ» αλλά και στο άρθρο μου στην «Εφημερίδα Επενδυτής» Ιανουάριος 2010 με τίτλο «το Χρέος να το Πληρώσει η Κάστα».

Ας μείνουμε αρχικά σε δύο σημαντικές κατηγορίες που οφείλουν να πληρώσουν. Όχι μόνο λόγο της οικονομικής ύλης που συσσωρεύθηκε αλλά και λόγο της ηθικής σημασίας της για την διαμόρφωση μιας νέας πολιτικής, οικονομικής και ηθικής συνοχής στην χώρα. Δια μέσου αυτού του δρόμου θα υπάρξει συγκέντρωση όχι μόνο οικονομικού για τα Κρατικά μας ταμεία αλλά και ηθικού κεφαλαίου για την χώρα.

Η πρώτη αφορά το Πολιτικό, Διοικητικό προσωπικό από την μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα. Επί δεκαετίες αυτή η γραφειοκρατία και ψευτοτεχνοκρατία είχε την διαχείριση της Επιχείρησης – Χώρα, της Επιχείρησης – Ελλάδα. Για την διαχείριση αυτή, ουσιαστικά το παρκάρισμα τους στις καρέκλες των θεσμών και οργανισμών, αμείφθηκαν πολύ πλούσια. Παρ’όλη την ανύπαρκτη πολιτική, σχεδιαστική, λειτουργική παραγωγικότητα τους και την καταστροφική για την χώρα διαχείριση τα εισοδήματα τους – εισοδήματα όχι μισθοί – ήταν πολύ υψηλά. Το κόστος του πολυάριθμου πολιτικού και γραφειοκρατικού προσωπικού ήταν και παραμένει υψηλό. Το κόστος της πολιτικής στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλο. Γίνεται μεγαλύτερο επειδή είναι μη παραγωγικό, καταστροφικό αλλά και γιατί το πολιτικός κατήντησε να έχει την ίδια σημασία που είχε η λέξη Πολιτικές στο Ηράκλειο (Χάνδακα) της Ενετοκρατίας. Έτσι μετά από δεκαετίες δανειοδοτούμενης Dolce Vita και κάλυψης των «Βασικών Ενστίκτων» αυτό το προσωπικό αντί να παραδώσει μια κερδοφόρα ανεπτυγμένη χώρα, μια δυναμική επιχείρηση Ελλάδα, παραδίδει μια προβληματική και χρεωμένη χώρα. Αυτή όμως η ίδια η κάστα παρ’ όλο που δεν έκανε καλά την δουλειά της αποθήκευσε και αποθηκεύει εισοδήματα. Στα ακίνητα έως τους χρηματιστηριακούς παραδείσους.

Π.χ. ποια είναι η πολιτική ή διανοητική παραγωγικότητα, οι αποδόσεις των Ευρωβουλευτών. Ορισμένοι υπερέβησαν σε θητείες την Σοβιετική και Κινέζικη νομενκλατούρα. Ποιο μεγάλο Ευρωπαϊκό ζήτημα ανέδειξαν πολύ περισσότερο ποιο Εθνικό; Ποια η παραγωγικότητα των Βουλευτών, Υπουργών, Διευθυντών Οργανισμών, ΔΕΚΟ. Κύρια όμως των πλέον μη παραγωγικών για την χώρα θεσμών των Κομμάτων.( Νομίζω ότι πρέπει να γίνει μια εκτίμηση σε Ευρω της κλοπής που υπέστη η δική μου μορφωτική, διανοητική και πολιτική παραγωγή. Ιδιαίτερα από τις νομενκλατούρες του ΚΚΚΑΣΟΡ).

Τόσο λοιπόν με όρους επιχειρηματικούς ως κακοί μάνατζερ της Επιχείρησης - Χώρα, όσο και πολιτικούς ως κακοί πολιτικοί, ως κακιστοκρατία, οφείλουν να επιστρέψουν ένα μεγάλο μέρος των εισοδημάτων που συσσώρευσαν.

Ο πρώτος φόρος για μια θετική διέξοδο από την μεταβατική περιόδου που διανύουμε είναι ένας Φόρος Επιστροφής των Εισπραχθέντων.

Αν όμως η συσσώρευση πλούτου δια μέσου αυτής της διαδικασίας της κατοχής του Κράτους γίνονταν τυπικά κατά νόμιμο τρόπο – μια πολιτική και δημόσια ηθική αντάξια του ονόματος της την θεωρεί άνομη – η κάστα είχε ταυτόχρονα συσσωρεύσεις κλεπτοκρατικού τύπου δια μέσω της μίζας. Η γενεσιουργός αιτία του Ελληνικού χρέους είναι Κλεπτοκρατική. Στο βιβλίο μου αναφέρομαι στο ζήτημα αυτό με τους όρους της μιζοπολιτικής και της μιζοοικονομίας. Η επιστροφή αυτής της οικονομικής ύλης, του πλούτου, των κεφαλαίων που συσσωρεύθυκαν δια μέσου αυτής της οδού θα πρέπει να γίνει δια της επιβολής ενός επί πλέον Πολιτικού φόρου. Αρχίζοντας από τον σημερινό και τους πρώην Πρωθυπουργούς, Υπουργούς κ.λ.π.. Ο αποκτηθείς δια της «πολιτικής» πλούτος αυτών των ομάδων και των οικογενειών δεν κρύβεται. Είναι Αφρικανικού, Τριτοκοσμικού τύπου.

Στην ιστορία πολλών χωρών όπου είχαμε καταρρεύσεις καθεστώτων που ταυτίσθηκαν με άνομους πλουτισμούς, την διαφθορά είχαμε ανάλογες ειρηνικές βελούδινες διαδικασίες. Η εγχώρια περίπτωση παρ΄όλα τα φύλλα σύκης και τις υπεκφυγές είναι αυτή της κατάρρευσης μια πολυκομματικής κάστας, ενός διακομματικού καθεστώτος. Μια θεσμική Επιτροπή με την ανάλογη σύνθεση μπορεί να χειρισθεί την επιβολή αυτού του δεύτερου Πολιτικού φόρου. Στις περιπτώσεις αυτές είναι χρήσιμα πρόσωπα που για πολλούς λόγους είναι αποφασισμένα να μιλήσουν. Για την δομή, τις δομές, τις λειτουργίες, της πυραμίδας της διαφθοράς. Όπως π.χ. ο Θεόδωρος Τσουκάτος, ο Άκης Τσοχατζόπουλος, ο Τάσος Μαντέλης, οι ταμίες της Ν.Δ.. Στις Δημοκρατίες για να είναι δημοκρατίες, για να γίνουν δημοκρατίες κλείνουν, θέτουν εκτός νόμου τα μιζοκκόματα. Στην περίπτωση μας το ΚΚΚΑΣΟΡ και την Ν.Δ.. Δεν ρίχνουν στην αρένα επιλεγμένα κεφάλια για τον όχλο. Οι αρένες είναι το πεδίο αθώωσης των σημερινών ενόχων και διατήρησης των δομών της αυριανής επιστροφής τους, της επανάληψης της ανομίας. Όπως έγινε τις τελευταίες δεκαετίες. Γράφω στο βιβλίο μου για αυτά.

Ποτέ στην ιστορία μια συμπαγής με υψηλό επίπεδο συνοχής ένοχη κλεπτοκρατική νομενκλατούρα δεν αυτοκαταδικάσθηκε. Οι νομενκλατούρες του Υπαρκτού Σοσιαλισμού αποδείχθηκαν περισσότερο εύθραυστες από τις νομενκλατούρες της υπαρκτής μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας. Το επίπεδο της συνοχής και της αλληλεγγύης τους, της αλληλοκάλυψης τους είναι πολύ υψηλό. Μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν ρωγμές. Ούτε αυτοκτόνησε κανείς. Τα θράσος τους είναι πρωτόγνωρο Παγκοσμίως. Εκτός αυτού δεν είχαμε έναν Di Pietro ή έναν Δελαπόρτα και Σαρτζετάκη.

Τα κόμματα μη κόμματα δεν διαθέτουν μηχανισμούς και εσωτερικές δυνάμεις ελέγχου και αυτοκάθαρσης. Αντίθετα δρουν ως μηχανισμοί όχι μόνο πρόκλησης αλλά και αθώωσης της διαφθοράς.

Στις συνθήκες αυτές μια νέα κοινωνία Πολιτών, των πολλών Αγορών και Εκκλησιών του Δήμου, στις Πλατείες, στο Διαδίκτυο πρέπει να θέσει στην δημόσια πολιτική και ηθική ημερήσια διάταξη το ζήτημα της διαφθοράς. Να μετεξελιχθεί σε ένα κίνημα Αντιδιαφθοράς. Όχι με όρους βίας, όρους εκτόνωσης, μούντζες, συνθήματα κλέφτες – κλέφτες, ούτε σωτηριολογικούς και μεταφυσικούς  Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης και Άμεσης Δημοκρατίας. Αλλά με όρους Λόγου, Παιδείας, Πολιτικής Πρότασης και Άμεσης Πολιτικής Διεκδίκησης. Καθιέρωσης δηλαδή τώρα όχι για τους μελλοντικούς ενόχους ενός πολιτικού φόρου στις δύο κατευθύνσεις που ανέφερα.

Η διαφθορά έχει μια Κεντρικότητα, προτεραιότητα στην ανάλυση, την ερμηνεία, την αντιμετώπιση της κρίσης και την οικοδόμηση ενός νέου υγιούς Συστήματος Ελλάδα. Είναι η διαφθορά που παρέλυσε την Διοίκηση, μπλόκαρε την Οικονομία, κατήργησε την Δημοκρατία και χρέωσε την Χώρα.

Παρ’ όλα αυτά τόσο στις Πλατείες , τα Πανεπιστήμια, τις σχολές Νομικών Επιστημών, στις Αντιπολιτεύσεις, στα «νέα» Κινήματα απουσιάζει η ανάλυση, η συζήτηση, τα πολιτικά μέτωπα για την γενεσιουργό αιτία της χολέρας που κτύπησε την χώρα. Ορισμένοι ανατρέχουν στον Ιμπεριαλισμό, στους ξένους κλπ. Αυτό επιτρέπει στους διεφθαρμένους του παρόντος να παραμένουν ατιμώρητοι και να παρουσιάζονται ως τιμωροί των διεφθαρμένων του μέλλοντος.

Η εικόνα αρχίζει να παραπέμπει στην ανάθεση της διαχείρισης της μεταπολεμικής μετάβασης στους Μαυραγορίτες της Κατοχής.

Ένα ώριμο κίνημα Αντιδιαφθοράς, ηθικοποίησης της Πολιτικής και Δημόσιας ζωής στο Εσωτερικό της Χώρας θα είναι νομιμοποιημένο και ηγεμονικό να κάνει τους λεγόμενους λογαριασμούς του με την Εξωτερική διάσταση της κλεπτοκρατίας και τα χρηματιστικά δεσμά της χώρας. Ούτε οι Οθωμανοί ζητούσαν τόσο χαράτσι. Ένα κίνημα Αντιδιαφθοράς μπορεί να υπερασπίσει την αξιοπρέπεια και το όνομα της Ελλάδας. Η Ένοχη Εσωτερική κακιστοκρατία δεν μπορεί λόγω της ενοχής και της ψυχικής, διανοητικής και ηθικής ανεπάρκεια της να το κάνει. Αντίθετα για να καλύψει την ενοχή της αντιδρά όπως όλοι οι ένοχοι και εγκληματίες δείχνοντας άλλους ενόχους. Δυσφημίζοντας την χώρα και τον λαό της. Ακόμη και το κομμάτι εκείνο που οι ίδιοι αντιεκπαίδευσαν, του έδωσαν το αντιπαράδειγμα.

Το κρίσιμο μέγεθος για την χώρα δεν είναι το χρέος. Είναι το ΚΑΝΕΝΑΣ.

Τι θα γίνουν τα κεφάλαια που θα συγκεντρωθούν από αυτού του τύπου τους φόρους; Από αυτού του τύπου τις απαλλοτριώσεις. Θα κατατεθούν σε ένα Ταμείο Ανάπτυξης της Δημιουργικότητας και Επιχειρηματικότητας των νέων γενεών, των νέων ανθρώπων, των νέων μαστόρων όπως τους αποκαλώ, που έχουμε ανάγκη στην νέα δημιουργική Εθνική διαδρομή μας. Στον νέο αιώνα. Που ευτυχώς είναι πολύ φιλικός με εμάς.

*Το δεύτερο απόσπασμα από ην ομιλία μου στον Άλιμο που  οργανώθηκε από το   Κίνημα «Σιωπηλή Πλειοψηφία» Ελλήνων Πολιτών.

Συνέντευξη τύπου για Έκθεση Τοπικών Παραδοσιακών Προϊόντων

Ο Δήμαρχος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου Παναγιώτης Κατσούλης, ο Πρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Μεσολογγίου - Ναυπακτίας Πάνος Ζωγράφος, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας Παναγιώτης Τσιχριτζης και ο Πρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Συλλόγου Μεσολογγίου Βασίλης Σπυρόπουλος, σας προσκαλούν το Σάββατο 2 Ιουλίου 2011, στις 11 πμ, στην Πινακοθήκη (κεντρική πλατειά Μεσολογγίου), στην κοινή συνέντευξη τύπου για τη διοργάνωση της « 1^ης ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΠΙΚΩΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ » του Νομού μας, η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Μεσολόγγι από την 1^η έως την 4^η Σεπτεμβρίου 2011

Μια νέα μορφή συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και των Δήμων της Περιφέρειας εγκαινιάστηκε σήμερα στη Ναύπακτο.

Μια νέα μορφή συνεργασίας μεταξύ της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας και των Δήμων της Περιφέρειας εγκαινιάστηκε σήμερα στη Ναύπακτο.

Ο Περιφερειάρχης Απόστολος Κατσιφάρας, συνοδευόμενος από τον Αντιπεριφερειάρχη της Περιφερειακής Ενότητας Αιτωλοακαρνανίας Βασίλη Αντωνόπουλο, τον Αντιπεριφερειάρχη Υποδομών και Περιβάλλοντος Νίκο Υφαντή, τον περιφερειακό σύμβουλο και υπεύθυνο για το ΕΣΠΑ Θανάση Πετρόπουλο καθώς και στελέχη της Διαχειριστικής Αρχής, της Διεύθυνσης Προγραμματισμού και των Τεχνικών Υπηρεσιών της Περιφέρειας, συνεργάστηκαν με το Δήμαρχο Ναυπάκτου Γιάννη Μπουλέ που συνοδεύονταν από στελέχη των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου.

Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας ο Περιφερειάρχης τόνισε, εισαγωγικά, ότι αυτή η νέα μορφή συνεργασίας σχετίζεται με την ανάληψη της αρμοδιότητας του ΕΣΠΑ εκ μέρους της Περιφέρειας και έχει σκοπό την από κοινού, επιτόπια και συγκεκριμένη διερεύνηση της πορείας των έργων που έχουν ήδη ενταχθεί, των προβλημάτων που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν, το βαθμό απορρόφησης των πιστώσεων καθώς επίσης και την αναζήτηση των περιθωρίων για νέες εντάξεις έργων και δράσεων αλλά και την πορεία ωρίμανσης των έργων αυτών.

«Περνάμε σε μια νέα φάση τη συνεργασία μας με τους Δήμους», τόνισε ο Απόστολος Κατσιφάρας και υπογράμμισε: «Βλέπουμε ένα-ένα τα έργα που έχουν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ και τα προβλήματά τους, αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν για νέες εντάξεις. Ταυτόχρονα σε συνεργασία με τους Δήμους προετοιμάζουμε το τριετές αναπτυξιακό πρόγραμμα που πρέπει να έχει συναχθεί έως τον προσεχή Σεπτέμβριο και στο οποίο θα κατευθύνουμε συνδυασμένα τους πόρους μας αλλά και που θα το υλοποιήσουμε από κοινού με τον πρώτο βαθμό της Αυτοδιοίκησης. Ταυτόχρονα αποκαθιστούμε μια οργανική συνεργασία μεταξύ των περιφερειακών και δημοτικών υπηρεσιών προκειμένου να υπάρχει συνεχής και κανονική ροή πληροφόρησης, τόσο για τα μέτρα που «τρέχουν» όσο και για τις προϋποθέσεις επιλεξιμότητας και ένταξης έργων στο ΕΣΠΑ».

Στη συνέχεια ο Δήμαρχος Ναυπάκτου Γιάννης Μπουλές έθεσε μια σειρά από προτεραιότητες του Δήμου που αφορούν το οδικό δίκτυο του ορεινού όγκου του Δήμου σε συνδυασμό με την ανάπτυξη του εναλλακτικού και ορεινού τουρισμού, την ολοκλήρωση της κατασκευής ΧΥΤΑ και την απόκτηση του εξοπλισμού του, θέματα σχολικής στέγης, την αξιοποίηση της Ευηνολίμνης, καθώς και ζητήματα ύδρευσης του Δήμου αλλά και αστικών αναπλάσεων.

Οι ανάγκες αυτές εξετάστηκαν μία προς μία ενώ παράλληλα αναζητήθηκε ο βαθμός ωριμότητας για κάθε μία περίπτωση προκειμένου ο Δήμος να είναι σε θέση σύντομα να υποβάλλει τις δικές του προτάσεις για εντάξεις έργων του στο ΕΣΠΑ Δυτικής Ελλάδας.

Συγκροτήθηκε Επιτροπή Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας

Συγκροτήθηκε κατά την συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου η Επιτροπή Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, ύστερα από εισήγηση του Περιφερειάρχη Απόστολου Κατσιφάρα.

Πρόεδρος της Επιτροπής τίθεται ο Αντιπεριφερειάρχης Υποδομών και Περιβάλλοντος Νίκος Υφαντής και μέλη οι περιφερειακοί σύμβουλοι Γιώργος Παππάς, Γιώργος Τσόγκας, Χρήστος Χριστοδουλόπουλος, Νίκος Γαρουφαλλής, Νίκη Κοκκαλιάρη, Ανδρέας Κελεπούρης και Στάθης Σταθακόπουλος (από την παράταξη της πλειοψηφίας) και Πέτρος Αχιλλεόπουλος, Νίκος Πυλαρινός, Χρήστος Σταυρόπουλος, Βασίλης Χατζηλάμπρου και Κώστας Παπακωνσταντίνου (από τις παρατάξεις της μειοψηφίας).   

Ο Περιφερειάρχης Απόστολος Κατσιφάρας, στην εισήγηση του, αναφέρθηκε εκτενώς στις αποφασιστικές αρμοδιότητες που αποκτά η Επιτροπή. Αρμοδιότητες που μεταβιβάζονται από το Περιφερειακό Συμβούλιο και αφορούν τόσο στη χάραξη πολιτικών προστασίας και ανάδειξης του περιβάλλοντος ή διαχείρισης των φυσικών πόρων όσο και σε ζητήματα διοικητικής και γνωμοδοτικής φύσεως.

Η απόφαση για την σύσταση και την συγκρότηση της Επιτροπής Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων ψηφίστηκε από το σύνολο των παρατάξεων του Περιφερειακού Συμβουλίου, με εξαίρεση τον κ. Δ. Δεσύλλα.

Η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΕΚΡΙΝΕ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

Επιτέλους, σ’αυτή τη χώρα ας μας εξηγήσει κάποιος υπεύθυνα, πότε ένας νόμος είναι συνταγματικός και πότε όχι.

Την απάντηση θα ήτο προτιμότερο να μας την δώσει ο νέος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, που είναι και συνταγματολόγος.

Του συνεργάτη μας Ανδρέα  Μουντούρη

e-mail: a.Moudouris@gmail.com

Κάθε δημοκρατική χώρα έχει απαραίτητα το σύνταγμά της. Τον καταστατικό της χάρτη, ο οποίος περιέχει το σύνολο των βασικών κανόνων, που ορίζουν τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της πολιτείας και της σχέσης της με τους πολίτες της. Δηλαδή το σύνταγμα οριοθετεί ένα πλαίσιο στο οποίο ενσωματώνονται οι βασικές νομικές αρχές που διέπουν τη λειτουργία μιας οργανωμένης πολιτείας, όπως η μορφή του πολιτεύματος και οι βασικές αρχές οργάνωσης των κρατικών εξουσιών, τα όρια των εξουσιών αυτών απέναντι στους πολίτες του κ.α. Υπό αυτή την έννοια το σύνταγμα, ως βασικό νομοθέτημα, περιέχει μόνο τους βασικούς νομικούς όρους της πολιτειακά οργανωμένης κοινωνικής συμβίωσης, δηλαδή εκείνους πάνω στους οποίους υπάρχει ευρύτατη κοινωνική συναίνεση ως προς την αποδοχή και την εγκυρότητά τους. Συνεπώς οι συνταγματικοί κανόνες εκφράζουν γενικές αρχές που για να γίνουν πιο συγκεκριμένοι χρήζουν περαιτέρω επεξεργασίας από τον κοινό νομοθέτη, γι’ αυτό δεν μπορούν να είναι λεπτομερείς, αλλά αντίθετα , γενικοί και συνοπτικά διατυπωμένοι. Κατ’ αυτό τον τρόπο το Σύνταγμα αποτελεί την έκφραση των θεμελιωδών θεσμικών και πολιτικών επιλογών μιας κοινωνίας. Ως θεμελιώδεις οι συνταγματικοί κανόνες αποτελούν τη βάση πάνω στην οποία παράγονται οι υπόλοιποι κανόνες δικαίου. Το ελληνικό σύνταγμα κατατάσσεται παραδοσιακά στα αυστηρά συντάγματα, τα οποία προβλέπουν ειδική και αυστηρή διαδικασία αναθεώρησης. Από το 1975, το άρθρο 110 το προβλέπει αυτό, ενώ κάποια άρθρα του (ο λεγόμενος σκληρός πυρήνας του συντάγματος) δεν μπορούν να υπαχθούν σε αναθεώρηση από το κοινοβούλιο. Αυτό σημαίνει, ότι οι κοινοί νόμοι, σε περίπτωση που αντίκεινται σε συνταγματικές διατάξεις, καθίστανται αυτόματα ανενεργοί, όπως ορίζεται στο άρθρο 93 παρ.4 του ελληνικού συντάγματος. Όμως ο νομοθέτης, όταν νομοθετεί δεν μπορεί πάντα να προβλέψει όλα εκείνα που πρόκειται να συμβούν μέσα από τις σχέσεις μιας κοινωνικής συμβίωσης. Έτσι πολλοί νόμοι κατά την εφαρμογή τους πέραν της ωφέλειας που προσδίδουν στην κοινωνία πολλές φορές δημιουργούν κι ανεπιθύμητες παρενέργειες που ο καθένας μπορεί να τις ερμηνεύσει κατά το <<δοκούν>>.

Ο αρθρογράφος αυτού του κειμένου δεν είναι νομικός, όμως έχει διδαχθεί στο πανεπιστήμιο νομικά, μελέτησε και συνεχίζει να μελετά, ασχολήθηκε συστηματικά περισσότερο από μια εικοσαετία με τα δημόσια έσοδα, τη διοικητική εκτέλεση και το δικαστικό τμήμα της οικονομικής εφορίας Αγρινίου, κι όμως αν τον ρωτήσετε αν γνωρίζει νομικά θα σας πει πως δεν ξέρει τίποτε (εν οίδα ότι ουδέν οίδα). Η νομική επιστήμη είναι από τις πιο δύσκολες και για να γίνει κανείς κοινωνός της χρειάζεται διαρκής μελέτη και συνεχής παρακολούθηση των νέων κανόνων δικαίου που θεσπίζονται. Πάντως είναι σε θέση ο αρθρογράφος να σας πει, έτσι απλά, πώς ένας νόμος είναι συνταγματικός, όταν συμβαδίζει με το δημόσιο συμφέρον, όταν εξυπηρετεί τους σκοπούς και τα συμφέροντά της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Δυστυχώς όμως σ’ αυτή την χώρα έγινε παράδοση πια να την πληρώνουν οι έντιμοι, οι ευσυνείδητοι, οι άξιοι κι εργατικοί. Ενώ εκείνοι που καταλήστευσαν το δημόσιο χρήμα που έφεραν τη διαφθορά και την σήψη στην κοινωνία και στο πολιτικό μας σύστημα έμειναν ανέγγιχτοι, γιατί τυχόν τιμωρία τους θα ήταν αντισυνταγματική, λόγω παραγραφής των αδικημάτων και επειδή προστατεύονται από κάποιους νόμους, όπως είναι ο νόμος <<περί ευθύνης υπουργών>>. Ειλικρινά εξανίσταμαι, όταν ακούω τον Έλληνα Πρωθυπουργό να λέει, πως εκείνος δεν είναι δικαστής για να βάλει κάποιο γαλάζιο ή πράσινο επίορκο στη φυλακή. Και βέβαια ο Πρωθυπουργός δεν είναι δικαστής, όμως είναι η κορυφή της εκτελεστικής εξουσίας, που έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο, είναι η ανώτατη διοικητική αρχή της κεντρικής πολιτικής σκηνής κι έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να ελέγχει τους υπ’ αυτών. Ο δικαστής αλλά και κάθε δημόσιος λειτουργός δεν ενεργεί αυθαίρετα και κατά το δοκούν, λειτουργεί σύμφωνα με το σύνταγμα, τον κανονισμό της υπηρεσίας του, και προκειμένου για δικαστή, σύμφωνα με τους νόμους του κράτους και κυρίως σύμφωνα με την πολιτική και ποινική δικονομία.

Αν αυτό που ζητούν από τον Έλληνα Πρωθυπουργό έπρεπε να το κάνει ο δικαστής κι εκείνος δεν το έκανε, τότε θα έπρεπε ο υπουργός δικαιοσύνης να πιάσει το δικαστή από το αυτί και να τον στείλει σπίτι του. Ο υπουργός έχει την πολιτική ευθύνη κι ο πρωθυπουργός είναι συνυπεύθυνος , γιατί αυτός έχει το αποκλειστικό δικαίωμα της επιλογής και του διορισμού των υπουργών του. Η ολομέλεια, του συμβουλίου της Επικράτειας, η οποία ύστερα, από αλλεπάλληλες διασκέψεις κεκλεισμένων των θυρών, ενέκρινε, τα επαχθή οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης που επιβλήθηκαν σε εφαρμογή των δανειακών συμβάσεων που υπέγραψε η χώρα με την Τρόικα. Αποφάνθηκε το ΣτΕ, ότι τα μέτρα δικαιολογούνται από σοβαρούς λόγους  δημοσίου συμφέροντος, ενόψει της αποφυγής χρεοκοπίας της χώρας και της δεδομένης χρονικής  συγκυρίας και κατά συνέπεια δεν παραβιάζουν ούτε το σύνταγμα ούτε την ΕΣΔΑ. Το Μνημόνιο δυστυχώς είναι ένα αναγκαίο κακό και πρέπει να το λάβουμε πολύ σοβαρά υπ΄όψιν μήπως και μπορέσουμε να αποφύγουμε κι επίσημα τη χρεοκοπία. Υπάρχουν σ’αυτό όροι, που κατά την προσωπική μου άποψη και συνταγματικοί είναι αλλά και το Μνημόνιο να μην υπήρχε, θα έπρεπε οι κυβερνήσεις να τους υλοποιήσουν προκειμένου να αποκατασταθεί το κράτος Δικαίου και το κοινωνικό κράτος και να προχωρήσει η ανάπτυξη της χώρας. Τέτοιοι όροι είναι: Ο περιορισμός στις σπατάλες και στις άσκοπες δαπάνες του δημοσίου, η αξιοποίηση και εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας, σχετική οικονομία σ’όλους τους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Να αναλάβουν περισσότερα βάρη οι έχοντες και κατέχοντες. Να καταργηθούν όλοι οι κρατικοί οργανισμοί που δεν εξυπηρετούν κανέναν σκοπό και δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Να παταχθεί η φοροδιαφυγή και η φοροκλοπή με την έγκαιρη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, με περισσότερα διοικητικά μέτρα και με πιο αυστηρά αναγκαστικά μέτρα. Όμως η επιδρομή στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων δεν προάγουν κανένα δημόσιο συμφέρον, όπως αποφάνθηκε το ΣτΕ και θεωρώ την απόφαση αυτή πρωτίστως άδικη και δευτερευόντως αντισυνταγματική. Η τρόικα ισχυρίζεται, ότι δεν υπάρχει άλλη διέξοδος για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της Ελλάδος. Η λύση όμως αυτή μέσω του αποπληθωρισμού είναι ταυτόχρονα κι ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα που πρέπει να ξεπεραστεί. Και πώς είναι δυνατόν μέσα από πολιτικές συνεχούς μείωσης των εισοδημάτων και αποδιοργάνωσης  της οικονομικής βάσης, να υπάρξουν έσοδα για το κράτος και να μειωθεί το έλλειμμα; Η Αμερική για να αντιμετωπίσει την ύφεση δεν επιβάρυνε τις  επιχειρήσεις, με νέους φόρους, προέβη σε περικοπή στρατιωτικών δαπανών, όμως δεν πείραξε τα εισοδήματα των εργαζομένων.

Προσωπικά πιστεύω ότι το πιο πιθανό είναι να εισαχθεί η ελληνική οικονομία σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης και ελλειμμάτων που δεν οδηγεί πουθενά, εκτός κι αν το νέο κυβερνητικό σχήμα καταφέρει να κάνει κάτι με την ανάπτυξη, γιατί μέχρι τώρα η επενδυτική άπνοια που επικρατεί στη χώρα μας δεν έχει προηγούμενο!

Επίσης η μείωση του <<εφάπαξ>> των συνταξιούχων, ακόμη και εκείνων που περιμένουν δύο και τρία χρόνια στην ουρά για να το πάρουν, είναι τόσο άδικη και τόσο αντισυνταγματική που <<βγάζει μάτια>>.

Ξέρεις τι είναι να περιμένει κάποιος τρία, τέσσερα και πέντε χρόνια στην ουρά να πληρωθεί το <<εφάπαξ>>, που είναι δικά του χρήματα, γιατί του παρακρατήθηκαν προκαταβολικά από το μισθό του, κι αντί να του πληρώσουν και τους τόκους υπερημερίας για την καθυστέρηση στο τέλος να του το μειώνουν κι από πάνω κατά  10- 15%. Τα ταμεία του Δημοσίου και κυρίως το ΤΠΔΥ ήσαν τα πιο  εύρωστα, κι αυτοί που αρνούνται να τα χρηματοδοτήσουν αυτοί τα χρεοκόπησαν. Καταληστεύανε κάθε φορά τα αποθεματικά των ταμείων για να βουλώνουν τις <<μαύρες τρύπες>> του προϋπολογισμού, χωρίς ποτέ να δίνουν λογαριασμό στους εργαζόμενους. Επί κυβέρνησης Σημίτη έπαιξαν τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο, και επί κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή αγόρασαν δομημένα ομόλογα και τα 5,5 δις των αποθεματικών έγιναν 1,5 δις. Είναι ντροπή να την πληρώνουν πάντα οι εργαζόμενοι. Η γενιά των εργαζομένων που βγαίνουν τώρα στην σύνταξη δεν αξίζει αυτής της μεταχείρισης. Είναι μια γενιά που ταλαιπωρήθηκε πολύ στη ζωή της και μόχθησε, για να πληρώνει τους μισθούς και τις συντάξεις όλων εκείνων που έφυγαν από την υπηρεσία όχι με 35 και 37 συντάξιμα χρόνια αλλά άτομα που συνταξιοδοτήθηκαν σε ηλικία 35, 37 και 40 ετών, κι ενώ εργάστηκαν 15 και 20 χρόνια, το Δημόσιο θα τους συνταξιοδοτεί για 40 και 50. Αυτές τις βλακείες των πολιτικών, χάριν του γα………ου κομματισμού, τις πληρώνει σήμερα ο ελληνικός λαός, και αυτοί ακόμη μυαλό δεν βάζουν.

Η γενιά των σημερινών συνταξιούχων, όταν διορίστηκαν βρήκαν στην Υπηρεσία τους αντικείμενα απασχόλησης, γιατί το σύνολο των υπαλλήλων τότε ήταν 140-150.000 και όχι 1.000.000 που είναι σήμερα.

Δεν ανήκουν λοιπόν οι σημερινοί συνταξιούχοι σ’εκείνους τους αργόσχολους, αργόμισθους και πολυθεσίτες που διόρισε ο κ. Πάγκαλος και η παρέα του, για να τα τρώνε όλοι μαζί!

Ο ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΜΥΤΙΚΑ ΚΑΙ… Η ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Άρθρο – Παρέμβαση του ΠΑΝΟΥ Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τον τελευταίο καιρό τις φιλότιμες προσπάθειες του νεοσύστατου “Ναυτικού Ομίλου Μύτικα” και ομολογώ ότι μου έχουν γεννηθεί 2-3 καίριες απορίες και ερωτηματικά. Πέραν του γεγονότος ποιοι και πώς κινούν τα νήματα της υπόθεσης – που έχουν κάθε δικαίωμα ως έλληνες πολίτες – ορισμένα ζητήματα αφ’ ενός πρέπει να διευκρινιστούν και αφ’ ετέρου οι δημότες της ευρύτερης περιοχής, θεωρώ ότι πρέπει να είναι υποψιασμένοι από τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, σχετικά με την τελική τους στόχευση.

Τυχαίνει να είμαι ως εκ της θέσεώς μου ως Αντιπρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Μεσολογγίου, μέλος του Δ.Σ. του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλ/νίας. Στο πρόσφατο Δ.Σ. του Ταμείου στις 21-6-2011 ήρθε πρόταση με την συγκατάθεση του Δήμου και της Τοπικής Κοινότητας Μύτικα (πλην μιας αρνητικής ψήφου) να δοθεί – άκουσον, άκουσον – μια ολόκληρο προβλήτα στο αλιευτικό καταφύγιο Μύτικα, στον “Ναυτικό Όμιλο Μύτικα”! Όπως ήταν φυσικό το σχετικό αίτημα ΑΠΕΡΡΙΦΘΗ και δόθηκαν – όπως και στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Αιτωλ/νίας με έδρα το Αγρίνιο – μόνο 4 θέσεις στη συγκεκριμένη προβλήτα για το “Ναυτικό Όμιλο Μύτικα”. Να επισημάνω εδώ ότι η απόφαση ήταν ΟΜΟΦΩΝΗ από το Δ.Σ. του Λιμενικού Ταμείου. Όπως και προφορικώς έχω εξηγήσει και στον αρμόδιο Αντιδήμαρχο κ. Σπύρο Λύτρα, κάτι τέτοιο, δηλαδή η διαχείριση όλης της προβλήτας από τον “Ναυτικό Όμιλο Μύτικα” ήταν εξ αρχής αδύνατο να δοθεί αφ’ ενός και αφ’ ετέρου θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα στη δομή, λειτουργία αλλά και στη διαχείριση του λιμανιού στο Μύτικα. Θέλω επίσης να τονίσω δημόσια στους κ.κ. του “Ναυτικού Ομίλου Μύτικα” ότι δύο (2) κυρίως ήταν και είναι οι στόχοι τους και γι’ αυτό οφείλουν να αναρωτηθούν όλοι που ζουν σ’ αυτό τον τόπο:

1.     Τυχόν μελλοντική τους “πολιτική” νομιμοποίηση στα τοπικά δρώμενα, με έμμεσο και φαινομενικά “αθώο” τρόπο και

2.     Ο “Ναυτικός Όμιλος Μύτικα” να ΠΟΥΛΑΕΙ θέσεις για λογαριασμό του με αδιαφανείς διαδικασίες και επί της ουσίας να κάνει κουμάντο στο μισό λιμάνι του Μύτικα!

Ως εκ τούτου – δηλώνω ότι σε ό,τι με αφορά – κάτι τέτοιο ΠΟΤΕ από το Λιμενικό Ταμείο δεν πρόκειται να περάσει, όσο θα είμαι μέλος στη Διοίκησή του. Οφείλουν λοιπόν μια απάντηση οι κ.κ. του “Ναυτικού Ομίλου Μύτικα”, διότι καθόσον γνωρίζω όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και παγκοσμίως, οι Όμιλοι αναπτύσσουν τη δραστηριότητά τους έξω από τα Αλιευτικά Καταφύγια και σε δικές τους εγκαταστάσεις.

Τέλος κλείνω με ένα πολύ απλό ερώτημα: Για να γίνει κάποιος μέλος του “Ναυτικού Ομίλου Μύτικα” πρέπει να τον προτείνουν τρία (3) τουλάχιστον από τα ιδρυτικά μέλη! Εδώ μιλάμε για τους Illuminati (πεφωτισμένους), ή για την… Φιλική Εταιρεία των Σκουφά, Ξάνθου και Τσακάλωφ; Για εξηγήστε μας αυτά τα ψιλά γράμματα κύριοι…

Υ.Γ. Κάποιοι, στο πρόσφατο παρελθόν με τις προσφυγές τους στο ΣτΕ για το λιμάνι βύθισαν το κουφάρι του και βιώνουμε αυτή την ασχήμια σαν ένα δρόμο χωρίς επιστροφή. Ας μην ξεχνούν ότι κάποιοι άλλοι έχουν και μνήμη και κρίση. Το θράσος  έχει κοντά ποδάρια…    

Διεπιστημονική συζήτηση από τις στήλες του "Παλμού"

Λ Ο Γ Ο Τ Ε Χ Ν Ι Κ Ε Σ Σ Ε Λ Ι Δ Ε Σ

Η Ποίηση του Γιάννη Ρίτσου χρωματίζει πάντοτε  με έντονες  εικόνες  τη δύσκολη πορεία της ζωής

                                                                                Γράφει  ο Παν. Δρέλλιας

                     «Α ν τ α π ό δ ο σ η»

                                               του Γιάννη  Ρίτσου

Πάλεψε  με τις λέξεις, με το χρόνο, με τα πράγματα.

Έδωσε θέση στην πεταλούδα, στο χαλίκι, στ΄ αλογάκι

της Παναγίας, στους ολονύκτιους στεναγμούς των άστρων,

στη δροσοστάλα που πέφτει απ΄ το ροδόφυλλο,

στ΄ άρρωστο αηδόνι, στις μεγάλες σημαίες, στο γαλάζιο,

στο κόκκινο, στο κίτρινο.

Πλούτισε τον κόσμο με μόχθο κι εγκαρτέρηση.

Σκαλί-σκαλί ανέβηκε την πέτρινη τεράστια σκάλα.

Τώρα, εκεί πάνω, άλλα παράσημα δεν έχει πια,

παρά τα βέλη στα  γυμνά πλευρά του.

(από την  Ανθολογία  ΓΙΑΝΝΗ  ΡΙΤΣΟΥ, επιλογή: Χρύσα  Προκοπάκη,  εκδ. ΚΕΔΡΟΣ,   Αθήνα 2001)

                                 Σύντομες  σκέψεις

        Από τους  σημαντικότερους εκπροσώπους της νεοελληνικής ποίησης  ο Γιάννης  Ρίτσος,  δεν χρειάζεται αναλυτικές  συστάσεις. Το ελληνικό, αλλά και το ευρωπαϊκό-παγκόσμιο  αναγνωστικό κοινό, όσο παρέρχονται τα χρόνια ,τόσο περισσότερο ενθυμείται, μελετά και αποτιμά -στην πραγματική του διάσταση- ένα πολυκύμαντο  έργο που εκτείνεται σε 100 ποιητικές συλλογές, απίστευτα  μεγάλο αριθμό μεμονωμένων ποιημάτων(ανέκδοτων ακόμη), μεταφράσεις, πεζά, ταξιδιωτικά, και μερικά θεατρικά κείμενα.

          Ποιητής που για περίπου 60 χρόνια ταυτίστηκε με τη φωνή της αριστεράς,  εμπνευστής του «Επιτάφιου»(πόνος  της μάνας για το σκοτωμένο παιδί της), επικός δημιουργός  της «Ρωμιοσύνης», υπήρξε λογοτέχνης  που  πολλοί στίχοι του βρέθηκαν(μέσω του Μίκη Θεοδωράκη και άλλων αξιόλογων μουσικών) στα χείλη ολόκληρου του ελληνικού λαού, αφού  τα λόγια του άγγιξαν τα πάθη και τα βάσανα του απλού κόσμου.

          Στο ωραίο ποίημα που παραθέσαμε στην αρχή του μικρού αυτού αφιερώματος, ο Γιάννης Ρίτσος  αναφέρεται στην  ευθύνη του ποιητή να συνδέσει τη γη με τον ουρανό, ως θεματοφύλακας της πνευματικής κληρονομιάς και της ηθικής  παράδοσης. Παρά  τις  μεγάλες δυσκολίες της αγωνιστικής πορείας  και τη θυσιαστήρια συχνά αντίσταση  στους ισχυρούς, η ανάβαση και η παραμονή στη κορυφή συνιστούν  καθαρτήρια δικαίωση της γενναίας πάλης, της   εγκαρτέρησης  και της αισιόδοξης – τελικά- ενατένισης των ανθρώπινων πραγμάτων.

          Σε δύσκολους- αντιποιητικούς- καιρούς   ο Γιάννης  Ρίτσος  με τον   αστείρευτο  ποιητικό του λόγο  διαφυλάσσει υψηλές αξίες και αιώνια ιδανικά, για να εξασφαλιστεί ένα καλύτερο μέλλον  σε όλους τους ανθρώπους της γης.

Παρουσίαση του λευκώματος «ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ» του Γεωργίου Χρ. Κουβέλη

Η Ξηρομερίτικη Εταιρεία Λόγου και Τέχνης και η Αιτωλική Πολιτιστική Εταιρεία  σας προσκαλούν στην παρουσίαση του λευκώματος  «ΜΑΧΑΙΡΑΣ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ-226 Φωτογραφίες» του Γεωργίου Χρ. Κουβέλη την Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011, στις 20:00 μ.μ. στη Στοά του Βιβλίου Πεσματζόγλου 5 και Σταδίου, Αθήνα.

Για το λεύκωμα θα μιλήσουν:

Αναστάσιος Μουμτζόγλου, Πρόεδρος ΕΛ.Ε.Π.Υ.

Θανόπουλος Γεώργιος, Λέκτορας Λαογραφίας Φιλοσοφικής Σχολής Παν. Αθηνών

Βατούγιου Στέλλα, Φιλόλογος – υπ. Διδάκτωρ Φιλολογίας Παν. Αθηνών

Μπάμπης Τσελεπής, Συγγραφέας – Πρόεδρος Ξ.Ε.ΛΟ.Τ.

Την παρουσίαση θα κλείσει ο δημιουργός του φωτογραφικού λευκώματος Γιώργος Κουβέλης.

Συντονιστής: Παναγιώτης Κοντός, Καθηγητής γλωσσολογίας – τ. Προϊστάμενος Γραμματείας Παν. Αθηνών.

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ "ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ" ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ

Το τρίτο σε τέσσερα χρόνια βραβείο περιβαλλοντικής ευαισθησίας ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ, κατέκτησε πριν από λίγες μέρες η ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε., το οποίο και προστίθεται σε αυτά που είχε λάβει για την πλατφόρμα διάσωσης θαλάσσιων θηλαστικών «Κυανή Κοινωνία» το 2008 και την «Αντιστάθμιση Ρύπων CO2 & Οικο-οδήγηση» το 2009.
  Φέτος ήταν το «ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ 2011» για το καλύτερο «Επικοινωνιακό Πρόγραμμα Περιβαλλοντικού Χαρακτήρα» και αφορούσε την εκστρατεία με τίτλο  "ΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΝΕΡΟ ΣΤΟ ΔΙΠΛΑΝΟ". Η συγκεκριμένη εκστρατεία είχε ως αφετηρία την περυσινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος και το αντικείμενό της ήταν η διανομή από τα διόδια της Γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου, χάρτινων ποτηριών επάνω στα οποία μπορούσε να διαβάσει κανείς το εξής κείμενο:
 
«Κάποιοι έχουν την πολυτέλεια να σπαταλούν το νερό που τρέχει από τις βρύσες του σπιτιού τους. Είναι αυτοί που έχουν και νερό και σπίτι και βρύσες (και τουαλέτες όπου καταλήγει το 40% του νερού που σπαταλούν).  Ένας στους πέντε ανθρώπους δεν έχει την πολυτέλεια να πίνει καθαρό νερό. Έξι χιλιάδες παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από ασθένειες που οφείλονται στην έλλειψη καθαρού νερού. Δύο στους τρεις ανθρώπους θα βρεθούν σε στέρηση καθαρού νερού έως το 2025. Η έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό είναι συστατικό φτώχιας. Το νερό είναι συστατικό ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Το νερό ανήκει σε όλους. Η αξιοπρέπεια σε αυτόν που δίνει ένα ποτήρι νερό στο διπλανό».

Μαζί με κάθε χάρτινο ποτήρι, διανεμόταν και μία φιάλη φυσικού μεταλλικού νερού (0,5lt) «ΚΡΙΝΟΣ» που προσέφερε η εταιρεία  «Ι.Κ. Αναστασόπουλος & Υιός Ο.Ε.». Οι δύο εταιρείες της Δυτικής Ελλάδας επιχείρησαν μαζί να αναδείξουν  την κοινωνική σημασία του καθαρού νερού και ακόμη περισσότερο της κοινωνικής αλληλεγγύης, που γίνεται ολοένα και πιο αναγκαία. Η πρωτοτυπία της σύνδεσης οικολογίας και κοινωνικής αλληλεγγύης σε ένα ενιαίο μήνυμα, ήταν αυτή που αποτέλεσε το βασικό κριτήριο βράβευσης.
  Στην εκδήλωση απονομής των βραβείων που έλαβε χώρα στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης, το βραβείο παρέλαβε εκ μέρους της ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. ο κ. Παναγιώτης Παπανικόλας, Αντιπρόεδρος Δ.Σ. & Διευθύνων Σύμβουλος, συνοδευόμενος από τον ιδιοκτήτη και Διευθύνοντα Σύμβουλο της  «Ι.Κ.Αναστασόπουλος & Υιος ΟΕ-ΚΡΙΝΟΣ», κ. Κωνσταντίνο Αναστασόπουλο.   Παραλαμβάνοντας το βραβείο, ο κ. Π. Παπανικόλας δήλωσε: «Τα βραβεία ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ έχουν για μας ιδιαίτερη σημασία, καθώς ήταν - το 2008 - ένα «ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ» το πρώτο βραβείο κοινωνικής υπευθυνότητας που κατακτήσαμε και αυτό που άνοιξε το δρόμο για μία σειρά πολλών άλλων διακρίσεων. Αποτελεί δε για μας δικαίωση, για τον πρόσθετο λόγο ότι επιβεβαιώνει τη συνειδητή επιλογή μας να αναδεικνύουμε την κοινωνική διάσταση σε κάθε είδους δράση εταιρικής ευθύνης. Δεν ξεχνάμε ότι σε μία περίοδο κλιματικής αλλαγής, οφείλουμε να δρούμε ταυτόχρονα και κατά της επιδείνωσης του κοινωνικού κλίματος, επιχειρώντας την ανάσχεση και των δύο».   Ο κ. Κωνσταντίνος Αναστασόπουλος, με τη σειρά του δήλωσε τα εξής: «Ευχαριστώ τη ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. και τα στελέχη της που μας έδωσε την ευκαιρία για μια ανθρώπινη και περιβαλλοντική συνεργασία σε μια δράση που αφορούσε τόσο τον άνθρωπο όσο και το περιβάλλον. Ευχαριστώ τον  οργανισμό ECOCITY για την αναγνώριση των προσπαθειών μας καθώς και τα 5 παιδιά μου, την τρίτη γενιά που αναλαμβάνει ενεργή δράση στην εταιρεία μας, και μας  δίνει μια φρέσκια πνοή. Οι εταιρείες ΠΡΕΠΕΙ να σκεφτόμαστε το ταυτόχρονα κοινωνία και περιβάλλον».
Υποστήριξη στην έρευνα για το καθαρό νερό

Στην ίδια οπτική, η ΓΕΦΥΡΑ Α.Ε. και παράλληλα με την εκστρατεία υποστήριξε την έρευνα που διεξάγει το ενδοπανεπιστημιακό δίκτυο του Πανεπιστημίου Πατρών ΒΙΟΜΕΤ, τα ανησυχητικά αποτελέσματα της οποίας έγιναν αντικείμενο παρουσίασης στο πλαίσιο της ανοικτής ημερίδας «Υδάτινοι αποδέκτες & Δημόσια Υγεία». Όπως δείχνουν οι σχετικές μελέτες, οι κλιματικές αλλαγές που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια έχουν επιπτώσεις στη μετάδοση ασθενειών στις οποίες περιλαμβάνονται και αυτές που μεταδίδονται με το νερό ή τον αέρα. Μετά το 1960 έχουν αυξηθεί τα περιστατικά ρύπανσης του περιβάλλοντος από παθογόνους μικροοργανισμούς, οργανικά απόβλητα, ανόργανα χημικά, φυτικά θρεπτικά συστατικά, και ραδιενεργά συστατικά. Οι συνηθισμένες ασθένειες που μεταδίδονται στον άνθρωπο μέσω ρυπασμένου από βακτήρια πόσιμου νερού είναι: (α) τυφοειδής πυρετός, (β) χολέρα, (γ) βακτηριακή δυσεντερία, και (δ) εντερίτιδα. Πόσιμο νερό που έχει ρυπανθεί από ιούς είναι η αιτία των ασθενειών (α) λοιμώδους ηπατίτιδας που προκαλεί απώλεια όρεξης, κοιλιακούς πόνους, ίκτερο, πονοκέφαλο, και πυρετό, και (β) πολιομυελίτιδας που προκαλεί ναυτία, εμετό, πονοκέφαλο, καταρροή, και δυσκαμψία του λαιμού.

ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ Η΄ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ

Και ξαφνικά δημοψήφισμα! Από την αναζητούμενη εθνική συναίνεση αιφνιδίως στην Εθνική περιπέτεια. Όχι γιατί το δημοψήφισμα συνιστά δυσάρεστο προάγγελο, απεναντίας ως υπέρτατος θεσμός της άμεσης δημοκρατίας, προβλέπεται άλλωστε και στο Σύνταγμα μας, επ΄ουδενί επιτρέπεται να ευτελίζεται και να επισείεται ως εκβιαστική διαδικασία επιβολής δυσβάστακτων δημοσιονομικών αντιλαϊκών μέτρων. Το Σύνταγμα μας, για όσους ακόμα πιστεύουν πως είναι αναγκαίος καταστατικός χάρτης της χώρας, στο άρθρο 44 παρ.2 ορίζει πως, δημοψήφισμα προκηρύσσεται για κρίσιμα εθνικά θέματα ή για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα –εκτός από το δημοσιονομικά –και πως στην ψηφιζόμενη πρόταση πρέπει να προσδιορίζεται με σαφήνεια το ερώτημα ή τα ερωτήματα στα οποία θα απαντήσει ο λαός. Τα όσα ακούστηκαν μέχρι σήμερα, τόσο από τον Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών, όσο και από συνεργάτες του Πρωθυπουργού, πως και ο κ. Παπανδρέου αναφέρθηκε στο ενδεχόμενο δημοψηφίσματος  κατά τη συνεδρίαση (23-5-2011) Υπουργικού Συμβουλίου και μάλιστα με τα ερωτήματα: Διάσωση με μεγάλο κόστος  ή χρεοκοπία, ευρώ ή δραχμή, μέσα ή έξω από την Ευρώπη, συνιστούν επικίνδυνη παιδαριώδη αφέλεια. Αλήθεια τι περιμένουν να απαντήσει ο λαός, σε παρόμοια ερωτήματα; ΟΧΙ, μα αυτό συνιστά χρεοκοπία! ΝΑΙ, μα και αυτό συνιστά κοινωνική χρεοκοπία! Δεν αντιλαμβάνονται οι επαΐοντες πως με τέτοιες μεθοδεύσεις και πολιτικές  οδηγούν την Ελληνική Οικονομία σε ολοσχερή κατάρρευση και τη χώρα σε Εθνική περιπέτεια; Ακόμα δεν αντελήφθηκαν οι Κυβερνώντες πως το μείζον πρόβλημα δεν είναι πλέον μόνο τα ελλείμματα  και το Δημόσιο χρέος αλλά η καταστροφική εφαρμογή του μνημονίου και προπαντώς οι απαράδεκτοι και οι αποικιοκρατικοί όροι της δανειακής σύμβασης. Η συνταγή που μας δόθηκε είναι λάθος και το φάρμακο έχει ολέθριες παρενέργειες. Έχει υποθηκευθεί η Κρατική και Δημόσια περιουσία. Έχει καταργηθεί η Κρατική ασυλία.  Έχει κατασυκοφαντηθεί η Ελληνική Οικονομία. Έχουν απαξιωθεί τα πάντα και έχει πληγεί ανεπανόρθωτα η Εθνική αξιοπρέπεια. Το παιχνίδι το καθορίσουν πλέον οι δανειστές και οι κερδοσκόποι. Αυτοί αποφασίζουν πλέον σε ποιο χρόνο θα προτείνουν επιμήκυνση, αναδιάρθρωση, αναδιάταξη, όπως αποφασίσουν και τώρα για ποια μέτρα θα επιβληθούν, πότε και ποιες ιδιωτικοποιήσεις θα γίνουν, πότε και πόσο θα ανέβουν τα sprend και τα CDS. Οι «ερωτοτροπίες»του Πρωθυπουργού με τα δημοψηφίσματα έπρεπε να εκδηλωθούν τότε που ο κ. Παπανδρέου υπέγραφε το καταστροφικό για τη χώρα μνημόνιο. Τώρα είναι αργά το πουλάκι πέταξε! Στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα των 28 δις που προτείνει η Τροΐκα και προσυπογράφει το Υπουργικό Συμβούλιο δεν μπορεί να υπάρξει καμία συμφωνία κορυφής, για τον απλούστατο λόγο, ότι δεν συναινεί ο λαός!

Εδώ και δέκα εννέα μήνες ο λαός, παρά τα επώδυνα οικονομικά, κοινωνικά, ασφαλιστικά, εργασιακά μέτρα, επέδειξε πρωτοφανή στα πολιτικά χρονικά, ανοχή και συναίνεση και ως αντάλλαγμα, η σοσιαλιστική κυβέρνηση, επιδιώκει με συμφωνίες κορυφής ή εκβιαστικά δημοψηφίσματα να επιβάλλει  νέες αβάσταχτες επιβαρύνσεις. Η νεόκοπη διαπίστωση του Πρωθυπουργού, όπως διατυπώθηκε σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα  ΕΘΝΟΣ «… πως αν δεν πάρουμε την πέμπτη  δόση δανείου θα χρεωκοπήσουμε…» τον απογυμνώνει από κάθε δυνατότητα επιβολής νέων μέτρων, γιατί, μέχρι τώρα διαβεβαίωνε με πανηγυρικούς τόνους, πως οι θυσίες του ελληνικού λαού πιάνουν τόπο και πως το δεύτερο εξάμηνο του 2011, άντε το πολύ το 2012, η οικονομία μας θα έχει θετικό πρόσημο και η χώρα θα βγει στις αγορές. Πότε τέλος πάντων λεγόταν η αλήθεια τότε ή τώρα;

Τα μέχρι τώρα ολέθρια λάθη της η Κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται να τα φορτώνει ως αβασάνιστες πολιτικές ούτε στην κοινωνία, ούτε και στην προηγούμενη Κυβέρνηση Καραμανλή. Παρέλαβε ένα υψηλό έλλειμμα και χρέος, όχι όμως και την χώρα υπό πτώχευση.

Εάν ο κ. Παπανδρέου φοβάται αυτό το ενδεχόμενο ας αναζητήσει τους υπευθύνους στο κόμμα του και στην Κυβέρνησή του. Απ΄αυτούς και τους προθύμους του μνημονίου, να ζητήσει συναίνεση και συνευθύνη, γιατί αντί να μας σώσουν μας βούλιαξαν.

Με ανομολόγητα εκβιαστικά διλήμματα χρεοκοπίας και αναιτιολόγητα δημοψηφίσματα, ο λαός ούτε εκβιάζεται, ούτε πείθεται. Την ανικανότητα  της Κυβέρνησης να ανταποκριθεί στις βουβές ενυπόγραφες δεσμεύσεις της απέναντι στην Τροΐκα, που κατά κοινή ομολογία συνιστούν βαρβαρότητα και τρομώδη σενάρια, κανένα δημοψήφισμα δεν μπορεί να επικυρώσει. Το Εθνικό χρέος της Κυβέρνησης και η καθολική απαίτηση του χειμαζόμενου Ελληνικού λαού είναι, να συγκροτηθεί πάραυτα μια Εθνική Επιτροπή με καταξιωμένους Έλληνες επιστήμονες, τεχνοκράτες και πολιτικούς προκειμένου να γίνει καταγραφή των ελλειμμάτων και του Δημοσίου χρέους (χρόνος γέννησης, διαμόρφωσης, χρόνος αποπληρωμής) και να συνταχθεί ένα ενιαίο Εθνικό στοχοποιημένο και κοστολογημένο πρόγραμμα ανάπτυξης, φορολογίας, αποκρατικοποιήσεων, επενδύσεων, αξιοποίησης πλουτοπαραγωγικών πηγών και Δημόσιας Περιουσίας, αλλαγών στη Δημόσια Διοίκηση και κωδικοποίηση νόμων. Αυτό το πρόγραμμα με την εγγύηση και χρηματοδότηση της Ε.Ε. θα εξασφαλίσει την αποπληρωμή των χρεών, της ανάπτυξης της χώρας και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.

Τα δημοψηφίσματα και τα Τροϊκανά μεσοπρόθεσμα προγράμματα δεν αποτελούν λύσεις Εθνικής αξιοπρέπειας. Εάν η Κυβέρνηση Παπανδρέου δεν κατάλαβε  ακόμα το βάθος και την έκταση του προβλήματος της χώρας και της κρίσης, το φρονιμότερο και δημοκρατικότερο είναι να δώσουν την ευκαιρία στο λαό να τους απαλλάξει από τις καταστροφικές αυτοδεσμεύσεις τους.

Απόστολος Κωστόπουλος

Οικονομολόγος-Νομικός

Πρώην Βουλευτής ΝΔ