Από την Ουτοπία στον ακραίο φιλελευθερισμό

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

«Για Παλλαϊκή Δράση ενάντια στο κατοχικό μνημόνιο»

Από την Ουτοπία στον ακραίο φιλελευθερισμό

«Σχετικά με τις συγχωνεύσεις – καταργήσεις σχολείων»

Οι δημόσιες τοποθετήσεις μας για τις δραματικές επιπτώσεις που έρχονταν στην Εκπαίδευση είναι γνωστές. Το μνημόνιο και ο «Καλλικράτης» όμως στην Παιδεία ξεπέρασαν δυστυχώς και τις δικές μας εκτιμήσεις. Οι κομματάνθρωποι συνδικαλιστές όλων των αποχρώσεων, με τη δύναμη της δικής σας ψήφου και κατ΄ εντολή των κομμάτων τους, απαξίωναν τις πολιτικές μας θέσεις ως γραφικές κινδυνολογίες και ως αδύνατη πραγμάτωση κάποιων ακραίων σεναρίων. «Αυτά δεν γίνονται», δήλωναν. Σήμερα όμως όλοι μας είμαστε αντιμέτωποι με τον ακραίο, αδίστακτο φιλελευθερισμό.

Το  υπουργείο Παιδείας αναμένεται να αποφασίσει για την κατάργηση ή τη συγχώνευση σχολείων και στην Αιτωλ/νία (τι λέει η διοίκηση;). Είχαμε γράψει πριν την λεγόμενη κρίση ότι στο νομό είναι ζήτημα να μείνουν 10 Λύκεια, τώρα το σενάριο αυτό μοιάζει με το πραγματικό. Αν πάρουμε υπόψη την συνδικαλιστική ανυδρία και ένοχη συνθηκολόγηση αλλά και την αδιαφορία του κάθε ενός από εμάς, φαίνετε ότι η κ. Υπουργός θα βάλει βαθιά το «μαχαίρι»! Δεν ξέρουμε αν με το κλείσιμο των σχολείων θα ξεπηδήσουν φυλακές και νέες θέσεις εργασίας για φύλακες, σίγουρα όμως πολλά δεινά θα γεννηθούν.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται παραπλανητικό το σύνθημα της κας. Διαμαντοπούλου «πρώτα ο μαθητής». Αφού κατάργησε την πρόσθετη διδακτική στήριξη και την ενισχυτική διδασκαλία, αφού μείωσε δραματικά τα λειτουργικά έξοδα στις σχολικές επιτροπές, αφού χάθηκαν δεκάδες χιλιάδες ώρες από το μη επαρκή και έγκαιρο διορισμό εκπαιδευτικών, αφού διαλύει τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών (ωρομίσθιοι, αναπληρωτές ΕΣΠΑ), αφού καταργεί ουσιαστικά τα αθλητικά σχολεία εν μια νυκτί, αφού προτίθεται να καταργήσει τα μουσικά, αφού καταργεί την τεχνική εκπαίδευση και τη δωρεάν διανομή βιβλίων στους μαθητές, έφτασε η ώρα να κλείσουν και τα σχολεία προς όφελος του μαθητή!

Ας μη γελιόμαστε. Οι καταργήσεις των σχολικών μονάδων θα έχουν σημαντικές αρνητικές συνέπειες. Πηγαίνουμε για όριο τους 30+ μαθητές ανά τμήμα – κατά δήλωση του υπουργείου (αυτό κι αν είναι παιδαγωγικό κριτήριο), για να θυμηθούμε το παλιό καιρό. Θα ερημώσουν χωριά, θα μαραζώσουν οι μικρές τοπικές κοινωνίες και θα αυξηθεί η μαθητική διαρροή (ήδη ο νομός Αιτωλ/νίας είναι στους πρώτους στη μαθητική διαρροή, σύμφωνα με έρευνα του ίδιου του υπουργείου το 2007). Οι μεγάλες αποστάσεις - μετακινήσεις των μαθητών θα λειτουργούν αποτρεπτικά στο να εγγράφονται στη Β΄/θμια εκπ/ση και όσοι συνεχίζουν θα έχουν τεράστιες δυσκολίες.

Θα υπάρξει μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες των μαθητών που προέρχονται από κοινωνικά, οικονομικά και μορφωτικά επιβαρυμένα στρώματα. Και να μην λησμονούμε το άθλιο οδικό δίκτυο και τις ιδιαίτερες κλιματολογικές κ.α. συνθήκες στις περισσότερες περιοχές του νομού μας.

Εκτός των καταργήσεων αναμένονται και προσπάθειες συγχωνεύσεων με γιγάντια σχολεία στις πόλεις, δώρο στους ιδιώτες. Σχολεία στα οποία ακόμα κι αν περισσεύουν οι υποδομές, πράγμα αδύνατο, θα λείπουν οι ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ μαθητών και εκπαιδευτικών και μεταξύ εκπαιδευτικών στο σύνολό τους Στοιχεία απαραίτητα για μια ομαλή παιδαγωγική προσέγγιση και αποτελεσματικότητα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Καμία άλλωστε σύγχρονη μέθοδος διδασκαλίας δεν αναφέρεται σε απρόσωπα σχολεία μαμούθ, με τάξεις των 30+ παιδιών, όπως αναχρονιστικά διατυμπανίζουν η υπουργός Παιδείας και οι άσχετοι, κρατικοδίαιτοι αυλοκόλακές της.

Πρόκειται για μια ξεκάθαρα ταξική πολιτική, εναρμονισμένη στα πλαίσια του μνημονίου και του Καλλικράτη. Η κυβέρνηση, όπως ακριβώς και στο νόμο «αναβάθμιση του ρόλου του εκπαιδευτικού», δείχνει ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μειώσει το κόστος ανεξάρτητα από την υποβάθμιση της ποιότητας (στόχος της η μείωση των μόνιμων εκπαιδευτικών σε 4-5 χρόνια κατά 20%), πιστή στη λογική του φθηνού σχολείου που απαιτούν οι πιστωτές, αδιαφορώντας πλήρως για τις επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Χρειάζεται όλοι να κατανοήσουμε ότι αυτή η πολιτική θα φορτώσει ακόμα περισσότερα βάρη στις πλάτες των γονέων, όταν σήμερα το φάσμα της φτώχιας πλανάτε σε μεγάλο ποσοστό οικογενειών. Δεν μπορεί να σωθεί κανένας μόνος του πλέον. Θα κριθούμε όλοι σε αυτή τη μάχη. Δεν είναι μόνο ευθύνη των εκπαιδευτικών αλλά και των τοπικών κοινωνιών να αντισταθούμε σε αυτή τη λαίλαπα.

Καλούμε:

Τους συναδέλφους διευθυντές να μην συναινέσουν με κανέναν τρόπο στην κατάργηση-συγχώνευση της σχολικής τους μονάδας.

Τους Συλλόγους των διδασκόντων να αρνηθούν να γίνουν μέρος της πολιτικής τους που καταργεί τη δημόσια εκπαίδευση και εκθεμελιώνει τα ιερά και τα όσια του κλάδου μας.

Την Α’ και Β΄ΕΛΜΕ του νομού σε συντονισμό, μαζί με τους αδιόριστους και τους εργαζόμενους, τους ανέργους και όλο το λαό σε ένα παλλαϊκό μέτωπο απόκρουσης των Θατσερικών μέτρων στην εκπαίδευση του ΔΝΤ και της κυβέρνησης και όσων τα στηρίζουν.

Σε κάθε περίπτωση που δεν θα υπάρξει αυτός ο συντονισμός που κρίνεται αναγκαίος τοπικά, παίρνουμε εμείς αυτή τη πρωτοβουλία μαζί και με άλλους εργαζομένους για το ξεκίνημα ενός νέου κέντρου εργατικής και κοινωνικής πολιτικής που να δίνει απαντήσεις με κινηματικούς όρους σε όλα αυτά που φτιάχνει η εξουσία για μας χωρίς εμάς.

Αγρίνιο, 24 Γενάρη 2011

Ρ.Α.Σ.

«Λεωφορείον ο Πόθος»

Μετά από τη θριαμβευτική επιτυχία που γνώρισε στην Πάτρα, στο Θέατρο «Απόλλων», το «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τέννεση Ουΐλλιαμς, κάνει μια στάση στο Αγρίνιο, για πέντε παραστάσεις, στο Δημοτικό Θέατρο Αγρινίου από Τετάρτη 26 έως και Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011 στις 9.00 κάθε βράδυ.

Το «Λεωφορείον ο Πόθος» είναι ίσως το σημαντικότερο έργο του αμερικανού συγγραφέα. Γραμμένο το 1947 καταγράφει την ιστορία μιας ξεπεσμένης αριστοκράτισσας από τον νότο, της Μπλανς Ντυμπουά, που έχοντας χάσει τα πάντα προσπαθεί να βρει καταφύγιο στο σπίτι της αδερφής της , της μόνης συγγενούς που της απέμεινε. Είναι όμως άτυχη γιατί όντας διαφορετική, ευάλωτη, ευαίσθητη και εύθραυστη γίνεται θύμα μιας κοινωνίας που καταβροχθίζει κάθε τι το διαφορετικό.

Έργο αδυσώπητα σκληρό, το έργο κατατάσσεται στον ποιητικό ρεαλισμό. Η παράσταση προσπαθεί με απλό τρόπο να τονίσει πως το έργο αυτό μας αφορά, ιδιαίτερα σήμερα, όπου η σκληρή μας κοινωνία εξαφανίζει τους αδύνατους και τους διαφορετικούς.

Το έργο ανεβαίνει σε μετάφραση  Ερρίκου Μπελιέ, σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαϊδη

σκηνικά-κοστούμια Γιάννη Μετζικώφ , επιμέλεια κίνησης Μαργαρίτας Βαρλάμου και Δημήτρη Μόσχου, φωτισμούς Νίκου Σωτηρόπουλου , μουσική  επιμέλεια  Γιώργου Μπουρδόπουλου. Βοηθός σκηνοθέτη Θωμάς Γκαγκάς

Παίζουν οι ηθοποιοί (με σειρά εμφάνισης) Ζαχαρούλα Κληματσάκη,   Μαργαρίτα Βαρλάμου,  Δημήτρης Μόσχος,  Κωνσταντίνος Φάμης, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Ιωσήφ Ιωσηφίδης,  Ηλέκτρα Νικολούζου,  Κάτια Γέρου,  Γιάννης Κοτσαρίνης, Θωμάς Γκαγκάς

Ας σημειωθεί πως την παράσταση συνοδεύει ένα «ζωντανό» σαξόφωνο. 

Παραγωγή  του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πατρών

Τιμές Εισιτηρίων : Ενήλικες 15 €

Φοιτητικά - Μαθητικά : 10 €

Εισιτήρια προπωλούνται στο ταμείο του Δημοτικού Θεάτρου

Ώρες ταμείου 11.00 -13.00 & 18.00 – 21.00, τηλ. ταμείου 26410-56135

Χορηγοί Επικοινωνίας:

ΑΧΕΛΩΟΣ T.V., ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΗ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΤΑ ΝΕΑ ΤΗΣ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ,

ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ, ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, ΓΕΓΟΝΟΣ, ΕΒΔΟΜΑΔΑ, ΜΑΧΗΤΗΣ, ΝΕΟΙ  ΚΑΙΡΟΙ, ΠΑΛΜΟΣ, ΠΟΛΙΤΕΙΑ, AGRINIOPRESS

ΑΕΡΑΣ F.M., ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ, ΑΝΤΕΝΝΑ STAR, ΔΥΤΙΚΑ  FM

Από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕ Ο Κ. ΡΟΚΟΣ

ΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Δ, Ε. ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΥ ΤΜ/ΤΟΣ Τ.Ε.Ε. ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣ

ΘΕΜΑ: ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΜΕΝΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ «ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΑΜΟΙΒΗΣ» ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Το επάγγελμα του Μηχανικού οιασδήποτε ειδικότητας (αρχιτέκτονας,  πολιτικός,  ηλεκτρολόγος,

Κάθε Μηχανικός έχοντας την απαραίτητη επιστημονική επάρκεια, άρα και τα αντίστοιχα επαγγελματικά δικαιώματα, μπορεί να ασκήσει αυτά ανεμπόδιστα και χωρίς όρους οπουδήποτε στην χώρα. Το αυτό ισχύει και για οποιοδήποτε Μηχανικό προερχόμενο από χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με σαφήνεια λοιπόν και προς απομάκρυνση της (ύποπτης;) σύγχυσης που καλλιεργείται στην κοινή γνώμη, πρέπει να γίνει γνωστό ότι, το επάγγελμα του μηχανικού δεν αποτελεί «κλειστό επάγγελμα».

Ως προς τις ελάχιστες αμοιβές οι οποίες ισχύουν για μεγάλο μέρος των εργασιών του Μηχανικού (όχι για όλες), είναι επίσης σαφές ότι αυτές δεν σηματοδοτούν με κανένα τρόπο ύπαρξη «κλειστού» επαγγέλματος.

Η επιχειρούμενη κατάργηση της ελάχιστης αμοιβής στις εργασίες του Μηχανικού (μελέτες-επιβλέψεις), προσδοκά μέσω της αύξησης της ανταγωνιστικότητας, στην μείωση του κόστους αυτών. Πρόκειται για εντελώς λανθασμένη λογική, στην οποία το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας είναι αντίθετο, προειδοποιώντας για το μόνο αποτέλεσμα που αυτή θα επιφέρει, δηλαδή την υποβάθμιση της ποιότητας του παραγόμενου έργου.

Η προσδοκώμενη επίτευξη μείωσης του κόστους μέσω της κατάργησης των ελαχίστων αμοιβών (αύξηση ανταγωνιστικότητας), αποτελεί ουτοπία, καθώς:

I.  Η μελέτη-επίβλεψη ενός έργου αποτελεί το 5%-7% του κόστους του έργου και μέσω του μέτρου προσδοκάται  (το  ανώτερο),   μείωση  20%   επί   των   αμοιβών   Μελέτης-Επίβλεψης.   Δηλαδή πρόκειται στην καλύτερη περίπτωση για μείωση κατά 1% του ολικού κόστους του έργου.

II.  Η προσδοκώμενη (έστω και μικρή) μείωση δεν είναι δυνατόν να υπάρξει, καθώς ως γνωστόν ο ανταγωνισμός ήδη λαμβάνει χώρα με την μορφή εκπτώσεων επί της ελάχιστης αμοιβής.

III.  Η απουσία της ελάχιστης αμοιβής θα δημιουργήσει περιβάλλον ανταγωνιστικότητας, χωρίς κανέναν   έστω   και   ενδεικτικό   κανόνα,   με   άμεσο   αποτέλεσμα   να   υπάρξει   αναπόφευκτη υποβάθμιση της ποιότητας του παραγόμενου έργου.

IV.  Σήμερα η ύπαρξη της ελάχιστης αμοιβής αποτελεί χρήσιμο βοήθημα και για τον εργοδότη, καθώς μεγάλη ή αναιτιολόγητη έκπτωση επί αυτής, προειδοποιεί για ενδεχόμενη κακή ποιότητα του παραγόμενου έργου και προφυλάσσει από επισφαλείς συμφωνίες.

V.    Τέλος   πρέπει   να   σημειωθεί   ότι   «ελάχιστες   αμοιβές»   είτε   υπολογιζόμενες   επί   του προϋπολογισμού  του έργου,   είτε με άλλο  αλγόριθμο,   εφαρμόζονται  σε  πολλές χώρες  της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανάμεσα σε αυτές και η Γερμανία.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΚΟΣ

ΤΕΧΝΙΚΟ            ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ      ΕΛΛΑΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Τηλ.: 210.33,13.581-3 ΦΑΞ: 210.32.22.504

Νέα Διεύθυνση: Νίκης 4,1Ο2 48 Αθήνα

Αθήνα, 22  Δεκεμβρίου 2Ο1Ο Αρ. Πρωτ.:   3 6 /36

Προς:    τους Βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου Μέγαρο Βουλής 100 21 Αθήνα

Θέμα:    Θεσμικό πλαίσιο άσκησης του

επαγγέλματος του Μηχανικού - Κώδικας Αμοιβών

-Αξιότιμε κύριε Βουλευτά,

Εν όψει της κατάθεσης του σχεδίου Νόμου από το Υπουργείο Οικονομικών για τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα» στις αρχές του 2011, σας αποστέλλουμε συνημμένα τη Μελέτη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, αναφορικά με το θεσμικό πλαίσιο άσκησης του επαγγέλματος του μηχανικού, τον κώδικα αμοιβών και την υπάρχουσα κατάσταση στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Από τη Μελέτη μας αλλά και από τα συμπεράσματα της Διεθνούς Συνάντησης που διοργανώσαμε στην Αθήνα, τα οποία και σας επισυνάπτουμε, τεκμαίρεται ότι η διατήρηση του Κώδικα Αμοιβών των μηχανικών αποτελεί αναγκαιότητα ύψιστης σημασίας τόσο για την εξασφάλιση της ποιότητας των κατασκευών στη Χώρα μας όσο και για την προάσπιση του υγιούς ανταγωνισμού, αλλά και του Δημοσίου συμφέροντος.

Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αποδέχεται την ύπαρξη των ελάχιστων αμοιβών μηχανικών και δικηγόρων. Εννέα στις δέκα χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν μηχανισμό καθορισμού τους. Σε μια από τις τέσσερις είναι δεσμευτικός- στις υπόλοιπες, το πλέγμα προδιαγραφών, κανονισμών και ελέγχων που είναι υποχρεωτικά, οδηγούν εν γένει σε πολύ υψηλότερες αμοιβές.

Δεν υπάρχει καμιά πρόσφατη μελέτη σε σχέση με τις επιπτώσεις του «ανοίγματος» του επαγγέλματος του μηχανικού. Η Κυβέρνηση επικαλείται μελέτη - ανακοίνωση του ΙΟΒΕ, το γενικό πόρισμα της οποίας περιέλαβε και στο τελευταίο αναθεωρημένο μνημόνιο. Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρεται σε πρόσφατη επιστολή του ΙΟΒΕ στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, η μελέτη δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με τις επιπτώσεις από το επάγγελμα του μηχανικού.

Η μείωση της αμοιβής των μηχανικών θα οδηγήσει αναγκαστικά στη μείωση του χρόνου που διατίθεται για τη μελέτη ενός έργου. Το γεγονός αυτό θα οδηγήσει, για λόγους ασφαλείας, σε υπερδιαστασιολόγηση των κατασκευών με άμεση επίπτωση την αύξηση του κόστους.

Η παντελής έλλειψη διαβάθμισης των μηχανικών στα ιδιωτικά έργα, η ανυπαρξία επιστημονικής στελέχωσης των κατασκευαστικών εταιρειών, η ανυπαρξία μηχανισμού πιστοποίησης ή ελέγχου της επάρκειας γνώσης των υπολοίπων συντελεστών παραγωγής ενός έργου, πλην των μηχανικών, το ανύπαρκτο μητρώο συντελεστών κατασκευής ιδιωτικών έργων, οι αρχαίες ή ανύπαρκτες προδιαγραφές μελετών, εγκαταστάσεων και υλικών και οι αναξιόπιστοι μηχανισμοί ελέγχου δίνουν την πλήρη εικόνα και δείχνουν ότι οι προτεραιότητες για τις αναγκαίες τομές φέρουν πολύ χαμηλά το ζήτημα των αμοιβών.

Η κατάργηση του κώδικα αμοιβών θα οδηγήσει τους μηχανικούς σε έναν ανελέητο αθέμιτο ανταγωνισμό με θύματα τους ίδιους (τα ποσοστά ανεργίας θα εκτιναχθούν), την ποιότητα των έργων, το κράτος που θα βλέπει τα καλύτερα επιστημονικά μυαλά να μεταναστεύουν και τα πιο οργανωμένα σχήματα να κλείνουν- πολύ περισσότερο σε μια περίοδο όπου Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, βιομηχανική και

κατασκευαστική δραστηριότητα αγγίζουν τα όρια της ανυπαρξίας.

Το ίδιο το Κράτος με αυτήν τη ρύθμιση οδηγεί ευθέως στην απώλεια πόρων, φόρων και εισφορών για τα Ταμεία, στη φοροδιαφυγή και στην εισφοροδιαφυγή.

Για άλλη μια φορά καθίσταται φανερό ότι, όταν εξαγγέλλεται μια πολιτική που:

•     δεν είναι βασισμένη σε πραγματικά δεδομένα και ανάγκες αλλά σε ιδεοληψίες και

•     δεν έχουν μελετηθεί οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η υλοποίηση της,

τότε δεν αντέχει σε μια απλή κριτική και τα αποτελέσματα της είναι αντίθετα από τις επιδιώξεις.

Σε περίπτωση που επιβληθεί αυτή η πολιτική, τότε η κοινή λογική και ο χρόνος θα δώσουν την απάντηση στο ερώτημα «ποιόν εξυπηρετεί», καθώς τόσο το Κράτος όσο και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών χάνουν. Οι μηχανικοί, πάντως, ξέρουν ότι χάνουν μια μάχη σε έναν πόλεμο για την ανάπτυξη της Χώρας και για το δημόσιο συμφέρον που αφορά την υγεία, το περιβάλλον, την ποιότητα και ειδικότερα την ασφάλεια και το κόστος των κατασκευών. Ο στόχος της ανάπτυξης στην Ελλάδα, με τις γεωγραφικές και σεισμολογικές ιδιομορφίες της, δεν μπορεί να επιτευχθεί από την εισβολή των πολυεθνικών εταιρειών στο χώρο των υπηρεσιών και ως προσωπικό ένα φθηνό, ταπεινωμένο και εξαθλιωμένο επιστημονικό δυναμικό.

Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας εκφράζει την αγωνία του για το μέλλον του επαγγέλμαΐος του μηχανικού και της κατασκευής, της ανάπτυξης και του δημόσιου συμφέροντος και σας ζητά να είστε σύμμαχος του στον αγώνα του.

Σας ευχαριστούμε θερμά για την υποστήριξη σας.

Με εκτίμηση

Ο Πρόεδρος

Χρήστος Σπίρτζης