Του συνεργάτη μας ΜΟΥΝΤΟΥΡΗ ΑΝΔΡΕΑ
e-mail : a.moudouris@gmail.com
Η ανακοίνωση του συνδυασμού «Το μέλλον είναι τώρα », που έγινε δια του εκπροσώπου του κ. Νίκου Μουρκούση, προκειμένου να αποσυρθεί το Προεδρικό Διάταγμα για την ίδρυση Εφετείου στο Αγρίνιο, είναι εντελώς άσκοπη αλλά και άδικη. Ο κ. Μουρκούσης καλεί την δημοτικά αρχή να συσπειρώσει όλους τους φορείς κι όλες τις κοινωνικές δυνάμεις, εντός και εκτός των ορίων του Δήμου, σε μια πανστρατιά διεκδίκησης του δικαίου και της κοινής λογικής, για την επανίδρυση του Εφετείου στην φυσική κοιτίδα του, το Μεσολόγγι. Επίσης, ο κ. Μουρκούσης ισχυρίζεται, ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης, υποτιμώντας και παραγνωρίζοντας την ιστορία και την συμβολή της Ιερής Πόλης της Ελευθερίας, του Μεσολογγίου, στην αναγέννηση και απελευθέρωση του Ελληνικού Έθνους αλλά και την δικαστική παράδοση, αφού εδώ λειτουργούσε Εφετείο ακόμη και τα χρόνια της πολιορκίας μέχρι την Έξοδο, προωθεί ένα απαράδεκτο Προεδρικό Διάταγμα.
Νομίζω, ότι ο κ. Μουρκούσης ματαιοπονεί και το χειρότερο, κάνει μεγάλο κακό στην ανάπτυξη της Αιτωλ/νίας. Οι τοπικιστικοί ανταγωνισμοί, πρέπει να το καταλάβουμε, ότι μπλοκάρουν το γενικό συμφέρον της περιοχής μας, και διευκολύνουν το έργο των κυβερνώντων, που συνήθως τους βολεύει η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε ». Έπειτα τα επιχειρήματα που επικαλείται ο κύριος Μουρκούσης δεν έχουν απολύτως κανένα ουσιαστικό και πρακτικό ενδιαφέρον παρά μόνον φιλολογικό.
Η ηρωική θυσία των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» είναι ένα γεγονός υψίστης εθνικής σημασίας και δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να γίνεται από ορισμένους μέσο εκμετάλλευσης τοπικιστικών κι άλλων μικροσυμφερόντων. Άλλωστε στο Μεσολόγγι δεν πολέμησαν μόνο Μεσολογγίτες. Οι πρώτοι των ηρώων, όπως ο Μακρής, οι Ντοβαίοι, ο Μπότσαρης, ο Στάϊκος, ο Τζαβέλας και πολλοί άλλοι ήσαν Μακρυνειώτες, Σουλιώτες, Ξηρομερίτες, Αγρινιώτες και Βαλτινοί.
Κι αν στα χρόνια της Εξόδου λειτουργούσε Εφετείο στο Μεσολόγγι, όπως ισχυρίζεται ο κ. Μουρκούσης, καλώς λειτουργούσε, γιατί το Μεσολόγγι, πριν και μετά την επανάσταση, ήταν το αστικό και εμπορικό κέντρο της δυτικής Ελλάδας, ενώ το Αγρίνιο τότε ήταν απλά ένα μικρό βλαχοχώρι με πληθυσμό περίπου τους χίλιους κατοίκους. Όσο για το Λεκανοπέδιο που περιλαμβάνει σήμερα τις τέσσαρες λίμνες, την Μακρυνεία, την Τριχωνίδα και μέρος του Ξηρόμερου και του Βάλτου, τότε, ήταν ένα εκτεταμένο τέλμα με μικρούς υπανάπτυκτους οικισμούς διασκορπισμένους ολόγυρα στα βουνά. Να φανταστείτε, η Μακρυνεία είχε τότε καλύτερη πρόσβαση στο Μεσολόγγι παρά στο Αγρίνιο.
Σήμερα, όμως έχουν αλλάξει πολλά από τότε. Είναι καιρός λοιπόν ν’ αλλάξουμε κι εμείς. Μιλάτε κ. Μουρκούση για διεκδίκηση του δικαίου και της κοινής λογικής. Τι λέει το δίκαιο και η κοινή λογική κ. Μουρκούση ; Να αγνοήσουν μια πόλη με πληθυσμό 120.000 κατοίκων και να ικανοποιήσουν το αίτημα μιας άλλης πόλης των 12.000 κατοίκων ;
Το Μεσολόγγι έχει τεράστιες δυνατότητες και πλεονεκτήματα γι’ ανάπτυξη, ας φροντίσει να διεκδικήσει όλα εκείνα που δικαιούται και του ανήκουν και να μην αποτελεί τροχοπέδη στις διεκδικήσεις σε μια από τις δέκα μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μας.
Έπειτα δεν πρέπει ν’ αγνοούμε τη στρατηγική θέση της πόλης του Αγρινίου. Βρίσκεται σχεδόν στο κέντρο του νομού, κι αυτό αποτελεί πλεονέκτημα για μια πόλη που στη νέα περιφέρεια προορίζεται να είναι το διοικητικό και εμπορικό της κέντρο. Και για να τελειώνω, αν δεν σας έχω πείσει, σκεφτείτε, αν στην Αιτωλ/νία γινόταν δημοψήφισμα, για την πόλη, που θα έπρεπε να ιδρυθεί το Εφετείο, περισσότεροι του 80% θα ψήφιζε το Αγρίνιο, κι αυτό το γνωρίζετε πολύ καλά. Δεν είναι λοιπόν λογικό και δίκαιο να σεβαστούμε την πλειοψηφία ;
